________________
निशीथ - छेदसूत्रम् -३-१६/१०८४
वणित्ति - जे निच्चट्ठिता ववहरंति, “विवणी "त्ति जे विना आवणेण उब्मट्ठिता वाणिज्जं करेंति । अहवा - विवणि त्ति अवाणियगा । रन्ना भणिया- तेल्लविक्किण्णा साधूणं तेल्लं देजह, अहं भे मोल्लं दाहामि । एवं “गो (कु) लिय त्ति" महियविक्कया, पूर्वलिकादि पूविगा, तिलमोदगा मोरंडविक्कया, वत्थाणि य दोसिया । पच्छद्धं कंठं । “संभोगो”त्ति एवं पभूते किमिच्छए लब्भमाणे महागिरी अञ्जसुहत्थी पुच्छति - अज्जो ! जाणसु, मा अनेसणा होज्जा ।। ताहेअजसुहत्थि ममत्ते, अनुरायाधम्मतो जनो देति । संभोग वीसुकरणं, तक्खण आउंटण-नियत्ती ॥
[भा. ५७५१]
चू- अज्जसुहत्थी जाणतो वि अनेसणं अप्पणी सीसममत्तेण भणइ - अनुराया धम्माओ जनो दंति त्ति - रायाणमनुवत्तए जनो, जहा राया भद्दओ तहा जनो वि, राजानुवर्तितो धर्मश्च भविष्यतीत्यतो जनो ददाति । एवं भणंतो महागिरिणा अज्जसुहत्थीण सह संभोगो वीसुं कओ, विसंभोगकरणमित्यर्थः । ताहे अजसुहत्थी चिंतेइ - “मए अनेसणा भुत्तं" त्ति, तक्खणमेव आउट्ट संभुत्तो, अकप्पसेवणाओ य नियत्ती ॥
२३२
[भा. ५७५२ ] सो रायाऽवंतिवती, समणाणं सावओ सुविहियाणं । पच्चंतियरायाणो, सव्वे सद्दाविता तेणं ॥
चू- अवंतीजनवए उज्जेनीनगरी[भा. ५७५३]
कहितो तेसिं धम्मो, वित्थरतो गाहिता च सम्मत्तं । अप्पाहियाय बहुसो, समणाणं सावगा होइ ॥
[भा. ५७५४] अनुयाणे अनुयाती, पुप्फारुहणाइ उक्खिरणगाई । पूयं च चेतियाणं, ते वि संरज्जेसु कारेंति ।
चू- अनुजाणं रहजत्ता, तेसु सो राया अनुजाणति, भडचडगसहितो रहेण सह हिंडति, रहेसु पुप्फारुहणं करेति, रहग्गतो य विविधफले खज्जगे य कवड्डगवत्थमादी य उक्खिरणे करेति, अन्नेसिं च चेइयघरट्ठियाणं चेइया पूयं करेंति, ते वि रायाणो एवं चेव सरज्जेसु कारावेंति । इमं च ते पच्चंतियरायाणो भणंति
[भा. ५७५५ ] जति मं जाणह सामि, समणाणं पणमधा सुविहियाणं । दव्वेण मे न कजं, एयं खु पियं कुणह मज्झं ।।
चू- गच्छह सरजेसु, एवं करेह त्ति ।। [भा. ५७५६ ]
वीसज्जिता य तेणं, गमनं घोसावणं सरज्जेसु । साहूण सुहविहारा, जाया पच्चंतिया देसा ॥
- तेन संपइणा रन्ना विसज्जिता, सरज्जाणि गंतुं अमाघातं घोसंति, चेइयघरे य करंति, रहजाणे य। अंधदमिलकुडक्कमरहट्ठता एते पच्चंतिया, संपतिकालातो आरम्भ सुहविहारा जाता । संपत्तिणा साधू भणिया- गच्छह एते पञ्चंतियविसए, विबोहेंता हिंडह । ततो साधूहिं भणियं - एतेन किंचि साधूण कप्पाकप्पं एसणं वा जाणंति, कहं विहरामो ॥ ताहे तेन संपतिणासमणभडभावितेसुं, तेसुं रज्जेसु एसणादीहिं । साहू सुह पविहरिता, तेनं चिय भद्दगा ते उ ॥
[भा. ५७५७]
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org