Agam Suttani Satikam Part 21 Vyavahara

SR No.: 003325
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 482
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_vyavahara
File Size: 11 MB

Page 374

३७३
उद्देशकः२, मूलं:५९, [भा. १२७२] । चोरोत्ति गहितो नय निजइरोहिणितो उयाहु अन्नो चोरो ततो पिट्टिउमाढत्तोभणइय अक्खाहिसव्वं तुमं रोहिणितो नवत्ति । जइरोहिणितो सियातो सुयामो । एवं सो नीतिस्तथ पविठाहिं अठारसहिं कारणेहिं एक्कक्कं काउं पुच्छिज्जइ सो न कहेइ जहा कह रोहिणितो चोरोत्ति । ताहे अठारसमा सुहुमा कारणा करिउमाढत्ता मजं पाइतो मत्तो निव्वेयणो जातो । ताहे देवलोगभवणसरिसंभवणं काउं तत्थ महरिहे सयणिज्जे निजावितो ततो पडिबोहवेलाएइत्थिनाडएनिव्वतिजमाणेताहिभणइ-तुमंदेवलोगे उववन्नो देवलोए य एसो अनुभावो जो पुच्छितो पुव्वभवं सम्मं अक्खाति तो चिरठिती देवति अत्थति, जो न अक्खाति तो तक्खणं पडति, तो मा अम्हे अनाहा काहसि सध्वं अक्खाहि, । ततो रोहिणीएन तित्थयरवयणंसंभरित्ता चिंतियं-अपूतिवयणातित्थगरासामिणाभणियं-अमिलायइत्यादि इमंचसव्वं वितहंदीसइ । तओ कयगंएवंतिभणाइनाहंरोहिणितो ।ततो मुक्को ।रोहिणिएण चिंतियं-अहो एगस्स विसामिणोवयणस्स केरिसंमाहप्पं ।अहंजीवियसुहआभागीजातो, जइपुन निगंथाणवयणंसुणेमि तो इहलोए परलोएय सुहिओभवामिति चिंतिऊणपव्वइतो ।
उक्तं सौक्ष्मंलोकिकं परिनिर्वापनं । तथाचाह[भा.१२७३] सुहुमाय कारणाखलुलोए एमादि उत्तरे इणमो।
मिच्छदिठीहिं कया किंतुहभेतत्थ उवसग्गा ।। वृ- सूक्ष्मा खलु कारणा यातना लोके एवमादिका एवं प्रभृतिका आदिशब्दात्प्रभूतान्येवंविधदृष्टान्तसूचकाः उत्तरेलोकोत्तरेइयं वक्ष्यमाणस्वरूपाकारणा, तामेवाह मिथ्यादृष्टिभिः किन्तुकता भे भवतस्तत्र गतस्योपसर्गाः । किमुक्तं भवति न तव वत्स विरूपाचरणे किमपि चित्तं केवलं यदि मिथ्यादृष्टिभिर्बलात्कारण कितपिकारितः स्यात् । तत्रकिंप्रतिसेवितंकिंवा नप्रतिसेवितमिति, एवमुक्ते स यत्करोति तदाह[भा.१२७४] अविसिंधरइ सिनेहो पोराणो आयओ निप्पिवासाए ।
इइगारव मारुहितो कहेइसव्वंजहावित्तं ।। वृ-अपीतिसंभावने ।संभावयामीत्येसितिएतेषां पौराणो पुराणायामवस्थायांभवः पौराणः स्नेह आयातो अद्यापि निःपिपासया मदीयवैयावृत्त्यादि पिपासा व्यतिरेकेणादि धरति विद्यते । एवं गौरवत्वमारोपितः सन् किमेतेषां कुर्मो जीवितमपि मदीयमेतेषामेवेति मन्वानो यथावृत्तं समस्तमपि कथयति । एतदेव स्पष्टतरमाचष्टे ।। .. [भा.१२७५] एवं भणितोसंतो उत्तूइओसोरुहेइसव्वंतु। .
जंणेणसमुनुभूयंजं वासेतंकयंतेहिं ।। वृ- एवं पूर्वप्रदर्शितेन प्रकारेण भणितः सन् उत्तूइओत्ति देशीपदमेतत् गर्वे वर्तते ततोऽयमर्थः । अहमेव गुरूणांमान्योनान्य इति गौरवमारोपितः सर्वमेव तुरवधारणेयदनेन स्वयंसमनुभूतंयद्वासे तस्य मिथ्यादृष्टिभिः कृतं तत्समस्तमेव कथयति । तत्र यदिसोऽगीतार्थो भणति ततइदंब्रूते[भा.१२७६] हाणादीनि कयाइंदेहवए मज्झबेइतुअगीतो। .
पुव्वं च उवसग्गा किलट्ठभावो अहो आसि ।। वृ-मयासानादीनि स्त्रानाङ्गरागादीनि कृतानि, तथा पूर्वमुपसर्गात् उपसर्गेष्वनारब्धेष्वहं संक्लिष्ट परिणामोऽभवमुपसर्गप्रारंभसमकालमेव पुनर्विशुद्धपरिणामोजातस्ततएव तेन कारणेन मह्यं ददतयूयं