________________
३०
निशीथ-छेदसूत्रम् -२-८/५६१
सदा समियाए होयव्वं । इयाणिं “कायाणं" ति[भा.२४२४]आलिहण-सिंच-तावण-, वीयण-दंत-धुवणादिकज्जेसु ।
कायाणानुवभोगो, फासुगभोगो परिमितो य ।। चू-पुढविकाएनोआलिहणविलीहणादी कायव्वा, आउक्काए सिंचणादि, अगनीएतावणादि, वाते वीयणादि, वणस्सतीए दंतधावणादी, एवमादिसु कज्जेसुअनुवभोगो, जो भोगो सोफासुएण, तेन वि परिमितेण॥ [भा.२४२५] अब्भुवगता य लोओ, कप्पट्ठग लिंगकरण दावणता।
भिक्खग्गहणं कहेति व, नेति वहं ते दिसा तिन्नि। चू-एवं सव्वं अब्भुवगच्छति जइ तो से लोचो कज्जति । दावणंच दिक्खाए त्ति, जो साधू कप्पट्ठगस्स नियंसेति, एवं से परिहरणलिंगकरमं दाइजति “तत्थेव" त्ति छिन्नमंडवे, अप्पणो समीवे गहणासेवनसिक्खं गाहेति, उग्गमादि विसुद्धभिक्खागहणं च कारेति, पंथं व नेति, संबद्धइत्थिसहिएण असंबंधिइत्थीहिं वा पुरिसमीसेण वा संबंधिपुरिससत्येण वा असंबंधेहिं वा भद्दगेहि-जाव- गुरुसमीवं पत्ता ताव “इत्तरं" दिसाबंधं करेति । इमं, अहं ते दिसा तिन्नि-अहं ते आयरिओ, अहं ते उवज्झाओ, पवत्तीण य। गुरुसमीवंपुण पत्ताए गुरू वाहिति। एवं बितियपदे एगे एगित्थीए सद्धिं चउभंगसंभव इत्यर्थः॥
मू. (५६२) जे भिक्खू उजाणंसि वा उज्जाण-गिहंसि वा उजाण-सालंसि वा निजांसि वा निजाण-गिहंसि वा निजाण-सालंसि वा एगो एगाए इत्थीए सद्धिं विहारं वा करेति, सज्झायं वा करेति, असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा आहारेति, उच्चारं वा पासवणं वा परिट्ठवेति, अन्नयरं वा वा अनारियं पिहुणं अस्समण-पाओग्गं कहं कहेति, कहेंतं वा सातिजति ।।
मू. (५६३) जे भिक्खू अटुंसि वा अट्टालयंसि वा चरियसि वा पागारंसि वा दारंसि वा गोपुरंसि वा एगो एगाए इत्थीए सद्धिं विहारं वा करेति, सज्झायं वा करेति, असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा आहारेति, उच्चारं वा पासवणं वा परिठ्ठवेति, अन्नयरं वा अनारियं पिहुणं अस्समण-पाउग्गं कहं कहेति, कहेंतं वा सातिजति ॥ __मू. (५६४) जे भिक्खू दगंसि वा दग-मगगंसि वा दग-हंसि वा दग-तीरंसि वा दग-ट्ठाणंसि वा एगो एगाए इत्थीए सद्धिं विहारं वा करेइ, सज्झायं वा करेइ, असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा आहारेति, उच्चारं वा पासवणं वा परिहवेति, अन्नयरं वा अनारियं पिहुणं अस्समणपाउग्गं कहं कहेति, कहेंतं वा सातिजति ॥
मू. (५६५) जे भिक्खू सुण्ण-गिहंसि वा सुण्ण-सालंसि वा भिन्न-गिहंसि वा भिन्न-सालंसि वा कूडागारंसि वा कोट्ठागारंसि वा एगो एगाए इत्थीए सद्धिं विहारं वा करेइ, सज्झायं वा करेइ, असनं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा आहारेति, उच्चारं वा पासवणं वा परिट्ठवेति, अन्नयरं वा अणारियं पिहुणं अस्समण-पाउग्गं कहं कहेति, कहेंतं वा सातिजति ॥
मू. (५६६) जे भिक्खू तण-गिहंसि वा तण-सालंसि वा तुस-गिहंसि वा तुस-सालंसि वा छुस-गिहंसि वा छुस-सालंसि वा एगो एमाए इत्थीए सद्धिं विहारं वा करेइ, सज्झायं वा करेइ, असनं वा पानं खाइमं वा साइमं वा आहारेति, उच्चारं वा पासवणं वा, परिहवेति, अन्नयरं वा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org