________________
८८८
दशाश्रुतस्कन्ध-छेदसूत्रम् -१०/१११ पुव्वावरविसुद्धं, नयनसीलं नैयायिकं, मोक्षं नयति संसुद्धं समस्तं सुद्धं संसुद्धं, सल्लकत्तणं सल्लोकम्मबंधो, खवणा सिद्धिमग्गंसिद्धीएमग्गो, पवयणंचरित्रादिरित्यर्थः । सोत्ती निजाणं निव्वाणं चएगट्ठियाणि । मग्गोपवयणमेव अवितहति-तथ्थो मोक्षमार्ग इत्यर्थः । अविसंधि-संधानं संधिः संसार इत्यर्थः, विविधा संधी विसंधी न विसंधी अविसंधी, किंतप्रवचनं सव्वदुक्खप्पहीणमग्गं प्रवचनमेव जस्स णं धम्मस्स चरित्तधम्मसिक्खाए दुविधाए गहणसिक्खाए आसेवणसिखाए य। विहरमाणे गामानुगामं दूइज्जमाणो पुरा दिगिच्छिए-छुहाए पुरापुढे वातातपेहिं सीतोसिनेहिं सेसा परिसहोवस्सग्गा विरूवरूवा गहिता । उद्दिन्न कामजातो मोहनिज्जेणं, यथा द्रव्यजातं से य परक्कमेज्जतपसि सयमेव, सेयपरक्कममाणेपासेज्जा, से उदिन्नकामे, जे इमे उग्गपुत्ताकुलं महाउगा मातिच उवंसातो उभतोजातिविसुद्धा एवंलोयपुत्ता विससं कंठं । जावसपुव्वावरंचणं पुव्वण्हे अवरण्हे ण्हाते कतबलिकम्मे अच्चणियं करेति कुलदेवतादीणं । कोउगाणी-सीसपज्जोहार लोणडहणादीणि, मंगलाई सिद्धत्थयहरितालियादीणि सिसे करेति सुवन्नमादीणि वा छिबंति, पायच्छित्तंदुस्सुमिणघातनिमित्तंअग्गिहुणणगधातित्थादिसुवाधीयराण दितिशिरसाण्हाणादीहिं ससीसो ण्हाति । ततो अलंकारो कचे मालकडेत्ति, फलहियारिद्ध आविद्धमणिसुवन्ने चूलामणी सोवि हेट्ठा सुवन्नेण बज्जति, सुवन्नाभरणेसु य प्रायेणं मणितो विजंति, कल्पितं-घडित मालानक्खत्तमालादि मोली-मउडो सो पुन कमलमउलसंठितो मउली वुच्चति, तिहिं सिहरेहिं मउडो वुच्चति, चउरस्सो तिरीडी वग्घारितं-लबितंज्ञापकंआसत्तोससत्तवग्घारितसोणिसुत्तमल्लदामकलावे सोणी-कडी, सोणि सुत्तगं-कडिसुत्तगं, मलिाज्जतिति मल्लं, सिरिदाम गंड्वादि, कलावोत्ति कलावीकताणि (भल्लीगादीणि) इस्थि गुम्मो-समूहो महताहतं-आहतं-नाम आख्याणकनिबद्धं नचिनतिगिज्जति वाइजति यजहा नाडगंप्रबंधावा, तंतीवीणा पवीससादितंतंति भणंति।तलः हस्ततलः।ताला कंसालागादि ।तुडितं सव्वमेव आतोद्यं ।धनलत्तिगालकुडगादिसुतं गठिततादि पटूजाणगा-पडूहिंपवाइयं पडुच्च वाइयं, रवो-निग्घोसो, घनवाइतं-घनामेघातेसिं निग्घोसो मेघरव इत्यर्थः । उरालाणि उदारानि आज्ञामुखं तस्सणं एगमवि अनवेमाणस्स अब्भुट्टिता भणंति, भण सामी-किं आहारामो? दूरामो-दूराउ उवणेमो समीवत्थं, चेष्टगं प्रयुंजामो कतरं किं ? लेहितंइच्छितं सद्दादीणं, सूपकारा भणंति-किं भे आसगस्स सदति-अस्यते अनेनेति आस्यकं-मुखं ।जं पासित्ता निग्गंथे निद्देसेज निदानं करेति ।२। सेय भवति । जे इमे आरन्निया सुत्तं उच्चारेतव्वंअरन्ने वसंतीति आरन्निया तावसा इत्यर्थः। ते पुन केइ रूक्खमूले सुवंति। केइ उदगमूलेसु, अन्ने आवसहेसु।तेसुआवसहेसुवसंतीत्यावसहिकाः ग्रसतिबुद्वयादीन्गुणानिति ग्रामः,अंतिकमभ्यासे ग्रामस्य ग्रामयोः ग्रामाणंवाअंतीएवसतीतिगामणियंतिया, खलभिक्खादीहिंग्राममुपजीवन्तीत्यर्थः। कण्हइरहस्सियत्ति-रह त्यागे किंचिद्रहस्यमेषां भवति जधा होमं मंत्राश्च आरण्यकं चेत्यादि सर्वे चवेदा एषां रहस्यं येनाबाह्मणायन दीयंते, अहवाकाण्हयिरहस्सियत्ति-संजता नो बहुएसुजीवेसु संजमंति, पंचीदिए जीवे न मारिति, एगिदियपुढविमूलकंदादि उदयं अगनिकायं च वधंति । संजमो नाम यलः विरतिर्विरमणंजधा मए अमुगो नहंतव्वोत्ति, पच्छा तेसुंचेव जेसु विरतो तेसु जतणं करेति, मा ते मारिस्सामित्ति । अथवा संजमो विरतीय एग्ट्ठा कुत्र विरतो ? उच्यतेसव्वपाणभूतजीवसत्तेसुअनुकंपापरा संजता, केइ छटुं छटेणं पारणए परिसडिय पंडुपत्ताहारा ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org