________________
उद्देशक : १५, मूलं- १००२, [भा. ५०१५]
निवेदेति, जहा - ‘“अज्जो ! अमुगस्स साधुस्स अमुगं वत्थं नत्थि” । अधि नत्थि अभिग्गहिता तो सो चेव साधू भण्णति- “तुमं अप्पणो वत्थ उप्पादेहि ।” अह सो असत्तो उप्पाएउं तो अन्नो जो साधू सत्तो आयरिया तं वावारेंति, जहा- “अमुगं वत्थं मग्गह" त्ति ।। जो सो अभिग्गहितो, जो वा सो वावारितो, ते काए विधीए उप्पादेति ? उच्यते
१११
[ भा. ५०१६] भिक्खं चिय हिंडता, उप्पाए असति बितिय पढमासु । एवं पि अलब्धंते, संघाडेक्केक्क वावारे ॥
चू-सुत्तपोरिसिं अत्थपोरिसिं च करेत्ता भिक्खं चेव हिंडित्ता उप्पादेति । “असति” त्ति जति भिक्खं हिंडता न लभंति, ता “बितिय "त्ति अत्थपोरिसी वज्रेत्ता बितियाए वि पोरिसीए मग्गंति । तह वि असतीते “पढमाए” त्ति सुत्तपोरिसीए सुत्तं वज्रेत्ता मग्गंति । जति एवं पि न लब्भति ताहे एक्केक्कं संघाडयं आयरिया वावारिति “अज्जो ! तुमं च भिक्खं चेव हिंडता वत्थाणं जोग्गं करेज्जह", ताहे ते विमग्गति ॥ [भा. ५०१७ ]
एवं तु अलब्धंते, मोत्तूण गणिं तु सेसगा हिंडे । गुरुगमणम्मि गुरुगा, उभावण-S I-Sभिजोग सेहहिला य ॥
चू- तहवि अलब्धंते बहूणि वा वत्थाणि उप्पाएयव्वामि वृंद-साध्यानि च कार्याणीति कृत्वा, ताहे पिंडणं सव्वे उट्ठेति, "गणे "त्ति आयरिओ, तं मोत्तूणं । आयरिया जति पुण अप्पणी हिंडति तो चउगुरुगा, ओभावणदोसा- “आयरिओ होंतओ अप्पणा हिंडंति, नूनं एयस्स आयरियत्तं पि एरिसं चेव जो चीराणं पिन धाति ।" कमनिजरूवं वा दटुं काइ इत्थी अभिओगेज्जा, ओभासिए वा अनिच्छमाणे विसं देज्ज गरं वा । अधवा सेहा हीलेज्ज आयरियाणं हिंडते अलद्धे सेहा भणेज्जा - "आयरियाणं दिट्टं माहप्पं लद्धी वा ।" जम्हा एते दोसा तम्हा आयरिओ न हिंडावेयव्वो । तं मोत्तूणं जे अन्ने सेसा तेहिं हिंडियव्वं ।। ते पुण इमेरिसा होज्जा
[ भा. ५०१८]
सव्वो वा गीयत्था, मीसा व जहन्ने एगो । एक्कस्स वि असतीए, करेंति ते कप्पियं एक्कं ॥
चू- ते पुण सव्वे गीयत्था | अहवा - अद्धा अगीता, अद्धा गीता । अधवा एक्को गीयत्थो, सेसा सव्वे अगीयत्था । अहवा - आयरियं मोत्तुं सेसा सव्वे अगीयत्था, ताहे एक्कं कप्पियं करेंति जो सिं अगीया मज्झे वाग्मी घृष्टतरः लब्धिसंपन्नः, एयस्स आयरिया वत्थेसणं उस्सग्गाववादेण कहिंति ॥ तेसिं उवओगकरणे इमा विधी
-
[भा. ५०१९] आवास-सोहि अखलंत समग उस्सग्ग डंडग न भूमी । पुच्छा देवत लंभे, न किं पमाणं धुवं वा वि (दाहि ] ॥
चू- तेहिं साहूहिं अनागयं चेव काइयसण्णाओ अणक्खेयव्वा मा चीरुप्पादणगताणं होज त्ति, एसा आवासगसोधी । उट्ठेतेहिं उट्ठेति य, जोगं करेंतेहिं न खलियव्वं नावि पक्खलियव्वं । अहवा - अपक्खलियं अविकूडं तेहिं उट्ठेयव्वं, सव्वेहि य समं उट्ठियव्वं, न अन्ने उट्ठिता अच्छंति । अहवा- समयं चेव उस्सग्गं करेति । “उस्सग्गो" उवओगकाउस्सगो, सो य अवस्सं कायव्वो, तं करेंतेहिं भूमीए डंडगो न पइट्ठवेयव्वो, भूमी य न छिवियव्वा डंडऍणं जाव पढमलाभो लद्धो, ततो परेणं इच्छा, अन्ने जाव पडियागय त्ति । एत्थ जं किं चि वितहं करेंति तं करेंतस्स सव्वत्थ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org