________________
३०
व्यवहार - छंदसूत्रम् - १
जुगुप्सारहितः उदाहरणं चात्र श्रावकदुहिता यथाऽवश्यके एव तथा बालतपस्वितपोविद्यातिशयदर्शनैर्न मूढा स्वभावान्न चलिता दृष्टिः सम्यग्दर्शनरूपा यस्याऽसावमूढदृष्टिः उक्तंच - नेगविहा इढीओ पूयं, परवादिणंच दट्टूण जस्सः । नमुज्झइ टिट्ठी, अमूढदिट्ठि तयं विंति ।।
11911
अत्रोदाहरणं सुलसा श्राविका, यथा अंबडो रायगिहं गच्छंतो बहूणं भवयिणं थिरिकरणनमित्तिं सामिणा भणितो सुलसं पुच्छेजासि, अंबडो चिंतइ, पुन्नमंति सुलसा जं अरिहा पुच्छइ, ततो अंबडेण परिजाणनिमित्तं सा भत्तं मग्गिया तहवि न दिणं ततोतणबहूनिरूवाणि विउव्वियाणि तइविनदिन्नं न य संमूढा, तह किर कुतित्थियरिद्वी ओदहूण अमूढदिट्टिणा भवियव्वं, एतावान् गुणिप्रधानी दर्शनविनयनिर्देशः, अधुना गुणप्रधानं उपबृंहणं च तत्रोपबृंहणं नाम समानधार्मिकाणां क्षपण वैयावृत्त्यादिसद्गुणप्रशंसनेन तवृत्ति । करणं उक्तंच
11911
खमणे वेयावच्चे, विनए सज्झायमाइएसु य जुत्तं; । जो तं पसंसएएस, होइ उववूहणाविनओ
एतेष्वेव क्षपणादिषु सीदतां तत्रैव विशेषतः स्थापना स्थिरिकरणं आहच । - एएसुं चिव खमणादिएस सीवंत चोयणा जाउं ।
11911
बहुदोसे मनुस्से मा सीद थिरीकरणमयं ।।
तत्र उपबृंहणायामुदाहरणं रायगिहे नगरे सेणिओ राया इतो य सक्को देवराया समत्तं पसंसइ, ततो देवा असद्दहंतो नगरबाहिं सेणियस्स नग्गियस्स चेल्लयरूवं काऊण अणिमिसे गण्हिइ, ताहे तं निवांरेड, पुनरवि अन्नत्थ संजती गुव्विणी पुरतो ट्ठिया ताहे अपवर्गे पविसिऊण जहा न कोइ जाणइ तहा सूतिगिहं करावेइ कं किंचि सूइकम्मं तं सयमेव करेइ, ततो सो देवो संजइरूवं पयहिऊण दिव्वं देवरूवं दरिसेइ भाइ स भो सेणिय सुलद्धं ते जम्म जीवियस्स फलं, जेण ते पवयणस्स उवरि एरिसी भत्ती अत्थीत्ति, उववूहेऊणगतो, एवं उवहेयव्वा साहम्मिया, स्थिरीकरणे उदाहरणं अज्जा साहारिया जहा ते वेल्लयसुरण थिरीका तहा जे भविया ते थिरीकरेयव्या; तथा वात्सल्यप्रभावने इति, वात्सल्यं च प्रभावना च वात्सल्यप्रभावने, तत्रवात्सल्यं समानधार्मिकस्याहारादिभिः प्रत्युपकरणं उक्तं च
11911
साहम्मिय वच्छल्लं आहाराईसु होइ सव्वत्थ । आएसगुरुगिलाणे तवस्सिबालाइसु विसेसा ।।
प्रभाव्यते विशेषतः प्रकाश्यते इति प्रभावना, निचेण्यासश्रन्थेत्यादिना भावे अनप्रत्ययः स चार्थात् प्रवचनस्य यद्यपि प्रवचनं शाश्वतत्त्वात्तीर्थकरभाषितत्वाद्वा सुरासुरनमस्कृतत्वात्स्वयमेव दीप्यते, तथापि दर्शनशुद्धिमात्मनोऽभीप्सूर्यो येन गुणेनाधिकः स तेन तत् प्रवचनं प्रभावयति यथा भगवदाग्रवज्रस्वाभिप्रभृतिकः, उक्तं च
11911
कामं सभावसिद्धं तु पवयणं दिप्पते सयंचेवः । तहवि सय जो जेना हिओ सो तेन पभावए तं तु ।। तेच प्रवचनप्रभावका अतिशय्यादयः उक्तंच ।। २ ।।
Jain Education International
अतिसंसइड्डि धम्मकहि वादि आयरिय खवग नेमित्ती; । विचारायागणसम्मया यतित्थं पभावेति ।।
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org