________________
३०२
निशीथ-छेदसूत्रम् -३-१९/१३४६ चू-जह राय तहा तित्थकरो, जहा जनपदजणा तहा साधू, जहा आघोसणं तहा सुत्तपोरिसिकरणं, जारिसामेच्छा तारिसाअसज्झाया, जहारयणधणावहारोतहानाणदंसणचरणविनासो। तं पिसव्वं उवसंघारेयव्वं ।। “कोति छलिओ, पमादेणं"ति अस्य विभासा[भा.६०७८] थोवाऽवसेसपोरिसि, अज्झयणं वा वि जो कुणति सोचा।
नाणादिसारहीनस्स तस्स छलणा तु संसारे ॥ चू-सज्झातं करेंतस्स थोवावसेसगो उद्देसगो अज्झयणं वा, तो पोरिसी आगय त्ति सुता, अहवा-असज्झाइयं कालवेला वासोच्चा विजोआउट्टियाए सज्झायंकरोति सोनाणादिसारहीणो भवति । अनायारत्थो य देवयाए छलिज्जति, संसारे यदीहकालं परियट्टेति, पमादेण वि कारेंतो छलिज्जति चेव, दुक्खं संसारे अनुभवति ॥ जंतं समजमोवघाति तं इमं तिविहं[भा.६०७९] महिया य भिन्नवासे, सचित्तरजो य संजमे तिविहे ।
दब्वे खेत्ते काले, जहियं वा जच्चिरं भव्वं ।। चू-पंचविहसज्झायस्स किं कह परिहरियव्वमिति तप्पसाहगो इमो दिटुंतो[भा.६०८०] दुग्गादि तोसियणिवो, पंचण्हं देति इच्छियपयारं।
गहिए य देति मोल्लं, जनस्स आहारवत्थादी॥ धू- एगस्स रन्नो पंच पुरिसा, ते बहुसमरलद्धविजया । अन्नया तेहिं अचंतविसमं दुग्गं गहितं । तेसिं तुट्ठो राया ।इच्छियं नगरे पयारं देति, जंते किं चि असनादिगंवत्थादिगंवा जनस्स गेण्हंति तस्स वेणइयं (वेयणिय) सव्वं राया पयच्छति॥ [भा.६०८१] एगेण तोसिततरो, गिहमगिहे तस्स सव्वहिं पयारो।
रत्थादीसुचउण्हं, एवं पढमंतु सव्वत्थ ॥ चू-तेसिंपंचण्हंपुरिसाणंएक्कणंरायातोसिततरो, तस्सगिहाणरत्थासु सव्वत्थ इच्छियपयारं पयच्छति । चउण्हं रच्छासु चेव इच्छियपयारं पयच्छइ । जो एत दिन्नप्पयारे आसाएज तस्स राया डंडं करेति । एस दिटुंतो । इमो उवसंघारो-जहा पंच पुरिसा तहा पंचविहमसज्झायं, जहा सो एगो अब्भरहिततरो पुरिसो एवं पढमं समजमोवघातित सव्वहा नासतिजति, तम्मि वट्टमाणे न सज्झाओ न पडिलेहणादिका काइ चिट्ठा कीरइ, इतरेसु चउसु असल्झाइएसु जहा ते चउरो पुरिसा रच्छासु चेव अनासायणिज्जा तहा तेसु सज्झाओ चेव न कीरइ, सेसा सव्वा चिट्ठा कीरइ, आवस्सगादिउक्कालियं पढिजति ॥ महियादितिविहस्स संजमोवघातिस्स इमं वक्खाणं[भा.६०८२] महिया तु गब्भमासे, सच्चित्तरयो तुईसिआयंबो।
वासे तिन्नि पगारा, बुब्बुय तव्वज फुसिता य॥ चू-महियत्तिधूमिया, सायकत्तियमग्गसिरादिसुगब्भमासेसु भवति, साय पडणसमकालं चेव सुहुमत्तणओ सव्वं आउक्कायभावितं करेति, तत्थ तत्कालसमयं चेव सव्वचेट्ठा निरुज्झति। ववहारसचित्तो पुढविकाओ आरन्नो वा उद्धओ आगतो सचित्तरओ भन्नति, तस्स लक्खणंवण्णतो ईसिं आयंबो दिसंतरेसु दीसति, सोवि निरंतरपाएण तिण्हं दिनानं परतो सव्वं पुढविकायभावितं करेति, तत्पाताशंकासं भवश्च । भिन्नवासंतिविहं-बुब्बुयाइ, जत्थ वासे पडमाणे उदगबुब्बुया भवंति तं बुब्बुयवरिसं, तेहिं वज्जितं तव्वज्जियं । सुहुमफुसारेहिं पडमाणेहिं फुसियं
www.jainelibrary.org
Jain Education International
For Private & Personal Use Only