Page Text
________________
उद्देशकः ४, मूलं-१२२, [भा. ५२९१]
१८७ [भा.५२९१] सक्खेत्तेजदा न लभति, तत्तो दूरे वि कारणे जतति ।
गिहिणो विचिंतणमनागतम्मिगछे किमंग पुन॥ वृ-'स्वक्षेत्रे स्वग्रामे यदा न लभते तदा दूरेऽप्याचार्यादीनांकारणे भक्त-पानग्रहणार्थ यतते, अर्धयोजनमपि गच्छतीति भावः । अपि च यद्यपि स्वग्रामे प्राचुर्येण लभ्यते तथाऽप्युत्सर्गतस्तत्र नहिण्डनीयम्।कुतः? इत्याह-यदि तावद्गृहिणोऽपिक्रयविक्रयसम्प्रयुक्ताअनागतंप्राधूर्णकाद्यर्थं घृत-गुड-लवण-तम्डुलादीनां चिन्तां कुर्वन्ति किमङ्गपुनर्गच्छे सबाल-वृद्धे येषांक्रयविक्रयः सञ्चयश्च नास्ति तैः प्राघूर्णकाद्यर्तमनागतं च चिन्तनीयम् ॥ ततः[भा.५२९२] संघाडेगोठवणाकुलेसुसेसेसु बाल-वुवादी।
तरुणा बाहिरगामे, पुच्छा दिटुंतऽगारीए॥ वृ-स्वग्रामे यानि दानश्राद्धादीनि स्थापनाकुलानि तेषु गुरूणां सङ्घाटक एकः प्रविशति । यानि स्वग्रामे शेषाणि कुर्लवानि तेषु बाल-वृद्धा-ऽसहिष्णिप्रभृतयो हिण्डन्ते । ये तु तरुणास्ते बहिमेपर्यटन्ति।शिष्यः पृच्छति-किमादरेण क्षेत्रं प्रत्युपेक्ष्य रक्षथ? |गुरुराह-अगार्याष्टान्तोऽत्र क्रियते॥ [भा.५२९३] परिमियभत्तपदाने, नेहादवहरति थोवथोवंतु।
पाहुण वियाल आगत, विसन्न आसासणा दानं ।। कृ-एगोकिविणवणिओअगारीएअविस्ससंतोतंदुल-घत-लवण-कडुभंडादियं दिवसपरिव्वयं परिमितंदेति, आवणातो घरेन किंचितंदुलादिधारेति।अगारीएचिंता-जदिएयस्स अब्भरहितो मित्तो वा अनो वा पदोसादिअवेलाए आगमिस्सति तो किं दाहं? तओ अप्पणो बुद्धिपुव्वगेण वणियस्स अजानतो नेह-तंदुलादियाण थोवथोवं फेडेति । कालेन बहुमुस्सन्नं । अन्नया तस्स मित्तो पदोसकाले आगतो । आवणं आरक्खियभया गंतुंन सक्कति । वणियस्स चिंता जाता, विसनो 'कहमेतस्स भत्तं दाहामि?' ति । अगारी वणियस्स मनोगतंभावंजाणित्ता भणति-मा विसादं करेहि, सव्वंसे करिमे।तीए अब्मंगादिणाण्हावेउं विसिट्ठमाहारंभुंजाविओ। तुट्टो मित्तो पभाए पुनो जेमेउंगतो। वणिओ वितुट्ठो भारियं भणइ-अहं ते परिमियं देमि, कतो एतं? ति । तीएसव्वं कहियं तुटेण वणिएण एसाघरचिंतिय'त्तिसव्वोघरसारोसमप्पिओ॥अथाक्षरार्थःपरिमितभक्तप्रदाने सति स्नेहादेमध्यादगारी स्तोकस्तोकमपहरति । प्राघूर्णकस्य च विकाले आगमनम्, ततोगृहपतिर्विषन्नः। तयातस्याश्वासनाकृता। ततः प्राघूर्णकस्य भक्त-पानदानमकारी॥ [भा.५२९४] एवं पीईवडी, विवरीयऽन्नेण होइ दिटुंतो। .
लोगुत्तरे विसेसा, असंचया जेन समणा तु ।। कृ-एवं क्रियमाणे तयोः सुहृदोः परस्परंप्रीतिवृद्धिरुपजायते।विपरीतश्चान्येन प्रकारेण ष्टान्तो भवति-तत्र परिमितभक्तमध्यादगारी स्तोकस्तोकंनापहरतिततः सुहृदादेः प्राघुणकस्यस्नेहच्छेदो भवति । एवं यदि गृहस्था अप्यनागतं चिन्तयन्ति ततः कुक्षिशम्बलैः साधुभिः सुतरामनागतं चिन्तनीयम्। अपिच-लोकोत्तरे येन असञ्चयाः श्रमणास्तेन कारणेन विशेषतःक्षेत्ररक्षणीयम्।। [भा.५२९५] जनलावो परगामे, हिंडित्ताऽऽनेति वसहि इह गामे।
देजह बालादीणं, कारणजाते य सुलभंतु॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003324 |
| Book Title | Agam Suttani Satikam Part 20 Bruhat kalpa |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dipratnasagar, Deepratnasagar |
| Publisher | Agam Shrut Prakashan |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 452 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_bruhatkalpa |
| File Size | 24 MB |