________________
२४८
निशीथ - छेदसूत्रम् - ३- १६/१०९७
चत्तारि अहाकड, दो मासा हुंति अप्पपरिकम्मे । तेन परिमग्गिऊणं, असती गहणं सपरिकम्मे ॥
[भा. ५८५६ ]
चू- चत्तारि मासा अहाकडं मग्गियव्वं, चउहिं मासेहिं पुन्नेहिं तस्स अलाभे अन्ने दो मासा अप्पपरिकम्मं मग्गति, तेन परिमग्गिउण ति अहाकडकालाओ परतः अप्पपरिकम्मं एत्तियं कालं मग्गति, एते छम्मासे बितियस्स वि अलंभे ताहे सपरिकम्मं मग्गियव्वं ॥
केच्चिरं कालं ? अत उच्यते
[भा. ५८५७ ]
पणयालीस दिवसे, मग्गित्ता जा न लब्भते ततियं । तेन परेण न गेण्हति मा पक्खेण रज्जेज्जा |
- पणयालीसं दिवसे बहुपरिम्मं गेण्हति, ततो परं न गेण्हति, जेन पन्नरसेहिं दिवसेहिं वरिसाकालो भाविस्सति । मा तेन पक्खकालेण परिकम्मणं रंगणं रोहवणं च न परिवारिज्जति ॥ कात्तिगतं । इदानिं “ आकरे " त्ति । अहाकडं कहिं मग्गियव्वं ?, अत उच्यते[ भा. ५८५८] कुत्तीय- सिद्ध-निण्हग, पवज्जुवासादिसू अहाकडयं । कुत्तियवज्रं बितियं, आगरमादीसु वा दो वि ॥
- कुत्तियावणे मग्गति, सिद्ध त्ति सिद्धपुत्तोजो पब्वतिउकामो कते उवकरणे वाघाओ उप्पन्नो ताहे तं पडिग्गहगादि साधूनं देखा, निण्हयस्स वा, एवं च समणस्सवा पासे लब्धति । समणोवासओ वा पडिमं करेउं घरं पच्चागओ पडिग्गहगं साधूणं देज, अहाकडं एतेषु स्थानेषु प्राप्यते । अप्पपरिकम्मं करतेषु प्राप्यते ?, अत्रोच्यते "कुत्तियवज्रं बितियं" - कुत्तियावणं वज्जेउं सिद्धपुत्तादिसु अप्पपरिकम्मं लब्भति । अहवा - “आगरमादीसु वा दो वि" त्ति अप्परिकम्मं ॥ कानि च तानि आगरमादीनि स्थानानि ? अतस्तेषां प्रदर्शनार्थं उच्यतेआगर नदी कुडंगे, वाहे तेने य भिक्ख जंत विही । कतकारितं वकीतं, जति कप्पति तु घिप्पति अज्जो ॥ आगराइताण इमं वक्खाणं[भा. ५८६० ]
[ भा. ५८५९ ]
आगर प्लीमादी, निच्छुदग-नदी कुडंग ओसरणं । वाहे तेणे भिक्खे, जंते परिभोगऽसंसत्तं ॥
चू- आगरो भिल्लपल्ली भिल्लकोट्टं वा, “नदि" त्ति जेसु गामनगरंतरेसु नदीओ लाउएहिं संतरिज्जति निचोदगातो, तासिं चेव नदीणं कूलेसु जे वच्छकुडंगा तेसु वा विज्जति तुंबीओ, वाहतेणपल्लीसुवा, अहवा वाहतेणा अडविं गच्छंता लाउए उदगं घेत्तुं गच्छंति, भिक्खट्ठा भिक्खयरो लाउयं गेहेज्ज, गुलजंतसालादिसु वा उस्सिंसचणट्ठा भत्ततेल्लादिठावणट्ठा वा लाउयं गेण्हेज्जा । एतेसु आगरादिसु जं लब्धंति तं विधीए गेण्हति, अन्नं च जं एतेसु चेव परिभुज्जमाणं तं गेण्हति, जेन तं असंसत्तं भवति ॥ आगरादिसु ओभट्टं पुच्छियं च "कस्सेयं, कस्सट्ठा वा कयं " ति । स पुच्छितो भणाति - "कय कारिच्छद्धं” अस्य व्याख्या
[भा. ५८६१ ]
तुब्भट्ठाए कतमिणं, अन्नस्सट्ठाए अहव सट्टाए । जो घेच्छति व तदट्ठा, एमेव य कीय- पामि ॥
चू- तुब्भट्ठा कयं वा, तुब्भट्ठाए वा कारितं, अन्नरस वा साहुस्स भिक्खतरस्स वा अट्ठाए
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org