________________
मूलं.९२६
१९९
मू. (९२६) सा पुण जायमजाया जाया मूलोत्तरेहि उ असुद्धा।
लोभातिरेगगहिया अभिओगकया विसका वा॥ वृ. सापुनः परिष्ठापनिका जाताऽजाता भवति, तत्र जाता ग्रहणकाल एव प्राणातिपातादिदोषेण युक्ता अथवा आधाकर्मादिदोषेण 'जाता' उत्पन्ना, अजाता पुनः-आधाकर्मादिदोषेण न दृषिता या साऽजातेत्युच्यते, तत्र जातास्वरूपप्रतिपादनायाह-मूलगणैः-प्राणातिपातादिभिरशुद्धा, तथोत्तरगुणैश्च आधाकर्मादिभिरशुद्धा, तथा लोभातिरेकेण-लोभाभिप्रायेण साधुणा गृहीता साऽप्यशुद्धा लोभदोषदृषिता सती जातेत्युच्यते, तथा अभियोगकृता, अभियोगो द्विविधः-वशीकरणचूर्णो मन्त्रश्च, तत्र सा भिक्षा कदाचित् संयोजिता भवति मन्त्राभिमन्त्रिता वा साऽप्यशुद्धा, अतो जाता सा पारिष्ठापनिकेत्युच्यते, विषेण वा व्यामिश्रं भक्तं केनचिद् द्विष्टेन दत्तं भवति तस्य यत् परिष्ठापनिका सा जातापरिष्ठापनिकेति । इदानी भाष्यकृदेनामेव गाथां व्याख्यानयति, तत्र जातापरिष्ठापनिकीस्वरूपाभिधानायाहमू. (९२७) मूलगुणेहिं असुद्धं जंगहि भत्तपान साहहिं ।
एसा उ होइ जाता वुच्छं सि विहीऍ वोसिरणं ॥ [भा. ३०५] मू. (९२८) __एगंतमनवाए अच्चित्ते थंडिले गुरुवइट्ठ।
आलोए एगपुंजं तिट्टाणं सावणं कुज्जा ॥ मू. (९२९) लोभातिरेग्गहिअं अहव असुद्धं तु उत्तरगुणेहिं ।
एसावि होति जाया वोच्छं सि विहीऍ वोसिरणं ॥ (भा. ३०६] मू. (९३०)
एगंतमनावाऐ अच्चित्ते थंडिले गुरुवइटे।
आलोए दुन्नि पुंजा तिट्ठाणं सावणं कुज्जा ॥ वृ. मूलगुणे प्राणातिपातादिभिरशुद्धं यगृहीतं भक्तं पानकं वा साधुभिरियं जाताऽभिधीयते, वक्ष्ये 'अस्याः' जाताया विधिना व्युत्सर्जनं' परित्यागं । सा च जाता एवं विधे स्थण्डिले परिष्ठापनीया-एकान्ते 'अनापाते' लोकापातरहिते अचित्ते स्थण्डिले गुरूपदिष्टे "अनावायमसंलोए" इत्येवादिके 'आलोगे' समे भूभागे न गत्तादौ यत्र प्राघूर्णकादयः सुखेन पश्यन्ति, तत्र च तस्य भक्त स्य एकः 'पुंजः' राशिः क्रियते, पुनश्च त्रिस्थानं तिस्रो वाराः श्रावणं करोति-व्युत्सृष्टंव्युत्सृष्टं व्युत्सृष्टमिति, तच्च त्रिस्थानं श्रावणं करोति त्रिविधेन मनसा वाचा कायेन व्युत्सृष्टमित्यस्य ज्ञापनार्थमिति । यत्पुनः साधुना बभातिरेकेण गुडादिद्रव्यं मूर्च्छया गृहीतं अथवा यदशुद्धमुत्तरगुणः-आधाकर्मादिभिः, इयमपि भिक्षा जातेत्युच्यते वक्ष्ये अन्य विधिना व्युत्सर्जनं परित्यागम । पूर्वा सुगम, केवलमत्र द्वौ पुऔ क्रियेते-द्वौ राशीक्रियेते आलोके साधूनाम् । इदानीम् “अभिओगे"ति व्याख्यानयन्नाहमू. (९३१) दविहो खलु अभिगो दव्वे भावे य होइ नायव्यो।
___दव्वंमि होइ जोगो विज्जा मंता य भावंमि॥ द्विविधंऽभियोगो-द्रव्याभियोगो भावाभियोगश्च ज्ञातव्यः, तत्र द्रव्याभियोगो द्रव्यसंयोगजचूर्णस्तन्मिश्रः पिण्डोऽभियोगपिण्डः सच परित्यजनीयः, भावाभियोगच विद्यया मन्त्रेणाभिमन्त्र्य पिण्डं ददाति स तादृशो भावाभिजोगपिण्डः. स च परिष्ठापनीय इति। अत्र चागार्या दृष्टान्तः, एगा अविरझ्या सा अनिट्टा पतिणो, ताए परिच्चाइया असम्भत्थिया जहा किंचि मंतेण अहिमंतेऊण मे देहि जेण पई मे वसे होइ, ताहे ताए अभिमतेऊण कूरो दिन्नो. अविरझ्याए चिंतियं. मा एसा दिन्ना मरिज्जा ततो ताए अनुकंपाए उक्कुडियाए
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org