________________
दशा-१०, मूलं-१०९, [नि-१४४] अभिगतजीवाजीवजाव समणोवासगपरियागंपाउणइबहूइंपा २कालमासेकालं किच्चा अन्नत्तरेसु देवलोगेसुउववत्तारो भवति। एवं खलु समणाउसो। तस्स निदानस्स इमेतारूवे पावए फलविवागे जंनो संचाएति सीलव्वतगुणपोसहोववासाइं पडिवजितए॥
मू. (११०) एवं खलु समणाउसो ! मए धम्मे पन्नत्ते तं चैव सव्वं जाव सेय परक्कममाणे दिव्वमानुस्सेहिं कामभोगाहे निव्वेदंगच्छेज्जा, मानुस्सगाकामभोगा अधुवाजाव विप्पजहणिजा, दिव्वावि खलु कामभोगा अधुवा अनितीया असासता चलाचलणधम्मा पुनरागमणिजा पच्छा पुव्वं च णं अवस्स विप्पजहणिज्जा, संति इमस्स तवनियमस्स जाव अस्थि वयमवि आगमेस्साणं जे इमे भवंति उग्गपुत्ता महामाउया जाव पुमत्ताए पञ्चायति तत्थणं समणोवासए भविस्सामि अभिगत-जीवाजीवे जाव फासुएसणिज्जेणं असनपानखाइमसाइमेणं विहरिस्सामि सेतं साधू । एवं खलु समणाउसो ! निग्गंथो वा निग्गंथी वा निदाणं किच्चा तस्स द्वाणस्स अनालोइय जाव देवलोएसु देवत्ताए उववत्तरो भवति जाव किं ? ते आसगस्स सदति । तस्सणं तहप्पगारस्स पुरिसजातस्स जाव सद्दहेजा, सेणंसीलब्वय जावपोसहोववासाइंपडिवजेज? हंता पडिवजेजा। सेणं मुंडे भवित्ता अगारातो अनगारियं पव्वएज्जा ? नो इणढे समढे, सेणं समणोवासए भवति अभिगतजीवा जाव पडिलाभेमाणे विहरइ, सेणं एतारूवेण विहारेण विहरमाणे बहूणि वासाणि समणोवासगपरयागंपाउणति बहू २ आबाहसि उप्पन्नंसि वा अनुप्पन्नंसि वा बहूईहता पच्चक्खाई हंता बहूइ भत्ताइंअनसाइएछेदत्ता अलोइय पडिकंते समाहिपत्ते कालमासे कालं किच्चा अन्लयरेसु देवलोएसु देवत्ताए उववत्तारो भवति ते एवं खलु समणाउसो ! तस्स निदानस्स इमेतारूवे पाव फलविवागे जंनो संचाएति सव्वातो सव्वताए मुंडे भवित्ता अनगारियं पव्वइत्तए। __ मू (१११) एवं खलु समणाउसो! मए धम्म पन्नत्ते जाव से य परक्कममाणे दिव्यमानुस्सएहि काम-भोगेहि निव्वेयं गच्छेज्जा, मानुस्सगा खलु कामभोगाअधुवा जाव विप्पजहणिज्जा, दिव्वावि खलु कामभोगा अधुवा जाव पुनरागमणिज्जा संति इमस्स तव नियम जाव वयमवि आगमस्साणं जाइंइमाइंअंतकुलाणिवा उच्चकुलाणिवा दरिद्दकु० किविणकु० भिक्खाग० एएसिं अन्नतरंतसि कुलंसि पुमत्ताए पच्चायिस्सामि एस मे आता परिवाए सुणेहडे भविस्सति सेत्तं साधू । एवं खलु समणाउसो! निग्गंथो वा निग्गंधी वा नियाणं किच्चा तस्सट्ठाणस्स अनालोइयअपडिकंते सव्वंतं चेव जाव सेणं मुंडे भवित्ता अगारातो अनगारियं पव्वएज्जा सेणं तेणेव भवग्गहणेणं सिज्झेजा जाव सव्वदुक्खाणंअंतंकरेजा ? नो इणढे समढे, सेणंभवइसेणंजे अनगाराभगवंतोइरितासमिता जाव बंभचारी, सेणं एतेण विहारेणं विहरमाणा बहूई वासाइं सामनपरियागं पाउणंति बहुरत्ता अबाहंसि उप्पन्नंसिवाजावभत्तं पचाइक्खित्ता जाव कालमासे कालं किच्चाअन्नत्तरेसुदेवलोएसु देवत्ताए उववत्तारो भवतीति । एवंसमणाउसो! तस्स निदानस्स इमेता रूपेण पावए फलविवागे जंनो संचाएति तेणेव भवगहणेणं सिज्झेजा जाव सव्वदुकखाणं अंतं करेजा।
चू.एवं खलु समणाउसोमए धम्मे पन्नत्ते। इणमेव निग्गंथेपावयणे-इणमोत्ति इदं प्रत्यक्षीकरणे। तमेव पागतेन इणमोति भवति किं ? तदुच्यते-निग्गंथे पावयणे, निग्गंथा जहा पन्नत्तीए निग्गंथानामिदं नैग्रंथं बारसंगं गणिपिडगं, तं च इमेहिं गुणेहिं उववेतं सव्वं सव्वं नाम सद्भूतं, अनुत्तरं सव्वुत्तिमं केवलं तदेवैकविधं नान्यद्वितीयं प्रवचनमिति पडिपुन्नं नाणादीहिं गुणेहिं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
____www.jainelibrary.org