________________
मूलं- २६८
७५
चरिमा उग्गाहेडं सांच्चा मज्झाहि वच्चति ॥
(भा. ७९ ]
वृ. ते हि साधवः प्रभातमात्र एव प्रतिलेखयित्वा उपधिकां पुनश्र वेण्टलिकां कुर्वन्ति-संवर्त्तयन्ती त्यर्थः. ततश्रानिक्षिप्तोपथय एवं पारिसिं करति' सूत्रपारुषीं कुर्वन्ति चरिमा उग्गाहेउ' त्ति चरिम-वेलायां पादोनपौरुष्यां पात्रकाणि उद्ग्राह्य संयन्त्रयित्वा पुनश्रानिक्षिप्तैरव पात्रकैः 'सोच्च' त्ति श्रुत्वा अर्थपौरुषी कृत्वेत्यर्थः, ततो मध्याह्ने व्रजन्तीति । ते च शोभन एवाह्नि व्रजन्तीति । अत एवाहतिहिकरणमि पसत्थे नक्खत्ते अहिवइस्स अनुकूले ।
मू. (२६९)
घेत्तु निंति व सभा अक्ख सउणे परिक्खता ।।
[ भा. ८० ] वृ. 'तिथा' प्रशस्तायां करणे' चबवादिकेप्रशस्ते नक्षते वा 'अधिपतेः' आचार्यस्य अनुकूले सतिगृहीत्वा अक्षानप्रागवृषभा निर्गच्छन्ति, किं कुर्वाणा अत आह- सउणे परिक्खता' 'शकुनान' प्रशस्तान परीक्षमाणाः सन्तो वृषभा निर्गच्छन्तीति पथादाचार्याः । किं पुनः कारण पथादाचार्या निर्गच्छन्ति ?. तत्र कारणमाहमू. (२७० ) वासरस य आगमने अवसउणं पट्टिआ निवत्तंति । आभावणा पवयणे आयरिआ मग्गओ तम्हा ||
[भा. ८१] वृ. वर्षणं वर्षस्तस्यागमनं कदाचिद्भवति, अपशकुने वा दृष्ट प्रस्थिता अपि निवर्त्तन्ते वृषभाः, यदि पुनराचार्या एव प्राग् निर्गच्छन्ति ततोऽपशकुनदर्शन वृष्टां च निवर्त्तमानस्य सतः किं भवति ?, अत आह‘ओहावणा पवयणे’ प्रवचने हीलना भवति यदुत यदपि ज्योतिषिकाणां विज्ञानं तदप्येतेषां नास्तीति, 'आयरिया मग्गओ'त्ति अत आचार्या 'मार्गतः पृष्ठतो निर्गच्छन्तीति । गच्छद्भिश्च शकुना अपशकुना वा निरूपणीयाः, तत्रापशकुनं प्रतिपादयन्नाह -
मू. (२७१)
मइल कुचेले अब्भंगिएल्लए साण खुज्जवडभे या । एए उ अप्पसत्था हवंति खित्ताउ निंताणं ॥
नारी पीवरगब्भा वहुकुमारी य कट्टभारी अ । कासायवत्थ कुच्चंधरा य कज्जं न साहति ॥
[भा. ८२]
मू. (२७२)
(भा. ८३]
वृ. मलिनः शरीरकर्पटः कुचेलो - जीर्णकर्पट: 'अब्भंगिएल्लय'त्ति स्नेहाभ्यक्त शरीरः श्वा यदि वामपार्श्वाद्दक्षिणपार्श्व प्रयाति कुब्जी - वक्रः चडभो वामनः एतेऽप्रशस्ताः - 'पीवरगर्भा' आसन्नप्रसवकाला । शेषं सुगमम
मू. (२७३)
मू. (२७४)
मू. (२७५)
वृ. सुगमम. नवरं - पूर्णकलशदर्शनं, ध्वज एव पताका ध्वजपताका । मू. (२७६)
समणं संजय दतं सुमन मोयगा दहिं ।
भीणं घंट पहागं च सिद्धमत्थं विआगरे ।
Jain Education International
-
.
चक्कयरंभि भमाडा मुक्खामारी य पंडुरंगंमि । तच्चन्वि रूहिरपडणं बीडियमसिए ध्रुवं मरणं ।। जब अ चासमऊरे भारद्दाए तहेव नडले अ । दंसणमेव पसत्यं पयाहिणं सव्वसंपत्ती ॥ नंदी तुरं पुन्नस्स दंसणं संखपडहसही य । भिंगारछत्तचामर धयप्पडागा पसत्थाई ॥
[भा. ८६ ]
वृ. श्रमणः लिङ्गमात्रधारी संयतः' सम्यक संयमानुष्ठाने यतः यत्नपरः 'दान्तः' इन्द्रियनोइन्द्रियैः
[प्र. १४ ]
[भा. ८४ ]
[भा. ८५]
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org