________________
मूलं - २३
काउस्सग्गारिहं भणियं । मू. (२३)
उद्देसऽज्झयण-सुयक्खंधंगेसु कमसो पमाइस्स ।
कालाइक्कमणाइसु नाणायाराइयारेसु ।।
१०३
चू. उस्सग्गाभिहाणानंतरं तवारिहं भण्णइ । तत्थ नाणायाराइयारो दुविहो- ओहओ, विभागओ य । तत्थ विभागेण उद्देसग-अज्झयण-सुयक्खन्ध-अङ्गाणं कमसो य परिवाडीए कमेण, पमाइस्स कालाइक्कमणाइसु त्ति संबज्झइ । पमाइगहणं, कालविनय - बहुमान - उवहान - अनिण्हवण-विवज्जया अइयारो होइ । वञ्जणमेय- अत्थमेय-नदुभयमेया वा कया अइयारो होइ नाणस्स । एएसिं अट्ठण्हपयाणमन्नयरट्ठाणट्ठिओ नाणाइयारे वट्टइ । अकाले सज्झायकरणं असज्झाइए वा करणं; हीलइ वा; एवमाइ कालाइयारो । विनयं न पउञ्जइ, जच्चाइएहिं वा मयावलेवलित्तो विनयभंगं करेइ, हीलइ वा एवमाइ विनयाइआरो। सुए गुरूम्मिय बहुमानभत्तीओन करे । भत्ती उवयारमेत्तं । बहुमानो ओरसो सिणेहसंबंधो आयरियाणं उवरि सो वा न कओ । उवधानं तवचरणं आयंबिलाइयं न करेइ । निण्हवणं अवलवणं । जस्स सगासे अहीयं तदुद्देसेण भणइ 'नाहं तस्स सगासे अहिजिओ' । जुगप्पहाणं वा सूरिं समुद्दिसइ; सयमेव वाहिज्जियं भणइ । एसा निण्हवणा । वञ्जयइ जेन अत्थो तं वञ्जणं । सुत्तस्स सन्ना । तं च सुत्तं मत्तऽक्खरबिंदूहिं ऊनइरित्तं वा करेइ, सक्कयं वा करेइ, अन्नाभिहाणेण वा भणइ । एस वञ्जणभेओ । एवमत्थमेय-तदुभयभेया विनेया । निव्विगइय- पुरिमड्ढेग भत्त-आयंबिलं चनागाढे ।
मू. (२४)
पुरिमाई खमणतं आगाढे, एवमत्थे वि ॥
चू. उद्देसगाइयारे निव्विगइयं । अज्झायणाइयारे पुरिमहुं । सुयक्खंधाइयारे एगासनयं । अंगाइयारे आयंबिलं । अनागाढे एयं । आगाढेपुन एएसु चेव ठाणेसु पुरिमड्ढाइ- अब्मत्तट्ठ-पज्जवसाणं । अत्थसुणणे विपुरिमहाइ-खमण-पञ्चंत मेएसु चेव ठाणेसु। एयं विभागपच्छित्तं भणियं ।
इदानं ओहेण भन्नइमू. (२५)
सामन्नं पुन सुत्ते मयमायामं चउत्थमत्थम्मि । अप्पत्ताsपत्ताऽवत्त-वायणुद्देसणाइसु य ॥
चू. सव्वम्मि चेव सुत्ते ओहेन अविसेसिए आयामं । अत्थे य अविसेसिए अब्भत्तट्ठो । कमेण अहितो न ताव पावइ तं सुत्तं अत्थं वा परियाओ वा न पूरइ सो अपत्तो अवरो अपत्तो अजोगो । तिंतिणिचवलचित्त गाणंगणियाइ- नेगदोस-संजुत्तो अन्नोवि अपत्तो वयसा सुएण वा एएसिं सव्वेसिं चैव जो वायणं देइ उद्देस समुद्देसणुन्ना वा करेइ तस्स वि खमणं । 'च' सद्देण जइ पत्तं न वाएइ सुण, पत्तं वा जोगं न वाएइ, वत्तं वा वयसुएहिं । एएसिं च उद्देसणादि जो न करेइ वा तस्स अब्भट्ठो ।
मू. (२६)
कालाविसजणाइसु मंडलि-वसुहाऽपमजणाइसु य ।
निव्वीइयमकरणे अक्ख-निसेज्जा अभत्तट्ठो ।।
चू. कालाविसज्जणं कालस्स अपडिक्कमणं । 'आई' सद्देण अनुओगस्स अविसज्जणं । 'मंडलिवसुहा' मंडलि-भूमी सा तिविहा सुत्ते अत्थे भोयणे । एएसिं तिण्हवि अप्पमज्जणे निव्वीयं । सुत्ते अत्थे वा निसेज्जं न करेइ । अक्खे वा न रएति तो खमणं, 'च' सद्दा वंदन - काउसग्गे न करेति
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org