________________
निशीथ-छेदसूत्रम् -३-१४/८६६ खरगपुत्तधूयसुण्हाएयविहपाए संतियंविभागंअछिंदिउंदेंतस्सअचियत्तदोसाभवंति,असंखडिअं च उप्पजति, पओसंवा को ति गच्छेज्ज । एत्थ दिद्रुतो गोवो॥ [भा.४५०२] गोवय उच्छेत्तुं भति, दिवसे दिन्नो य साधुणो पभुणा।
पयभाणूणं द, खिंसति गोई रुवे चेडा॥ चू- एगो गोवो पयोविभागेण गावो रक्खति । सो य खीरियाणं गावीणं चउत्थ खीरस्स गेहति । चउत्थदिने वा सव्वदोहं गेण्हति । अन्नदा गोवस्स पयोगहणदिणवारे साधू आगतो। तेन पभुणा गोवपयंघेततुंसाहुस्स दिन्नं। गोवस्स सचियत्तंतहावितुण्हिक्को ठितो।तं खीरभायणे ऊणं घेत्तुंगोवो गिहंगतो। गोवीए पयभायणा ऊणा दिट्ठा । पुचछितो - "अज्जं किंएते ऊणा?" तेन कहियं - “साहुस्स दिन्नं ।" ताहे सा तं गोवं खिंसति - निंदतीत्यर्थः । चेडरूवाणि य खीरं मग्गंति,सायरुट्ठाथोवं खीरं तिन देति, चेडरूवाणंतेअदिज्जमाणे रूयति । ताहे सो गोवो तारिसं नडवेलंबं घरे द साहुस्स रुट्ठो चित्तेति - “मारेमि तं समणगं" ति। पहरणं घेत्तुं निग्गतो ॥ [भा.४५०३] पडिचरणपदोसेणं, भावं नाउं जतिस्स आलावो।
तन्निब्बंधागहितं, हंदसु मुक्कोसि मा बितियं ॥ चू-जतो हुत्तो साहू गतो ततो पडिचरति । साधू वितं पयं घेत्तुंइतो ततो अप्पसारियं थंडिल्लं गवसंतो दिवो गोवेण । साहुणा वि गोवो दिट्ठो, नातो जहा अतीवपदुट्टो चित्तेण । तंभावं नाउं साधुणा पुव्वमेव आलत्तो।
भणति य साधू-मए तस्स गोसामियस्स निबंधातो गहियं, तमहं पयं इदानिं तुज्झ घरं पयट्टो, तुमंच दिट्ठो, तं हंद इमं गेण्हसु त्ति । ताहे गोवो उवसंतचित्तोअप्पणो भावं कहयति तं - “गच्छ, इदानिमुक्कोसि, मा पुणो एवं बितियं वारं करेजसि" । भणति य[भा.४५०४] नाणिविट्ठलभति, दासी विन भुज्जएऽरई भत्ता।
दोन्नेगतरपदोसे, जं काहिति अंतरावा॥ चू-गोवो साहुंउवालंभो भणति-न अनिविठं आनव्वत्तियं अनुप्पात्तं अनिर्जतं लब्भति। जा वि दासी मोल्लकीता सा विरतिविणा भत्ता दिना न परिभुञ्जति कम्मं न कारविज्जति त्ति वुत्तं भवति, तंकिमेस गोसामी अनिविटुंदेति? जया गोरक्खादिकंमेन निज्जित्तं भवति तदा खीराती देइ ।तंएस अम्ह संतियं कीस तुम्ह देति? कीस वा तुम्हे गेण्हइ? एवं देंतस्स गेण्हंतस्स वा पदोसं गच्छेज्ज, पदुट्ठो वा जं पंताणादि करेज्ज, अंतरायं कम्मं बज्झति । पभुअच्छेज्जं गतं ॥
इदानिं सामि अच्छेज्जं[भा.४५०५] सामी चार भडा वा, संजते दद्दूण तेसिं अट्ठाए।
कलुणाणं अच्छेनं, साधूण न कप्पती घेत्तुं ॥ चू-जंजस्सराइणा अनुन्नायं गामो णगरं कुलं वा स तस्स सामी भवति, सो अप्पणा सामी तस्सवासंतिया चारपुरिसा भद्दत्तणेण संजतेअणाकालादिसुदटुंखुहत्तेतेसिंजतीणं अनुकंपट्टाए अच्छिज्जमाणे कलणं रुदियकंतियादि करिति । जे ते कलणा तेसिं साधुअट्ठाए अच्छेज्ज काउंजइ साहुणो देज्ज तो न कप्पति घेत्तुं । तं च इमं अच्छेज्जं करेज्ज
[भा.४५०६] आहारोवहिमादी, जतिअट्ठाए उ को ति अच्छिदे ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org