________________
अध्ययनं: १, उद्देशकः
१३७
मू. (१८०)
मू. (१८१)
मू. (१८२)
मू. (१८३)
मू. (१८४)
मू. (१८५)
मू. (१८६)
मू. (१८७)
मू. (१८८)
आया अनिच्छमाणो विपाव-सल्लेहिं गोयमा। निमिसद्धानंत-गुणिएहिं पूरिज्जे निय-दुक्किया। ताइंच झाण-सज्झाय-घोर-तव-संजमेन य। निईभेण अमाएणं तक्खणं जो समुद्धरे॥
आलोएत्ताण नीसलं निंदिउंगरहिउं दढं। तह चरती पायच्छित्तंजह सल्लाणमंतं करे॥
अन्न-जम्म-पहुत्ताणं खेत्ती-भूयाण वी दढं। निमिसद्ध-खण-मुहुत्तेणं आजम्मे नेव निच्छिओ। सो सुहडो सोय सप्पुरिसो सो तवस्सी स-पंडिओ। खंतो दंतो विमुत्तो य सहलं तस्सेय जीवियं ।। सूरो यसो सलाहोय दट्टव्यो य खणे खणे। जो सुद्धालोयणं देंतो निय-दुचरियं कहे फुडं।
अत्थेगे गोयमा पाणी जे सल्लं अद्धउद्धियं । माया-लज्जा-भया मोहा झसकारा-हियए धरे ।।
तंतस्स गुरुतरं दुक्खं हीन-सत्तस्स संजणे। से चिंते अन्नाण-दोसाओ नोद्धरं दुक्खिज्जिहं किल ।
एग-धारो दु-धारो वा लोह-सल्लो अनुद्धिओ। सल्लेगच्छाम जम्भेगं अहवा संसी भवे इमो॥ पाव-सल्लो पुणासंख-तिक्ख-धारो सुदारुणो । बहु-भवंतर-सव्वंगे भिंदे कुलिसो गिरि जहा॥ अत्येगे गोयमा पाणी जे भव-सय-साहस्सिए। सज्झाय-ज्झाण-जोगेणं घोर-तव-संजमेण य ।।
सल्लाइं उद्धरेऊण चिरयाला दुक्ख-केसओ। पमाया बिउण-तिइणेहिं पूरिज्जंती पुणो वि य ।।
जम्मंतरेसु बहुएसुतवसा निद्दष्ट-कम्मुणो। सल्लुद्धरणस्स सामत्थं भवती कह विजंतुणो॥
तं सामगि लभित्ताणं जे पमाय-वसंगए। ते मुसिए सव्व-भावेणं कल्लाणाणं भवे भवे ।।
अत्थेगे गोयमा पाणी जे पमाय-वसं गए। चरंते वी तवं घोरं ससल्लं गोवेति सव्वहा ।। नेयं तत्थ वियानंति जहा किम्मेहिं गोविंयं। जंपंच-लोगपालप्पा-पंचेंदियाणं च न गोवियं ॥ पंच-महालोग-पालेहिं अप्पा-पंचिंदिएहि य । एक्कारसेहिं एतेहिं जं दिटुं स-सुरासुरे जगे।
For Private & Personal Use Only
मू. (१८९)
मू. (१९०)
मू. (१९१)
मू. (१९२)
मू. (१९३)
मू. (१९४)
मू. (१९५)
Jain Education International
www.jainelibrary.org