________________
१९६
निशीथ-छेदसूत्रम् -३- १६/१०७३ [भा.५५१५] तत्थेव य निम्माए, अनिग्गते निग्गते इमा मेरा।
सकुले तिन्नि तिगाई, गणे दुगं वच्छरं संघे ॥ चू-तत्थेव पडिच्छगायरियस्स समीवे तम्मि अनिग्गए जति कोति तम्मि गच्छे निम्मातो तो सुंदरं । अहन निम्माओ सोय तिण्ह विरसाण परतो निग्गतो, अहवा-एस अम्ह सचित्तादि हरति त्ति तेवा निग्गता तेसिं इमा मेरा- सकुले समवायं काउं कुले थेरेसु वा उवट्ठायंति ताहे तेसिं कुलं. वायणायरियं देति, वारएण वा वाएति कुलं, तिन्नि तिया नववरिसे वाएति न य सचित्तादि गेण्हति, जइ णिम्मातो विहरइ ततो सुंदरं । अह एक्को वि न निम्मातो ततो परं सचित्तादि गण्हति, ताहे सगणे उवट्ठाति गणो वायणायरियं देति, सो वि दोन्नि वरिसे वातेति, न य सचित्तादि गेण्हति; जति निम्मातो एक्को वितो विहरंतु, अनिम्माते संघेउवट्ठायंति, संघो वायणायरियं देति, सोय वरिसंवाएति, न य सचित्तादि गेण्हति, निम्माए विहरंतु । एते बारस वरिसा ।।अह एतेसिं एक्को वि निम्मातो, कंह पुण एवतिएण कालेण निम्माति? उच्यते[भा.५५१६] ओमादिकारणेहि व, दुम्मेहत्तेण वा न निम्माओ।
काऊण कुलसमायं, कुल थेरे वा उवट्ठति ।। चू-ओमसिवदुभिक्खमाइएहिं अडतो न निम्मातो दुम्मेहत्तणेण वा, ताहे पुणो कुलादिसु कुलादिथेरेसु वा उवठ्ठायंति तेनेव कमेण, एते वि बारस वरिसे । दो बारस चव्वीसं । जति एक्को विनिम्मातो विहरंतु, अह न निम्मातो तो पुणो कुलादिसुतेनेव कमेण उवट्ठावंति, एते वि बारस वरिसे, सव्वे छत्तीसं जाता । एवं जति छत्तीसाए वरिसेहिं निम्मातो तो सुंदरं, अह न निभातो ताहे अन्नं परममेहाविनं पत्तं उवादाय पव्वावेत्ता उवसंपन्नति ।।
सा य उवसंपदा एतारिसे ठाणे[भा.५५१७] पव्यजएगपक्खिय, उवसंपद पंचहा सए टाणे ।
छत्तीसाऽतिकते, उवसंपद पत्तुवादाय ।। चू-पुव्वद्धस्स इमा विभासा, “पव्वज्ज एगपक्खी'' इमे. [भा.५५१८] गुरुसज्झिलए सज्झतिए य गुरुगुरु गुरुस्स वा नत्तू।
अहवा कुलिचओ ऊ पव्वजा एगपक्खी उ ।। घू-पितृव्यः, भ्राता, पितामहः, पौत्रकः- भ्रातृव्य इत्यर्थः । अहवा- एगकुलिच्चए तेसिंएक्का सव्वा सामाचारी, सुतेन एगपक्खितो जस्स एगवायंणियं सुत्तं॥ [भा.५५१९] पव्वजाए सुएण य, चउभंगुवसंपया कमेणं तु।
पुव्वाहियविस्सरिए, पढमासति तइयभंगो उ॥ चू-पुव्बद्धभणियक्कमेण उवसंपदा पडमततियभंगेसु त्ति, जम्हा तेसु पुव्वाहितं विस्सरियं पुणो उज्जुयारेओसक्कइ।चोदकाह- “साहम्मियवच्छल्लयाए सव्वस्सेवकायव्वं, कि कुलातिविभागण उवट्ठवणं कतं" ? उच्यते[भा.५५२०] सम्बस्स वि कातव्वं, निच्छयओ किं कुलं व अकुलं वा ।
कालसभावममत्ते, गारवलज्जाए काहिति॥ घू-“उवसंपदं पंचविध"त्ति अस्य व्याख्या
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org