________________
उद्देशक : १६, मूल-१०६०, [भा. ५२४३]
१५५ "कारणजातेन मुणि" त्ति पडिसिद्धस्स आयरणहेऊ कारणं, “जायं"ति उप्पन्न, “मुनि" त्ति आमंतणे, सव्वाणि विजाणियव्वाणीति । कह?, उच्यते-अववायसुत्तेसुस्सग्गो अत्थतो भणितो अववादकारणे सुत्तनिबंधो, उस्सग्गसुत्तस्स उस्सग्गसुत्ते निबंधो, अत्थतो कारणजाते अनुण्णा अतो सव्वसुत्तेसु उस्सग्गो अववादो यदिट्ठो । अतो भण्णति- “कारणजातेन मुनी ! सव्वाणि वि जाणियव्वाणि “सूत्राणीत्यर्थः । ते य उस्सग्गऽववादा गुरुणा बोधिता नजंति । ते य जाणिऊण अप्पप्पणो ठाणे समायरति । अजाणिए पुण ते कहं समायरंति?,॥अववादट्ठाणे पत्ते[भा.५२४५] उस्सग्गेण निसिद्धाणि जानि दव्वाणि संथरे मुणिणो ।
कारणजाए जाते, सव्वानि वितानि कप्पंति ।। चू-जानिसंथरमाणस्स उस्सग्गेणदव्वाणिनिसिद्धाणितानिचेवदव्वाणिअववायकारणजाते, "जाय" सद्दो प्रकारवाची बितिओ “जाय" सद्दो उप्पन्नवाची, अन्यतमे कारणप्रकारे उत्पन्ने इत्यर्थः । जानि उस्सग्गे पडिसिद्धाणि उप्पन्ने कारणे सव्वानि वितानि कप्पंति न दोसो॥
चोदगाह[भा. ५२४६] जंपुव्वं पडिसिद्धं, जति तं तस्सेव कप्पती भुजो।
एवं होयऽनवत्था, न य तित्थं नेव सञ्चं तु॥ चू- सुत्तत्थस्स अणवत्था भवति, चरणकरमस्स वा अणवत्थओ य तित्थं न भवति, पडिसिद्धमणुजाणंतस्स सव्वं न भवति ।। [भा.५२४७] उम्मत्तवायसरिसं, खुदंसणं न वि य कप्पऽकप्पं तु।
अह ते एवं सिद्धी, न होज्ज सिद्धी उ कस्सेवं ।। घू. “पुव्वावरविरुद्धं सुत्तं पावइ उम्मत्तवचनवत्", "इमं कप्पं, इमं अकपं" एयं अन्नहा पावति जतो अकप्पं पि कप्पं भवति । जइ एवं तुझं अभिप्पेयत्थसिद्धी भवति तो चरगादियाण वि अप्पप्पणो अभिप्पेयत्थसिद्धी भवेज ॥ आचार्य आह-सुगेहि एत्थ निच्छियऽत्थं[भा.५२४८] न वि किं चि अनुन्नायं, पडिसिद्धं वा वि जिनवरिदेहिं ।
एसा तेसिं आणा, कज्जे सच्चेण होयव्वं ॥ धू-निक्कारणे अकप्पणिज्जं न किं चि अनुन्नायं, अववायकारणे उप्पन्ने अकप्पणिज्जं न किं चिपडिसिद्ध, निछयववहारतो एसतित्थकराणा, “कज्जे सच्चेणभवियव्वं" कजंतिअववादकारणं, तेन जति अकप्पं पडिसेवति तहावि सच्चो भवति, सच्चो त्ति संजमो॥अहवा[भा.५२४९] कजं नाणादीयं, उस्सग्गववायओ भवे सच्चं ।
तंतह समायरंतो, तं सफलं होइ सव्वं पि॥ चू- कजं ति नाण-दसण-चरणा । ते जहा जहा उस्सप्पंति तहा तहा समायरंतस्स संजमो भवति स्यात् । कथं संजमो भवति[भा.५२५०] दोसा जेन निरंभंति, जेन खिजंति पुव्वकम्माइं ।
सो सो मोक्खोवाओ, रोगावत्थासु समणं व॥ चू-उस्सग्गेउस्सग्गं, अववादे अववादंकरेंतस्स रागादियादोसा निरंभंति, पुव्वोवचियकम्मा यखिजंति, एवं जोजो साधुस्स दोसनिरोधकम्मखवणो किरियाजोगो सोसो सव्वो मोक्खोवातो।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org