________________
१९२
निशीथ - छेदसूत्रम् -३-१६/१०७३
परिनामो जति साधुपरिग्गहियखेत्तस्स अंतो जातो तो सो सेहो खेत्तियस्स आभवति, अह बाहि खेत्तस्स अपरिग्गहे खेत्ते परिनामो होज तो तस्सेव साहुस्स आभव्वो ।
[ भा. ५४८९ ] खित्तम्मि खेत्तियस्सा, खेत्तवहिं परिणते पुरिल्लास्स । अंतरपरिणयविप्परिणए य कायव्व मग्गणता ॥
चू- पुव्वद्धं गतार्थं । नवरं “पुरिल्लस्स "त्ति साधोः पूर्वाचार्यस्येत्यर्थः । एवं अंतरा पव्वज्जापरिनामो पुण विपरिनामो, एवं जत्थ अवट्ठितो परिनामो जाओ सो पमाणं - खेत्ते खत्तियस्स, अखेत्ते तस्सेव । जो पुण सम्मद्द्द्दिट्ठी तस्स जइ दंसणपज्जातो नत्थि तो इच्छा, दंसणपज्जाय अच्छिन्ने जेन सम्मत्तं गाहितो तस्स भवति ॥
[ भा. ५४९० ] एस विहो तु विसज्जिते, अविसज्जि लहुगमासऽणापुच्छा । तेसिं पि होंति लहुगा, जं वाऽऽभव्वं च न लभंति ॥
- अविसज्जित्ते इ सीसो गच्छइङ्क, पडिच्छगो जइ जाइ तो चउलहुगा । अह विसज्जितो दोच्चं वारं अनापुच्छाए गच्छइ, सीसो पडिच्छओ वा तो मासलहुं, तेसिं पि पडिच्छंताणं चउलहुगा, जं च सचित्तादिगं तं ते पडिच्छंतगा न लभंति ॥
आयरिओ पुण इमेहिं कारणेहिं न विसजेति[ भा. ५४९१]
परिवार - पूयहेउं, अविसज्यंते ममत्तदोसा वा । अनुलोमेण गमेजा, दुक्खं खु विसज्जिउं गुरुणो ॥
चू- अप्पणो परिवारनिमित्तं, बहूहिं वा परिवारितो पूयणिज्जो भविस्सं, मम सीसो अन्नस्स पासं गच्छति त्ति नेहममत्तेण वा न विसज्जेति । पच्छद्धं कंठं । जम्हा अविसज्जिते सोही न भवति, नय सो गुरु पडिच्छइ तम्हा पुच्छिंयव्वं ।। साय आपुच्छा दुविहा- अविधी विधीय। अविधिआपुच्छणे तं चैव पच्छित्तं जं अपुच्छिए । विधिपुच्छाए पुण सुद्धो । साइमा विधीI
[भा. ५४९२] नाणम्मि तिन्नि पक्खा, आयरिय-उवज्झाय-सेसगाणं तु । एक्केके पंच दिवसो, अहवा पक्खेण एक्केक्कं ॥
चू- नाणनिमित्तेण जंतो तिन्नि पक्खे आपुच्छं करे, तत्थ आयरियं आपुच्छति पंच दिना, जति न विसज्जेति तो उवज्झायं पंचदिणे, जति सो वि न विसज्जेति तो गच्छं पंचदिणे, पुणेो आयरियउवज्झायगच्छं च पंचपंचदिणे, पुणो एते चेव पंचपंचदिणे, एवं एक्केक्के पक्खो भवति, एवं तिन्नि पक्खा | अहवा - अनुबद्धं आयरियपक्खं, पच्छा उवज्झायं, पच्छा गच्छपक्ख, एवं वा तिन्नि पक्खा । एवं जति न विसज्जितो तो अविसज्जितो चेव गच्छति ॥
[भा. ५४९३] एतविहिमागतं तू, पडिच्छ अपडिच्छणंमि भवे लहुगा । अहवा इमेहिं आगत, एगादि पडिच्छए गुरुगा ॥
चू- अह एगादिकारमेहिं आगयं पडिच्छति तो चउगुरुगा ।। [ भा. ५४९४ ]
एगे अपरिणए या, अप्पाहारे य थेरए ।
गिलाणे बहुरोगे य, मंदधम्मे य पाहुडे ॥
चू-एगागिं आयरियंछड्डेत्ता आगतो। अपरिणता वा सेहा, आहारवत्थपादादियाण अकप्पिया तेसिं सहियं आयरियं छड्डेत्ता आगतो । अप्पाहारो आयरितो तं चैव पुच्छित्ता सुत्तत्थे वायणं देति,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org