________________
३६८
निशीथ-छेदसूत्रम् -२-१३/८३१
मू. (८३१) जे भिक्खू पासत्थं पसंसइ, पसंसंतं वा सातिजति ।।
चू-सुलद्धं ते माणुस्सं जम्मंज साहूणं वट्टसि-एवमादिपसंसा, विधीए वंदनं उच्छोभणं वंदनं वा । एस सुत्तत्यो । इमा निज्जुत्ती[भा.४३४०] दुविधो खलु पासत्थो, देसे सव्वे य होइ नायव्वो।
सव्वे तिन्नि विगप्पा, देसे सेजातरकुलादी॥ चू-दुविधोपासत्थो-देसे सव्वे य। सव्वहाजोपासत्तो सोतिविधो । देसेण जोपासत्थो सो सेज्जातपिंडभोतिमादी अनेगविधो ॥ पासत्यनिरुत्तं इमं सव्वदेसअभेदेण भन्नतिभा.(४३४१] दंसणनाणचरित्ते, तवेय अत्ताहितोपवयणे य ।
तेसिं पासविहारी, पासत्थं तं वियाणाहि ॥ चू- दंसणादिया पसिद्धा । पवयणं चाउवन्नो समणसंघो । अत्ता आत्मा संधिपयोगेण आभिओगेण आहितो आरोपितः स्थापितः जेहिं जेहिंसाधूहि-ते उज्जुत्तविहारिण इत्यर्थः। तेसिं साधूणंपासविहारीजोसोएवंविधोपासत्थो। पवयणंपडुच्च जम्हा साहु-साहुणि-सावग-साविगासु एगपक्खे वि न निवडति, तम्हा पवयणं पइ तेसिं पासविहारी । अधवा - दंसणादिसु अत्ता अहिओ जस्स सो अत्ताहितो । एत्थ अकारो संधीए अत्थवसा हुस्सो दट्ठव्वो, दर्शनादीनां विराधकमित्यर्थः । जम्हा सो विराधको तम्हा तेसिंदंसणादीणं पासविहारी॥
इदानि सव्वपासत्थो तिविधभेदो भन्नति[भा.४३४२] दंसणनाणचरित्ते, सत्थो अच्छति तहिं न उज्जमति ।
एतेण उ पासत्थो, एसोअन्नो विपज्जाओ। चू-सत्यो अच्छइ ति । सुत्तपोरिसिं वा अस्थपोरिसिं वा न करेइ नोद्यमते, दंसणाइयारेसु वट्टति, चारित्तेनवट्टति, अतिचारे वान वजेति,एवंसत्थोअच्छति, तेन पासत्थो ।अन्यः पर्यायः अन्यो व्याख्याप्रकारः॥अधवा[भा.४३४३] पासो त्ति बंधणं ति य, एगढ़ बंधहेतवो पासा ।
पासत्थियपासत्था, एसो अन्नो विपज्जातो।। चू-पासोत्ति वा बंधणोत्ति वा एगहें, एते पदादो विएगट्ठा । बंधस्स हेऊ “अविरयमादी" ते पासा भन्नति, तेसुपासेसु ठितो पासत्थो ।। सव्वपासत्थो गतो । इमो देसपासत्थो[भा.४३४४] सेज्जायरकुलनिस्सित, ठवणकुलपलोयणा अभिहडे य।
___ पुट्विं पच्छा संथुत, नितियग्गपिंडभोति पासत्थो॥ चू-सेज्जातरपिंडं अँजि, सवाईकुलनिस्साए विहरति, ठवणाकुलाणिवा निक्कारणेपविसति, संखडिंपलोएति, आदंसादिसुवा देहं पलोएति, अभिहडं गेण्हति जति य, सयणंपडुच्च मातापितादियंपुव्वसंथवं करेति, पच्छासंथवंवा सासुससुरादियं । दानं वा पडुच्च अदिन्ने पुव्वसंथवो, दिन्ने पच्छासंथवो, नितियं निच्चनिमंतणे निकाएति,जति दिने दिने दाहिसिअग्गपिंडोअग्गळूरो तं गेण्हति जइ य, एवमादिएसुंअववादपदेसु वटुंतो देसपासत्थो भवति॥
मू. (८३२) जे भिक्खू ओसन्नं वंदति, वंदंतं वा सातिञ्जति ॥ मू. (८३३) जे भिक्खू ओसन्नं पसंसति, पसंसंतं वा सातिजति ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org