Agam Suttani Satikam Part 17 Nishitha

SR No.: 003321
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 476
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_nishith
File Size: 23 MB

Page 337

३३४
निशीथ - छेदसूत्रम् -३-१९/१३६९
तवो सत्तदिवसे ?, छल्लहू तवो सत्तदिवसे, ततो छग्गुरू तवो सत्तदिवसे, ततो एते चेव छेदो सत्त सत्त दिवसे, ततो मूलऽ णवट्ठपारंचिया एक्केक्कदिनं । अहवा - ते च्चेव चउलहुगादि वा सत्त दिवसिगा, ततो छेदा लहुपणगादिगा सत्त सत्त दिवसिगा सत्त दिवसे नेयव्वा जाव छग्गुरू, ततो मूलऽणवट्ठपारिंचिया एक्केक्कदिवसं । गिहिअन्नतित्थिएसुं इमे दोसामिच्छत्तथिरीकरणं, तित्थस्सोभावणा य गेण्हंते । देते पवंचकरणं, तेनेवक्खेवकरणं च ॥
[भा. ६२६०]
चू-कहं मिच्छत्तं थिरतरं ? उच्यते-ते तं दद्धुं तेसिं समीवे गच्छंतं मिच्छद्द्द्दिट्ठी चिंतेति-इमे चेव पहाणतरा जाता, एते वि एतेसिं समीवे सिक्खति । लोगो दठ्ठे भणाति - एतेसिं अप्पणो आगमो नत्थि, परसंतिताणि सिक्खंति । निस्सारं पवयणंति ओभावणा । अह तेसिं देति तो ते सद्दसत्यादिभाविता महाजनमध्ये वट्टं चोरं खुज्जाविलियासणए करीसए पिलुअए त्ति एवमादिपवंचणं करेंति उड्डाहं च । अहवा - तेमेव सिक्खिएण अक्खेवे त्ति चोयणं करेज दूसेज वा ॥ गिहि अन्नतित्थियाणं, एए दोसा उदेंत गेण्हंते ।
[भा. ६२६१]
गहण-पडिच्छणदोसा, पासत्थादीण पुव्वत्ता ॥
चू- कंठ्या । नवरं - पासत्थादिसु गहणपडिच्छणदोसा जे ते पन्नरसमे उद्देसगे वृत्ता ते दट्ठव्वा । वंदन - पसंसणादिया तेरसमे । जम्हा एते दोसा तम्हा गिहिअन्नतित्थिया वा न वाएयव्वा ॥ परपासंडिलक्खणं - जो अन्नाणं मिच्छत्तं कुव्वंतो कुतित्थिए वाएति, जिनवयणं च नाभिगच्छति सो परपासंडी । जो पुण गिहि-अन्नतित्थिओ वा इमेरिसो
[भा. ६२६२ ] णाणे चरणे परूवणं, कुणति गिही अहव अन्नपासंडी । एएहि संपत्तो, जिनवयणं सो सपाखंडी ॥
चू- नाणदंसणचरित्ताणि परूवेति, जिनवयणं च रोएति सो सपाखंडी चेव, सो वाइज्जइ जं तस्स जोग्गं ।
[ भा. ६२६३]
एएहि संपत्ती, जिनवयणमएण सोग्गतिं जाति । एएहि विप्पमुक्को, गच्छति गति अन्नतित्थीणं ॥
चू- जो अन्नतित्थियाणुरूवागिती तं गच्छति । सेसं कंठ्यं । भवे कारणं वाएज्जा वि[भा. ६२६४ ] पव्वज्जाए अभिमुहं, वाएति गिही अहव अन्नपासंडी । अववायविहारं वा ओसन्नुवगंतुकामं वा ॥
चू- गिहिं अन्नपासंडिं वा पव्वज्जाभिमुहं सावगं वा छज्जीवणिय त्ति जाव सुत्ततो, अत्थतो जाव पिंडेसणा, एस गिहत्थादिसु अववादो । इमो पासत्थादिसु अववादो त्ति उवसपदा उज्जयविहारीणं उवसंपन्नो जो पासत्थादी सो अववादविहारठितो तं वा वाएज । अहवा - पासत्यादिगाम जो संविग्गविहारं उवगंतुकमो - अब्भुट्टिउकाम इत्यर्थः । तं वा पासत्यादिभावरहितं चैव वाएज्जा, जाव अट्ठेति ॥ एवं वायणा दिट्ठा, तेसिं समीवातो गहणं कहं हो ?, उच्यतेबितियपद समुच्छेदे, देसाहीते तहा पकप्पम्मि । अन्नस्स व असतीए, पडिक्कमंते व जयणाए ।
[भा. ६२६५ ]
चू- जस्स भिक्खुस्स निरुद्धपरियाओ वट्टति, निरुद्धपरियागो नाम जस्स तिन्नि वरिसाणि