________________
७०
दशाश्रुतस्कन्ध-छेदसूत्रम् -८/५३ उदगवधो मइलाए उवरि हिट्ठावि आयाणं कर्मणां दोसाणं वा । उच्चं च कुच्चं च उच्चाकुंचन उच्चाकुचंअनुच्चाकुचं, भूमीए अनंतरेसंथारएकए।अवेहासेपिपीपिलिकादिसत्तवहोदीहाजादिओ वा डंसिज्ज, तम्हा उच्चो कातव्यो । उक्तं च-हत्यं लंबति सप्पो० गाथा । कुव्वो संघट्टएण कुंथूमंकुणादिवधोअनट्ठाव्बंधी पक्खस्सतिनिचत्तारिवाराउवाबंधति, सज्झायादिपलिमंथोपानसंघट्टणा य, अथवा अनट्ठाबंधी सत्तहिं छहि पंचहिंवा अडएहिं बंधति । अमियासणितो अबद्धासणितो ठाणातो ठाणसंकमंकरमाणो सत्तेवहेति, अनातावियस्स संथारगपादादीणंपनंगकुंथूहि संसज्जते, तक्कजअनुवभोगो उवभोगनिरत्यए य अधिकरणं । उवभुंजमाणस्स जीववधो __ असमितो इरियादिसुभासणे संपातिमवधो दुन्नेयो नेहच्छेदो ततियाए।पढमचरिमासुदोण्हं अपेह अपमज्जणे दोसो॥नेहो-आउक्कातो चेव नेहच्छेदो, परिणतो वा न वा दुविन्नेओ ततियाए एसनाए समितीएत्ति अभिक्खणं । ठाणनिसीअन तुअट्टणो उवहिं आदाननिक्खेव तथा तहा एतानि हाणाणि संथारादीणि न परिहरंति तहा तहा संजमे दुआराधए । जो पुन-अभिग्गहितसेज्जासणितो भवति, तस्य अनादानं भवति, कर्मणो असंयमस्य वा । उच्चो कातव्वो अकुच्चो बंधितव्यो।अट्ठाए एक्कसिपक्खस्स अट्ठगा चत्तारिबद्धाासणेणं होतव्वं कारणे उठेति, संथारगादी आतावेतव्वाा पमज्जमणा सीलेन य भवितव्वं, जधा जधा एतानि करेति तहा तहा संजमो सुटु आराहिंतो भवति, सुकरतो वा, ततो मोक्खो भवति ।। “वासावासंतओ, उच्चार" तउत्ति-तओ अंतो अहियासिताओ, अनहियासियाओ वि तओ, आसन्ने मज्झे दूरे एकेका वाघातिनिमित्तं एवं बाहिपि ३ उस्सन्नं-प्रायशः प्राणा वीजा वगा संखणग इंदगोवगादिः प्राणा अहुन्नुभिणा बीजाते हरिताजाता, आयतनं-स्थानं । “वासावासंतउमत्तया" ओगिण्हित्तएतं उच्चारमत्तएवि बेलाए धरिते आयविराधना वाऽसंते संजमविराधना य बाहिं निंतस्स गुम्मियादि गहणं तेन मत्तए वोसिरित्ता बाहिं निता परिहवेंति, पासवणेवि आभिग्गहिंतो धरेति, तस्ससति जो जाहे वोसिरति सो ताहे धरेति न निक्खिवति । सुयंतो वा उच्छंगे ठितयं चेव उवरि दंडए व दोरेन बंधति गोसे असंसत्तियाए भूमीए अन्नत्थ परिट्ठवेति ।। ___ “वासावासंनोकप्पति निग्गंथा २ परंपज्जोसणातोगोलोममेत्ताविकेसाजावसंवच्छरियथेरकपे उवातिणावेत्तएत्ति अतिक्कमितए, केसेसु आउक्कातो लग्गति, सो विराधिजेति, तेसु य उल्लंतेसु छप्पितियातो समुच्छंति छप्पईयाओ य कंडुयंतो विराधेति । अप्पणो वा रखतं करेति, जम्हा एते दोसा तम्हा गोलोमप्पमाणमेत्ताविन कप्पंति, जति च्छुरेण कारेति कत्तरीए वा, आणादी ताओ छप्पितियातो छिज्जंति।पच्छा कम्मंचण्हावितो करेति, ओभामणा, तम्हालोतो कातव्वो, तो एते दोसा परिहरिता भवंति । भवे कारणं, न करेजा विगलोयं असहून तरति अहियासेत्तुंलोयं,जति करेति अन्नो वा उवद्दव्वो भवति, बालो रुएज वा, धम्मं वा छड्डेजा गिलाणो वा, तेन लोओ न कीरति।जति कत्तरीएकारेतिपक्खे पक्खे कातव्वं, अधच्छुरेण मासे मासे कातव्वं । पढमछुरेन पच्छा कत्तरीए अप्पणा दवं धेत्तूण तस्सवि हत्थधोवणं दिज्जति एस जयणा धुवलोयउ जिनाणं, थेराण पुन वासासु अवस्स कायव्यो । पक्खियारोवणा वताणं सव्वकालं, अहवा संथारयदोराणं पक्खे २ बंधा मोत्तव्वा पडिलेहेतव्वा य, अथवा पक्खिया आरोवणा केसाणं कत्तरीए अन्नधा पच्छित्तं, मासिएखुरेणं, लोतोछण्हंमासाणंउक्कोसेणंथेराणं,तरुणाणंचाउम्मासितोसंवच्छरिउत्ति
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org