________________
उद्देशक ः २०, मूलं-१३८१, [भा. ६५१०]
३९७
[भा.६५१०] मासचउमासिएहिं, बहूहि एगंतु दिज्जए सरिसं ।
असनादी दव्वाओ, विसरिसवत्थूओ जं गुरुगं ।। चू- तत्थ पच्छित्तेक्कजातिय बहुसु लहुमासिएसु सरिसत्तणओ - धम्मयए एक्कं चेव मासं दिज्जति, एकं गुरुअं दिजति, लहुगुरुसंजोगे गुरुअंएकं ओहाडणं दिजति, एवं दु-ति-चउ-पंचछम्मासिएसु वि सव्वेसु वा आवन्नस्स छम्मासियं एक् दिज्जति । दव्वेगजातीएं “असनादी' पच्छद्धं, एक्कम्मि वा दव्वे अनेगेसु वा दव्वेसु अनेगा पच्छित्ता, “तस्थिवकदव्व" त्ति -असणं तं अनेगदोसपुट्ठनिदरिसणं, जहा तं असनं रायपिडो आहडो उदउल्लो आहाकम्मिओ य, एत्थ एक्क चेव ओहाडणं गुरुतरं आहाकम्मियनिप्फण्णं चउगुरुं दिनति, “अनेगदव्वेसु वि" ति - असनं आहाकम्मियं, पानंबीयादिवणस्सतिसंघट्ट, खातिमंपूतिमं, सातिमं उद्देसियं, अहवा-अनेगदव्या एक्क असनं आहाकम्मियं अन्नं असनं कीयगड, अन्नं ठवियं एवं पाणादिया वि भाणियव्वा, एत्थ विसरिसवत्थुसु जं आहाकम्मादि गुरुतरं तं दिज्जति, सेसा तदंतभावपविट्ठा दट्ठव्वा । एत्थ केति अगारिदिटुंतं कहेंति, “दोसुवि अविरोहो' त्ति-अम्हे आलोयणाए भणिहामो, एवं जातीए एगत्तमावण्णा दोसा एत्थ धम्मताए सुझंति । अहवा-जहा अतिपंकावणयणपयुत्तो खारजोगो सेसमलं पिसोहेतितहा ओहाडणपच्छित्तं पिसेसपच्छित्तेसोहेति ॥ “जातीए" “दव्वेएगमनेगे'त्ति पयं गयं।
इदानं आलोयणादिया तिन्नि दारा भण्णंति, तेसिं इमे दिटुंता[भा.६५११] आगारिय दिटुंतो, एगमनेगे य तेन अवराहा ।
मंडी चउक्कभंगो, सामियपत्ते य तेनम्मि॥ चू-आलोयणाए आगारिदिटुंतो, तेन दिटुंतोय। दुब्बले भंडिदिलुतो ।आयरिए सामित्तपत्त, तेन दिटुंतो॥ तत्थ आलोयणविगप्पा इमे[भा.६५१२] निसेज्जा य वियडणे, एगमनेगा य होति चउभंगो।
वीसरिओसन्नपदे, बिति तति चरिमे सिया दो वि।। चू- “वियडण''त्ति-आलोयणाए-एक्का निसिज्जा, एक्का आलोयणा, एवं चउभंगो । तत्थ पढमो विधीए अविग्घेण असेसाइयारे आलोयगस्स । बितिओ पम्हट्ठाइयारस्स मायाविणो वा, आलोचियवंदिएसुपुणोपच्छा सम्मालोयणपरिणयस्स गुरुम्मितह निविटेचेव वंदनंदाउआलोवेति तस्स भवति।ततियभंगो बहुणा कालेणउस्सन्नवराहपदस्स बहुपडिसेविस्स वा एगदिने आलोयणं अवधारेतस्स, अहवागुरुम्मिवाकाइगभूमिगतपच्छागतेतत्थ निसीदणंनिसेज्जा एक्का एवआलोयणा भवति । चरिमभंगे दो वि संभवत्ति अवराहा विस्सरणं उस्सन्नपदत्तणं च । एत्थ चउसुवि भंगेसु अमायाविणो अनेगावराहस्सऽवि गुरुतरं एकं पच्छित्तं इमेण अगारिदिटुंतेण[भा.६५१३] एगावराहडंडे, अन्ने वि कहेतऽगारि हं मंती।
एवं नेगपदेसु वि, डंडो लोउत्तरे एगो । चू-जहा एगो रहगारो । तस्स भज्जाएबहू अवराहा कया, न य भत्तुणा नायव्वा । अन्नया घरं अवाउडदारं मोत्तुं पमायओ सेज्झिलियधरे ठिता । तत्थ य घरे साणो पविट्ठो । तस्समयं च भत्ता आगओ । तेन दिट्ठो । पच्छा सा अगारी आगया। तं अवराहि त्ति काउं पिट्टिउमारद्धो । सा वि
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org