________________
१४२
महानिशीथ-छेदसूत्रम् -२/२/२५७
मू. (२५७) कुंथु-फरीसियमेत्तस्स जं सलसले तनु ।
तमवसं भिन्न-सव्वंगे कलयल-डज्झंत-मानसे ।। मू. (२५८) चिंतितो हा किं किमेयं बाहे गुरु-पीडाकरं ।
दीहुण्ह-मुक्कनीसासे दुक्खं दुक्खेण नित्थरे॥ मू. (२५९) किमेयं कियचिरंबाहे कियचिरेणेव निहिही।
कहं वा हं विमुखीसं इमाओ दुक्खसंकडा।। मू. (२६०) गच्छं चिट्ठ सुवं उठेंधावं नासं पलामि उ ।
कंडुगयं किंवपक्खोडं किं वा एत्यं करेमिहं॥ मू. (२६१) एवं तिवग्गवावारं चिचोरु-दुक्ख-संकडे।
पविट्ठो बाढ-संखेज्जा आवलियाओ किलिस्सिउं॥ मू. (२६२) मुणे हुं कंडुयमेस कंडूये अनहा नो उवस्समे ।
ता एयज्झवसाएणंगोयम निसुणेसुंजं करे। म. (२६३) अहतं कुंथु वावाए जइ नो अन्नत्थ गयं भवे।
कंडुएमाणोऽह भित्तादी अनुघसमाणो किलम्मए । मू. (२६४) जइ वावाएज तं कुंथु कंडुयमाणो व इयरहा।
तोतं अइरोद्दज्झाणम्मि पविट्ठ निच्छयओ मुणे॥ मू. (२६५) अह किलामे तओ भयणा रोद्दज्झाणेयरस्स उ।
कंडुयमाणस्स उण देहं सुद्धमट्टज्झाणं मुणे॥ मू. (२६६) समजे रोद्दज्झणट्ठो उक्कोसं नारगाउयं ।
दुभ-गित्थी-पंड-तेरिच्छं अट्टज्झाणा समजिणे ॥ मू. (२६७) कुंथु-पद-फरिस-जणियाओ दुक्खाओ उवसमिच्छया।
पच्छा-हल्लप्फलीभूते जमवत्थंतरं वए। मू. (२६८) विवन्न-मुहलावन्ने अइदीने विमण-दुम्मणे ।
सुन्ने वुन्ने य मूढ-दिसे मंद-दर-दीह-निस्ससे ॥ मू. (२६९) अविस्साम-दुक्खहेऊयं असुहं तेरिच्छा-नारयं ।
कम्मं निबंधइत्ताणंभमिही भव-परंपरं॥ मू. (२७०) एवंखओवसमाओतं कुंथुवइयरजं दुहं ।
कह कह विबहु किलेसेणंजइ खणमेकंतु उवसमे ।। मू. (२७१) ता मह किलेसमुत्तिणं सुहियं से अत्ताणयं।
मन्नंतो पमुइओ हिट्ठो सत्थवित्तो वि चिट्ठई॥ मू. (२७२) चिंतइ किल निव्वुओमि अहं निद्दलियं दुक्खं पिमे।
कंडुयणादीहिं सयमेव न मुणे एवं जहा मए॥ मू. (२७३) रोद्दज्झणगएणं इहं अट्टज्झाणे तहेव य।
संवग्गइत्ता उतंदुक्खं अनंतानंतगुणं कडं।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org