Agam Suttani Satikam Part 17 Nishitha

SR No.: 003321
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 476
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_nishith
File Size: 23 MB

Page 193

१९०
निशीथ-छेदसूत्रम् -३-१६/१०७३ धू-जंसो सुतं अभिलसति, जइ सुतं अत्थि तो पडिसेहत्तणं करेंतस्स विजे दोसा भणियाते न भवंति॥ [भा.५४७०] जंपुण सञ्चित्तादी, तं तेसिं देंति न वि सयं गेहे।
बितियं चित्तूण पेसे, जावतियं वा असंथरणे॥ धू-पुव्वद्धं कंठं।जंवत्यादिगंअचित्तंतं कारणे अप्पणा विसूरंतो असिवादिकारणेहि अन्नं अलभंतो न पेसेति जावतियं उवउज्जति, जेन असंथरणं वा तावतियं गेण्हति, सेसं विसज्जेति, अहवा - सव्वं पि न विसज्जेति ।। कारणे इमो सचित्तस्स अववातो[भा.५४७८] नाऊण यवोच्छेयं, पुव्वगए कालियानुओगे य।
सयमेव दिसाबंधं, करेज्ज तेसिं न पेसेज्जा ।। धू-जो तेन सेहो आनितो सो परममेहावी, अप्पणो गच्छे नत्थि को वि आयरियपदजोग्गो, जंच से पुव्वगतं कालियसुयं च तस्स गाहगो नत्थि, ताहे तेसिं वोच्छेदं जानिऊणं तं सेहं अप्पणो सीसं निबंधइ, न पुव्वाभिधारियस्स पट्ठवेइ ॥ इदानि परिसिल्ले अववादो भण्णति[भा.५४७९] असहाओ परिसिल्लत्तणं पि कुजा उ मंदधम्मसु ।
पप्प व काल-ऽद्धाणे, सच्चित्तादी वि गिण्हेजा॥ . धू-असहायो आयरियो पलसिल्लत्तणं पि करेइ तं संविग्गं असंविग्गं वा सहायं गेण्हति । सिस्सा वा मंदधम्मा गुरुस्स वावारं न वहंति, ताहे अन्नं सहायं गेण्हति। सहावा मंदधम्मा गुरुणो जोग्गं न देंति ताहे लद्धिसंपन्नं परिगेण्हति।
दुभिक्खादिकाले वा अद्धाणं वा पविसंतो-एवमादिकारणेहिं परिसिल्लत्तणं करेंतो सुद्धो। सचित्ताचित्तं पुण पेसेति न पेसेति वा, पुव्वभणियकारणेहिं । जो सो अभिधारेतो वच्चति तस्स अववादो भण्णति[भा.५४७०] असिवादिकारणेहिं, कालगतं वा वि सो व इतरोतु।
पडिसेहे परिसिल्ले, अन्नं व विसिज्ज बितियपदे ॥ धू-जत्थ गंतुकामोतस्थ असिवंअंतरावा, अहवा-जोअभिधारितोआयरिओ सोकालगतो, "इयरो''त्ति जो सो पहावितो साधू पडिसेहगपरिसिल्ले अन्नस्स वा आयरियस्स पासंपविसेज, बितियपदेणं न दोसो॥ एयं अविसेसित्तं भणियं । इमं आभव्वानाभव्वं विसेसियं भण्णति[भा.५४८१] वच्चंतो वि य दुविहो, वत्तमवत्तस्स मग्गणा होति ।
वत्तम्मि खेतवजं, अव्वत्तेणं पितंजाव ॥ पुव्वद्धस्स इमा विभासा[भा.५४८२] सुअ अव्वत्तो अगीओ, वएण जो सोलसण्ह आरेणं ।
तविवरीतो वत्तो, वत्तमवत्तेच चउभंगो॥ धू-सुएण वि अव्वत्तो वएण वि अव्वत्तो चउभंगो कायव्यो । सुएण अगीयो अव्वत्तो। वएण जो सोलसण्हं वासाणं आरतो। तबिरीतो वत्तो जाणियव्यो । सो पुण वचंतो ससहाओ वच्चति असहाओ वा॥ [भा.५४८३] वत्तस्स वि दायव्यो, पहुप्पमाणे सहाओ किमु इतरे।
खेत्तविवजं अव्वंतिएसुजंलब्मति पुरिल्ले ॥