________________
२२
दशाश्रुतस्कन्ध-छेदसूत्रम् -४/९ ग्राहयिष्यति, स्वयंचगृह्णाति।असंदिग्धत्वं अममणवचनमित्यर्थः । अहवाजहासूयंत्वंसिंधवमानय संदेहोभवति।अश्वपुरुषवस्रलक्षणंवासोउणएरिसवयणंब्रुवते, एत्थविदुगादिसंयोगाभाणियब्वा, तेनैव आयारसुयसरीरवयणसंपन्नेणं सीसापरिक्खित्तुंवाएतव्वा।
मू(१०) से किंतंवायणासंपदा? वायणासंपदा चउविहापं०तं-उदिसति विजयंवाएति, परिनिव्वावियंवाएति, अत्यनिजावए यावि वाएइ, सेतं वायणासंपदा ।
धू. से किं तं वायणासंपदा २ सुत्तं विजयं उद्दिसत्ति-विचिन्त्य २ जो जस्स जोगो तं तस्स उद्दिसति सुत्तमत्यं वा, परिणामिगादि परिक्खत्ति-अभायणं न वाएति जहा अपक्कमट्टियभायणे अंबभायणेवा खीरंनछुब्मति-जइछुब्मइ विनस्सति। एवं अतिपरिणामे अपरिणामेय,उद्दिसति। छेदसुत्तं विनियंवाएति।जत्तियंतरति सो गिण्हितुंपरिनिव्वविया जाधे से परिजितंजायंताहे से अन्नं उद्दिसति, जाहकवत् । अत्थणिज्जवए-अर्थामिज्ञो अत्थेण वा तं सुत्तं निव्वाहेति । अत्थंपि तस्स कधेति, गीतत्थोत्ति भणितं भवति । इत्थवि तहेव दुगाइसंजोगा । जतियमतीयउववेतोउत्पत्रप्रतिभइत्यर्थः । इतिइतरथाहि-अन्यतीर्थिकैराक्षिप्तःप्रत्युत्तरासमर्थष्टाशिष्या विप्रतिपत्ति गच्छेयुः । अभिनवसड्दो वा।
मू (११) से किंतंमतिसंपदा? मतिसंपदाचउबिहापं०तं-उग्गहमतिसंपदा, इहाअवायमती धारणामती, से किंतं उग्गहमती? २छव्विहा पं० तं-खिप्पं उगिण्हति, बहु उगिण्हति, बहुविहं उगिण्हइ, धुवं उगिण्हइ, अनिसियं उगिण्हइ, असंदिद्ध उगिण्हइ, से तं उग्गहमती, एवं इहा मतीवि, एवं अवायमती, से किंतं धारणामती ? २ छबिहा पं० तं-बहु धरेति, बहुविधं धरेइ पोराणंधरेति, दुद्धरंधरेति, अनिस्सियंधरेइ, असंदिद्धधरेति, सेतंधारणामति, सेतं मतिसंपदा?
चू. से किंतं मतिसंपदा सुत्तं-मन ज्ञाने, मननं मतिः, मत्या संपदा मतिसंपदासा चउविधाते ओग्गहमती इहामती अवायमती धारणामती य । से किं तं उग्गहमती ? उग्गहमती छविधा पन्नत्ता, तंजधा-खिप्पंउगिण्हंति उच्चारितमात्रमेव सिस्से पुच्छंते परपवादीण वा, उच्चारितमात्रं उगिण्हति । बहूगं पंचछग्गंथसयाणि । बहुविधं नाम लिहति पहारेइ गणेति । अक्खाणयं कहेति अनेगेहि वा उच्चारितं उवगेण्हति । धुवं न विसारेति । अनिस्सियं न पोत्थयलिहियं अहवा सोउं जइ कोइ अनुभासति ताधे गिण्हति । असंदिग्धंन संकितं उग्गहितस्स ईहा, ईहितस्स अवायः, अवगतस्य धारणा । पोराणं पुरा पढितं, दुद्धरं भंगगुविलं, शेष कण्ठयं । संजोगा तहेव।
मू (१२) से किं तं योगसंपदा ? २ चउविधा पं० तं-आतं विदाय वादं प{जित्ता भवइ, परिसंविदाय वादं पयुंजिता भवइ, खेत्तं विदाय वादं पयुंजिताभवइ, वत्युंविदाय वादं पयुंजित्ता भवइ, सेतं पयोगसंपदा।
चू. से किं तं पतोगमती सुत्तं-जानात्येव वैद्यः, तत्प्रयोगं येनाऽऽतुरस्य व्याधी छिद्यते। आतं विदाय विद्ज्ञाने धम्मं कथेतु वाद वा कातुं आत्मानं विदाय जानीते आत्मसामर्थ्यं । पक्षप्रतिपक्षपरिग्रहो-वादः ।परिसा उवासगादि जाणियाअजाणिया पुव्वं परिसंगमेति। खेत्तं मालवादि पुरीवा । वत्थुवा परवादिनो बलागमान वा, राजा राजामात्यो दारुणोभद्दओवासभावेन । उक्तं च-दव्वं खेत्तंकालंतहाआतंविदायसमायारिंपयुंजित्तासमत्थोवान वा।छट्ठादीनवा मासकप्पस्स वा।परिसा गीतत्थाअगीतत्यवा। खेत्तं अट्ठाणमनट्ठाणं वावत्थुबालगिलाणदुब्बलखमगायरियादी
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org