________________
आचाराङ्ग सूत्रम् २/१/२/३/४२७ मू. (४२७) सेभिक्खू वा० से जं०, इह खलु गाहावई वा० कम्मकरीओ वा अन्नमन्नं अक्कोसंति वा जाव उद्दवंति वा नो पन्नस्स०, सेवं नञ्चा तहप्पगारे उ० नो ठा० ॥
मू. (४२८) से भिक्खू वा० से जं पुण० इह खलु गाहावई वा कम्मअरीओ वा अन्नमन्नस्स गायं तिल्लेण वा नव० घ० वसाए वा अब्भंगेति वा मक्खेति वा नो पन्नस्स जाव तहप्प उव० नो
ठा०
३८०
मू. (४२९) से भिक्खू वा० से जं पुण० इह खलु गाहावई वा जाव कम्मकरीओ अन्नमन्नस्स गायं सिणाणेण वा क० लु० चु० प० आघंसंति वा पघंसंति वा उव्वलंति वा उव्व िंति वा नो
पनस्स०
मू. (४३०) से भिक्खू० से जं पुण उवस्सयं जाणिज्जा, इह खलु गाहावती वा जाव कम्मकरी वा अन्नमन्नस्स गायं सीओदग० उसिणो० उच्छो० पहोयंति सिंचंति सिणावंती वा नो पन्नस्स जाव नो ठाणं० ॥
वृ. सुगमं, नवरं यत्र प्रातिवेशिकाः प्रत्यहं कलहायमानास्तिष्ठन्ति तत्र स्वाध्यायाद्युपरोधान स्थेयमिति ।। एवं तैलाद्यभ्यङ्गकल्काद्युद्वर्त्तनोदकप्रक्षालनसूत्रमपि नेयमिति । किञ्च
मू. (४३१) से भिक्खू वा० से जं० इह खलु गाहावई वा जाव कम्मकरीओ वा निगिणा ठिया निगिणा उल्लीणा मेहुणधम्मं विन्नविंति रहस्सियं वा मंतं मंतंति नो पन्नस्स जाव नो ठाणं वा ३ चेइज्जा |
बृ. यत्र प्रातिवेशिकस्त्रियः 'निगिणाउ' त्ति मुक्तपरिधाना आसते, तथा 'उपलीनाः ' प्रच्छन्ना मैथुनधर्मविषयं किञ्चदरहस्यं रात्रिसम्भोगं परस्परं कथयन्ति, अपरं वा रहस्यमकार्यसंबद्धं मन्त्रं मन्त्रन्यते, तथाभूते प्रतिश्श्रये न स्थानादि विधेयं, यतस्तत्र स्वाध्यायक्षितिचित्तविप्लुत्यादयो दोषाः समुपजायन्त इति ।। अपि च
मू. (४३२) से भिक्खू वा से जं पुण उ० आइन्नसंलिक्खं नो पन्नस्स० ॥
वृ. कण्ठयं, नवरं, तत्रायं दोषः - चित्रमित्तिदर्शनात्स्वाध्यायक्षिति, तथाविधचित्रस्थस्त्र्यादिदर्शनात्पूर्वक्रीडिताक्रीडितस्मरणकौतुकादिसम्भव इति ।
साम्प्रतं फलहकादिसंस्तार- कमधिकत्याह
मू. (४३३) से भिक्खू वा० अभिकंखिजा संधारगं एसित्तए, से जं० संधारगं जाणिज्जा सअंडं जाव ससंताणयं, तहप्पगारं संथारं लाभे संते नो पडि ०।
- से भिक्खू वा से जं० अप्पंडं जाव संताणगरुयं तहप्पगारं नो प० ।
- से भिक्खू वा० अप्पंडं लहुयं अपाडिहारियं तह० नोप० ।
--से भिक्खू वा० अप्पंडं जाव अप्पसंताणगं लहुअं पाडिहारियं नो अहावद्धं तहप्पगारं लाभे संते नो पडिगाहिज्जा ।
- से भिक्खू वा २ से जं पुण संथारगं जाणिज्जा अप्पंडं जाव संताणगं लहुअं पाडिहारिअं अहाबद्ध, तहप्पगारं संथारगं लाभे संते पडिगाहिज्जा ।
. भिक्षुर्यदि फलहकादिसंस्तारकमेषितुमभिकाङ्क्षायेत्, तच्चेवंभूतं जानीयात् तद्यथाप्रथमसूत्रे साण्डादित्वात्संयमविराधनादोषः ।
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org