________________
१३६
महानिशीथ-छेदसूत्रम् -१/-/१६४
-
-
एवमादि-अनेग-भाव-दोस-वसगा पावल्लेहिं पूरिया॥ मू. (१६५) निरंतरा अनंतेनं काल-समएण गोयमा।
अइकंतेनं अनंताओ समणीओ बहु-दुक्खावसहं गया। मू. (१६६) गोयम अनंताओ चिट्ठतिजा अनादी-सल्ल-सल्लिया।
भाव-दोसेक्क-सल्लेहिं भुंजमाणीओ कडु-विरसं घोरग्गुग्गतरं फलं ॥ मू. (१६७) चिट्ठइस्संति अजवि तेहिं सल्लहिं सल्लिया।
अनंत पि अनागयंकालं तम्हा सल्लं सुसुहुमंपि॥
. समणी नो धारिजा खणं ति॥ मू. (१६८) धग-धग-धगस्स पञ्जलिए जालमालाउले दढं ।
हुयवहे विमहाभीमे स सरीरंदुज्झए सुहं । मू. (१६९) पयलिंतिंगार-रासीए एगसि झंपं पुणो जले।
घल्तिो गिरितो सरिरंजंमरिजेय पि सुक्कर ।। मू. (१७०)
खंडिय-खंडिय-सहत्थेहिं एकेक्कमंगावयवं।
जं होमिजइ अग्गीए अनु-दियहेयं पि सुक्करं॥ मू. (१७१) खर-फरुस-तिक्ख-करवत्त-दंतेहिं फालाविइं।
लोणूस-सज्जिया-खारं जंधत्तावेयं पि स-सरीरेऽयंत-सुक्करं ।।
जीवंतो सयमवी सकंखलं उत्तारिऊन य॥ मू. (१७२) जव-खार-हलिद्दादीहिं जं आलिंपे नियंतणुमेयं पि सुक्करं ।
छिंदेउणं सहत्येणं जो धत्ते सीसं नियं॥ मू. (१७३) एयं पि सुक्क रमलीहं दुक्करं तव-संजमं ।
नीसलंजेणं तंभणियंसल्लोय निय-दक्खिओ॥ मू. (१७४) माया-दंभेण पच्छन्नोतं पायडिउंन सक्कए।
राया दुचरियं पुच्छे अह साहह देह सव्वस्सं॥ मू. (१७५) सव्वस्सं पिपएज्जा उ नो निय-दुचरियं कहे।
राया दुचरियं पुच्छे साह पुहई पि देमि ते ॥ मू. (१७६) पुहवी रजंतणं मन्ने नो निय दुचरियं कहे।
राया जीयं निकिंतामि अह निय-दुचरियं कहे। मू. (१७७) पानेहिं पिखयंजंतो निय-दुचरियं कहेइ नो।
सव्वस्सहरणंच रजंच पाने वी परिचएसुणं ।। मू. (१७८) मया वि जंति पायाले निय-दुचरियं कहिति नो।
जे पावाहम्म-बुद्धिया काउरिसा एगजम्मिणो ।
ते गोवंतिस-दुचरियं नो सप्पुरिसा महामती॥ मू. (१७९) सप्पुरिसा ते न वुच्चंति जे दानव इह दुञ्जने।
सप्पुरिसाणं चरिते भणिया जे निसल्ला गोयमा ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org