________________
१७१
अध्ययनं -४- [नि. १२८३] एवं सो जोव्वणेण रुवेण य पडिबद्धो एरिसं अन्नस्स नत्थित्ति, तेणं कालेणं तेणं समएणं भगवओ महावीरस्स दसन्नकूडे समोसरणं, ताहे सो चिंतेइ-तहा कल्ले वंदामि जहा केणइन अन्नेण वंदियपुव्वो, तं च अज्झत्थियं सक्को नाऊण एइ, इमोवि महया इड्डीए निग्गओ वंदिओ य सव्विड्डीए, सक्कोवि एरावणं विलग्गो, तत्थ अट्ठदंते विउव्वेइ, एकेके दंते अट्ठट्ट वावीओ एकेक्काएवावीए अट्ठ पउमाई एकेकं पउमं अट्ठपत्तं पत्ते य २ बत्तीसइबद्धनाडगं, एवं सो सव्विड्डीए एरावणविलग्गो आयाहिणं पयाहिणं करेइ, ताहे तस्स हथिस्स दसन्नकूडे पव्वए य पयाणि देवप्पहावेण उठ्ठियाणि, तेन नामं कयं गयगपदग्गोत्ति, ताहे सो दसन्नभद्दोतंपेच्छिऊण एरिसा कओ अम्हारिसाणमिद्धी?, ___ अहो कएल्लओऽनेनधम्मो, अहमवि करेमि, ताहे सोपव्वयइ, एसा गयगापयस्स उप्पत्ती, तत्थ महागिरीहिं भत्तं पच्चक्खायं देवत्तं गया, सुहत्थीवि उज्जेनिं जियपडिमं वंदया गया, उज्जाणे ठिया, भीणया य साहुणो-वसहिं मग्गहत्ति, तत्थ एगो संधाडगो सुभद्दाए सिट्ठिभज्जाए घरं भिक्खस्स अइगओ' पुच्छिया ताए-कओ भगवंतो?, तेहिंभणियं-सुहत्थिस्स, वसहिं मग्गमो, जाणसालाउ दरिसियाउ, तत्थ ठिया, अन्नयापओसकाले आयरिया नलिणिगुम्मं अज्झयणंपरियट्टति, तीसे पुत्तो अवंतिसुकुमालो सत्ततले पासाए बत्तीसाहिं भज्जहिं समं उवललइ, तेन सुत्तविबुद्धेण सुयं, न एयं नाडगंति भूमीओ भूमीयं सुणंतो २ उदिन्नो, बाहिं निग्गओ, कत्थ एरिसंति जा सरिया, तेसि मूलं गओ,साहइ-अहं अवंतिसुकुमालोत्तिनलिणिगुम्मे देवो आसि,तस्स उस्सुग्गोपव्वयामि, असमत्थो य अहंसामन्नपरियागंपालेउं, इंगिणिं साहेमि,तेवि भोयावित्ता, तेनं पुच्छियत्ति, नेच्छति, सयमेव लोयं करेंति, मा सयंगिहीयलिंगो हवउत्ति लिंगं दिन्नं, मसाणे कंथरे कुंडगं, तत्थ भत्तं पच्चक्खायं, सुकुमालएहिं पाएहिं लोहियगंधेण सिवाए सपेल्लियाए आगमनं, सिवा एगं पायं खायइ, एगं चिल्लगाणि, पढमे जामे जन्नुयाणि बीए ऊरू तइए पोर्टे कालगओ, गंधोदगपुप्फवासं, आयरियाणं आलोयणा, भज्जाणं परंपरं पुच्छा, आयरिएहिं कहियं, सव्विड्डीए सुण्हाहिं समं गया मसाणं, पव्वइयाओ य, एगा गुठ्विणी नियत्ता, तेसिं पुत्तो तत्थ देवकुलं करेइ, तंइयाणिं महाकालं जायं, लोएण परिगहियं, उत्तरचूलियाए भणियं पाडलिपुत्तेति, समत्तं अणिस्सियतवो महागिरीणं ४ ।
इदानिं सिक्खत्ति पयं, सादुविहा-गहणसिक्खा आसेवणासिक्खा य, तत्थनि. (१२८४) खितिवणउसभकुसग्गं रायगिहं चंपपाडलीपुत्तं ।
नंदे सगडाले थूलभद्दसिरिए वररुची य ।। वृ.- एईए वक्खाणं-अतीतअद्धाए खिइपइट्ठियं नयरं, जियसत्त राया, तस्स नयरस्स वत्थूणि उस्सन्नाणि, अन्नं नयरट्ठाणं वत्थुपाढएहिं मगावेइ, तेहिं एगं चणयक्खेत्तं अतीव पुप्फेहिं फलेहि य उववेयं दुटुं, चणयनयरं निवेसियं, कालेन तस्स वत्थूणि खीणाणि, पुणेवि वत्थुमग्गिज्जइ, तत्थ एगो वसहो अन्नेहिं पारद्धो एगंमि रन्ने अच्छइ, न तीरइ अन्नेहिं वसहेहिं पराजिणिउं, तत्थ उसभपुरं निवेसियं, पुनरवि कालेण उच्छन्नं, पुनेवि मगंति कुसथंवो दिट्ठो अतीवपमाणाकितिविसिट्ठो, तत्थ कुसगपुरं जायं, तंमि य काले पसेण राया, तं च नयरं पुणो २ अग्गिना उज्झइ, ताहे लोगभयजनननिमित्तं घोसावेइ-जस्स घरे अग्गी उद्वेइ सोनगराओ निच्छुब्भइ, तत्थ महानसियाणं पमाएण रन्नो चेव धराओ अग्गी उढिओ, ते सच्चपइन्ना रायाणो-जइ अप्पगं न सासयामि तो कहं अन्नंति निग्गओ नयराओ, तस्स गाउयमित्ते ठिओ, ताहे दंडभडभोइया वाणियगा य तत्थ वचंति
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org