________________
बृहत्कल्प-छेदसूत्रम् -१वृ- उज्नेनीए नयरीए अज्जकालगा नामं आयरिया सुत्त-ऽत्थोववेया बहुपरिवारा विहरंति । तेसिं अज्जकालगाणं सीसस्स सीसो सुत्त-ऽत्थोववेओ सागरो नामं सुवन्नभूमीए विहरइ । ताहे अज्जकालया चिंतेंति-“एए मम सीसा अनुओगं न सुगंति तओ किमेएसिं मज्झे चिट्ठामि?, तत्थ जामिजत्थ अनुयोगं पवत्तेमि, अवि य एए वि सिस्सा पच्छा लज्जिया सोच्छिहिंति । एवं चिंतिऊण सेज्जायरमापुच्छंति-कहं अन्नत्थ जामि? तओ मे सिस्सा सुणेहिंति, तुम पुन मा तेसिं कहेज्जा, जइ पुन गाढतरं निब्बंधं करिज्जा तो खरंटेउं साहेजा, जहा-सुवन्नभूमीए सागराणं सगासंगया। एवं अप्पाहित्तारत्तिंचेव पसुत्ताणं गया सुवण्णभूमिं ।तत्थगंतुंखंतलक्खेण पविट्ठा सागराणं गच्छं। तओ सागरायरिया खंत' त्ति काउंतं नाढाइयाअब्भुट्ठाणाईणि (ईहिं)। तओ अत्थपोरिसीवेलाए सागारयरिएणं भणिया-खंता ! तुभं एयं गमइ? आयरिया भणंतिआमं । 'तो खाइं सुणेह'त्ति पकहिया, गव्वायंता य कहिंति । इयरे वि सीसा पभाए संते संभंता आयरियंअपासंता सव्वत्थमग्गिउंसिज्जायरंपुच्छंति।न कहेइ, भणइ य-तुब्भंअप्पणो आयरिओ नकहेइ मम कहं कहेइ? ततो आउरीभूएहिं गाढनिब्बंधे एकहियं,जहा-तुब्भच्चएण निव्वेएण सुवन्नभूमीए सागराणं सगासं गया । एवं कहित्ता ते खरंटिया।
तओ ते तह चेव उच्चलिया सुवनभूमि गंतुं । पंथे लोगो पुच्छइ-एस कयरो आयरिओ जाइ? ।ते किहिंति अज्जकालगा। तओसुवनभूमीएसागराणं लोगेण कहियं, जहा-अज्जकालगा नाम आयरिया बहुस्सुया बहुपरिवारा इहागंतुकामा पंथे वट्ठति । ताहे सागरा सिस्साणं पुरओ भणंति-मम अज्जया इंति, तेसिं सगासे पयत्थे पुच्छीहामि त्ति । अचिरेणं ते सीसा आगया। तत्थ अग्गिल्लेहिं च्छिज्जंतिकिं इत्थ आयरिया आगया चिट्ठति ? । नत्थि, नवरं अन्ने खंता आगया। केरिसा ? । वंदिए नायं “एए आयरिया'। ताहे सो सागरो लज्जिओ ‘बहुं मए इत्थ पलवियं, खमासमणा य वंदाविया' । ताहे अवरण्हवेलाए 'मिच्छा दुक्कडं' करेइ ‘आसाइय'त्ति । भणियंच नेन-केरिसं खमासमणो ! अहं वागरेमि? ।आयरिया भणंति-सुंदरं, मा पुण गव्वं करिज्जासि । ताहे धूलीपुंजदिद्वंतं करे (२)ति-धूली हत्थेणघेत्तुंतिसुट्ठाणेसुओयारेति-जहा एसधूली ठविजमाणी उखिप्पमाणी य सव्वत्थ परिसडइ, एवं अत्थो वि तित्थगरेहिंतो गणहराणं गणहरेहिंतो जाव अम्हं आयरि-उवज्झायाणं परंपरएणं आगयं, को जाणइ कस्स केइ पजाया गलिया?, ता मा गव्वं काहिसि । ताहे 'मिच्छा दुक्कडं' करित्ता आढत्ता अज्जकालिया सीस-पसीसाण अनुओगं कहेउं ।
सम्प्रत्यक्षरगमनिका-सागारिकः-शय्यातरस्तस्य अप्पाहणं-सन्देशकथनम्।स्वयमाचार्याणां सुवर्णभूमौ सुतशिष्यस्य-शिष्यस्यापि शिष्यस्य सागराभिधानस्य “खंतलखेम" वृद्धव्याजेन गमनम् । पश्चाच्छिष्याणां सागारिकेण कथना, यथा-आचार्या सुवर्णभूमौ सागरस्यान्तिकंगताः। ततः शिष्याणांतत्रागमनम्। सागरंगर्वमुद्वहन्तंप्रति धूलीपुञोपमानमिति॥चतुर्थभङ्गमधिकृत्याह[भा.२४०] निउत्तो उभउकालं, भयवं कहणाए वद्धमाणो उ ।
गोयममाई विसया, सोयब्वे हुंति उ निउत्ता। वृ- 'नियुक्तः' उभयकालमनुयोगं करोति । 'नियुक्ताः' उभयकालं शृण्वन्ति । अत्र कथनायां दृष्टान्तो भगवान् वर्द्धमानस्वामी । श्रोतव्ये सदा नियुक्ता ईष्टान्ता भवन्ति गौतमादयः।। For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International