________________
७१
दशा-८, मूलं-५३, [नि-१२१] वा वासारत्तिउ वा एगढ़।
उक्तंच- "संवच्छरं वाविपरंपमाणं बीयं च वासंन तहिं वसेजा ।। एस कप्पो मेरा-मजाया कस्स? थेराणं भणिता आपुच्छभिक्खायरियादिविगति-पच्चक्खाणं जाव मत्तगंत्ति । जिनानवि एत्थं किंचि सामन्नं पाएणंपुन थेराणं। वासावासंनो कप्पति निग्गंथा निग्गंथी० परंपज्जोसवणातो अधिकरणंवदित्तए अतिक्रामयित्वाइत्यर्थः । वदित्तएजधाअधिकरणसुत्ते, कताइठवणा दिवसे चेव अधिकरणं समुप्पन्नं होज्ज, तं तद्दिवसमेव खामितव्वं, जो परं पञ्जोसवणातो अधिकरणं वदति सोअकप्पोअमेरा निज्जूहितव्योगणातोतंबोलपन्नज्ञातवत् उवसंतउबट्टितेमूलं, वासावासं पजोसविताणं इह खलु पवयणे अज्जेव पज्जोसवणादिवसे कक्खडे-महल्लसद्देण, कडुए-जकारमकारेहिं, दुग्गहो कलहो सामायारीवितहकरणो, तत्थावराहे सेहेन रातिनितो खमितव्यो । पढमं जतिवि रातिनिओ अवरद्धो पच्छा रातिनितो खामेति, अह सेहो अप्भुट्ठधम्मो ताहे रातिनितो खमिति । पढमं खमितव्वं सूयमेव खामितब्बो परो, उवसमितव्वं अप्पणा, अन्नेसिपि उवसमो कातव्यो । उवसमेतव्वं संजताणं संजतीण यजं अज्जितं समीरवल्लएहिं० गाथा । तावो भेदो०
संमती-सोमना मतीसंमती रागदोसरहिता । संपुच्छणति-सज्झायाउत्तेहिं होतव्वं । अहवा संपुच्छणा सुत्तत्थेसु कातव्वा । न कसाया वोढव्वा । अहवा जो खामितो वा अक्खामितो वा उवसमिति तस्स अत्थि आराधना नाणादि ३ जो न उवसमति तस्स नत्थि, एवं ज्ञात्वा तम्हा अप्पणा उवसमितव्वं । जति परो खामितो न उवसमति तम्हा किं ? निमित्तं जेन उवसमसारं उवसमप्पभवंउवसममूलमित्यर्थः, समणभावोसामन्नं।वासासुवाधातनिमित्तंति तिनि उवस्सया, घेत्तव्वा । का सामायारी ? उच्यते-विउव्विया पडिलेहा-पुनो पुनो पडिलेहिज्जति संतत्ते असंसत्ते तिनि वेलाउ पुव्वण्हे भिक्खं गतेसु वेंतालियं, जे अन्ने दो उवस्सया तेसिं वेउब्विया पडिलेहा दिने दिनेनिहालिज्जत्तिपडिलेहा,माकोइठाइत्तिममत्तंवा काहिति, ततिए दिवसे पादपुंछणेणपमजिज्जति। वासावासं अन्नतरं दिसिं वा अनुदिसिं वा । अभिगिज्झ भिक्खं सन्नाभूमि गमित्तए कहिअं आयरियादीनां सेसाणंपि, एवंसव्वत्थवि सेसेण-वासासुजेनओसन्नं प्रायशः तवसंपउत्ताछट्ठादी पच्छित्तनिमित्तं संजमनिमित्तं च चरति, चरन्तं योऽन्यश्चरतिसपडिचरति-पडिजागरतिगवेसंति अनागच्छंतं दिसंवा अनुदिसं संघाटगो।। ___ “वासावासं पजोसवियाण चत्तारि पंचजोयणत्ति" संथारगोवस्सग निवेसनं साही वाडग वसभ ग्गामभिक्खं कातुं अद्दिठे वसिऊण जाव चत्तारि पंच जोयणा अलब्भंते, एवं वासकप्प उसधनिमित्तं गिलाणवेज्जनिमित्तं वा, नो से कप्पति तं रयणि जहि से लद्धं तहिं चेव वसित्तए । अहवा जाव चत्तारिपंचजोयणाई गंतुंअंतरा कप्पति वच्छए न तत्थेवं जत्थ गम्मति । कारणितो वावसेज ॥ “इच्चेयंसंवत्सरीयं" इति।उपप्रदर्शन एसजोउक्तो भणितो सांवच्छरिकश्चातुर्मासिक इत्यर्थः । थेरकप्पो-थेरमज्जाता थेरसामायारी, न जिनानं अथवा जिनानवि किंचि एत्य जधा अगिहंसि अहासुत्तं जहासुत्ते भणितं न सूत्रव्यपेतं । तथा कुर्वतः अहाकप्पो भवति । अन्नहा अकप्पो । अधामग्गंकहं ? मग्गो भवति एवंकारेंतस्स नाणादि ३ मग्गो । अधा तच्चं-यथोपदिष्टं सम्यक् यथावस्थित-कायवाङ्मनोभिः, फासित्ता आसेवेत्ता पालेत्ता-रक्खित्ता सोभितं-करणेन कतं, तीरितं नीतं अंतमित्यर्थः । यावदायुः । आराहेत्ता अनुपालनाए य करेंतेण सोभितं किट्टितं Jain Education International For Private & Personal Use Only
___www.jainelibrary.org