________________
१३४
निशीथ - छेदसूत्रम् - ३-१६/१०५९
तवगुरुआ । जम्हा जहन्नदिविभागेण कतं सन्निहितासंन्निहितेन न विसेसियव्वं, तम्हा विभागे ओहो गओ ।। इदानिं विभागपच्छित्तं - तत्थ एयाणि चेव जहन्नमज्झिमुक्कोसाणि असन्निहियसन्निहियभिण्णा छट्टाणा भवंति । ताहे भण्णति
[भा. ५१२२] चत्तारि य उग्घाया, पढमे बितियम्मि ते अनुग्घाया । ततियम्मिय एमेवा, चउत्थे छम्मास उग्घाता ॥
खू- जहन्ने असन्निहियं पढमं ठाणं, सन्निहियं बितियं ठाणं । मज्झिमे असन्निहियं तज्ञ्यट्ठाणं, सन्निहियं चउत्थं । उक्कोसेण असन्निहियं पंचमं, सन्निहियं छवं । जहन्नए असन्निहिए पायावच्चपरिग्गहिते ठाति चउलहुयं, सन्निहिए चउगुरु । मज्झिमए असन्निहिए “एमेव "त्ति - चउगुरुगा, सन्निहिए छल्लहुगा ॥ [भा. ५१२३]
पंचमगम्मि वि एवं, छट्टे छम्मास होंतऽनुग्घाया । असन्निहिते सन्निहिते, एस विही ठायमाणस्स ॥
चू-उक्कोस असन्निहिए पायावच्चपरिग्गहिते ठाति एमेव त्ति छल्लहुगा, सन्निहिए छग्गुरूं । सो ठाणपच्छितस्स विधी भणितो ॥
[भा. ५१२४]
पायावच्चपरिग्गह, दोहि वि लहु होंति एते पच्छित्ता । कागुरुं कोडुंबे, डंडियपारिग्गहे तवसा ॥
चू- पायावच्चे उभयलहुं, कोटुंबिए कालगुरूं, डंडिए तवगुरूं । सेसं पूर्ववत् ॥ ठाणपच्छित्तं चेव बितियादेसतो भण्णति
[भा. ५१२५ ] अहवा भिक्खुस्सेयं, जहन्नगाइम्मि ठाणपच्छित्तं । गणिणो उवरिं छेदो, मूलायरिएं हसति हेट्ठा ॥
चू-ज एयं जहन्नगादी असन्निहियसन्निहियभेदेण चउलहुगादि - छग्गुरुगावसाणं एवं भिक्खुस्स भणियं । “गणि” त्ति उवज्झाओ, तस्स चउगुरुगादी छेदे ठायति । आयरियस्स छल्लहुगादी मूले ठायति । इह चारणाविकप्पे जहा उवरिपदं वड्डति तहा हेट्ठापदं हस्सति ॥
[भा. ५१२६ ] पढमल्लुगम्मि ठाणे, दोहि वि लहुगा तवेण कालेणं । बितियम्मिय कालगुरू, तवगुरुगा होंति तइयम्मि ||
चू- इह पढमिल्लुगं पागतितं ठाणं, बितियं कोटुंबं, दंडियं । सेसं पूर्ववत् ॥ एयं ठायंतस्स पच्छित्तं भणियं । इदानिं पडिंसेवंतस्स पच्छित्तं भण्णति
[भा. ५१२७] चत्तारि छच्च लहु गुरु, छम्मासिय छेद लहुग गुरुगो तु ।
मूलं जहन्नगम्मी, सेवंते पसज्जणं मोत्तुं ॥
चू- पायावच्चपरिग्गहे जहन्ने असन्निहिए अदिट्ठे ङ्क । दिट्ठे ङ्का । सन्निहिते अदिट्ठे ङ्का । दिट्ठे फ्रु। कोटुंबियपरिग्गहे जहन्नए असन्निहिए- अदि । दिट्ठे र्फा । सन्निहिते अदिट्ठे फ्रं । दिट्ठे छम्मासितो लहुतो छेदो। इंडियपरिग्गहिते जहन्नए असन्निहिते अदिट्टे छम्मासिओ लहुच्छेदो । दिट्ठे छम्मासिओ गुरू छेदो । सन्निहिए अदिट्टे छम्मासितो गुरू छेदो । दिट्ठे मूलं । एयं जहन्नपदं अमुयंतेन उदिन्नमोहत्तणतो पडिमं पडिसेवंतस्स पच्छित्तं भणियं पसज्जणं मोत्तुं पसजणा नाम दिट्ठे संक भोइगादी, अधवा - गेण्हण कड्डणादी ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org