________________
उद्देशक ः १२, मूलं-७६०, [भा. ४०९७]
३२५ भणाति - इओ निग्गच्छंतस्स मे बंभवज्झा लग्गति । ताहे सा देवेहिं बंभवज्झा चतुधा विभत्ता, इक्को विभागो इत्थीणं ऋतुकाले ठिओ, बितिओ उदगे काइयं निसिरंतस्स, ततिओ बंभणस्स सुरापाणे, चउत्थो गुरुपत्तीए अभिगमे । सा बंभवज्झा एतेसुठिया। इंदो वि देवलोगंगओ। एवं कर्मबन्धः ब्रह्महत्यावत् वेगलः ॥आचार्याह[भा.४०९८] दव्वेण य भावेणय, चउक्कभयणा भवे पुरेकम्मे ।
सागारियभावपरिणति, ततितो भावे य कम्मे य॥ चू-दव्यतो पुरेकम्म, नभावतो।नदव्वओपुरेकम्मं, भावओपुरेकम्मं । भावतो विदव्वतो विपुरेकम्मं । न दव्वतो न भावतो पुरेकम्मं । इदानि - भंगभावणाकते पुरेकम्मे “सागारियं"त्ति सुइकाण अट्ठाए न पडिसिद्धं, गिहतं, विगिंचीहामो त्ति दव्वओ पढमभंगो। भिक्खमवतरंतो चिंतेति पुरेकम्मं पि घेच्छं, न य लद्धं, भावपरिणयस्स बितिओ भंगो । भावपरिणएण पुरेकम्म लद्धं ततिओ । उभयधा विसुद्धो चउत्थो पुरेकम्मं पडुच्च ।। [भा.४०९९] दव्वेण य भवेण य, चउक्कभयणा भवे पुरेकम्मे ।
सागारियभावपरिणति, ततितो भावे य कम्मे य ।। चू-दव्यतो पुरेकम्मं, न भावतो । न दव्वओ पुरेकम्मं, भावओ पुरेकम्मं । भावतो विदव्वतो विपुरेकम्मं । न दव्वतो न भावतो पुरेकम्मं । इदानि - भंगभावनाकते पुरेकम्मे “सागारियं"त्ति सुइकाण अट्ठाए न पडिसिद्धं, गहितं, विगिंचीहामो त्ति दव्वओ पढमभंगो । भिक्खमवतरतो चिंतेति पुरेकम्मं पि घेच्छं, न य लद्धं, भावपरिणयस्स बितिओ भंगो । भावपरिणएण पुरेकम्म लद्धं ततिओ। उभयधा विसुद्धो चउत्थो पुरेकम्मं पडुच्च ॥ [भा.४०९९] सुन्नो चउत्थभंगो, मज्झिल्ला दोन्नि तू पडिक्कुट्ठा।
संपत्तीइ वि असती, गहणपरिणए पुरेकम्मं ।। चू-मज्झिम दो भंगा पडिसिद्धा अविसुद्धभावत्वात् । पढमो सुद्धसरिसो प्रयोजनपेक्षत्वात् विशुद्धभावत्वाचा । दव्वतो संपत्ते विपुरेकम्मे भावपुरेकम्मस्सअसती असंप्राप्ति-प्रथमभंगेत्यर्थः। भावतो गहणपरिणते दव्वतो असंपत्ते वि भावतो पुरेकम्मं भवति-द्वितीयभंगेत्यर्थः । अहवासव्वं पच्छद्धं बितियभंगदरिसणत्थं भणियं ॥ चोदग आह[भा.४१००] संपत्तीइ वि असती, कम्मं संपत्तिओ वि य अकम्मं ।
एवं खुपुरेकम्मं, ठवणामेत्तं तु चोदेति ॥ चू-"पुरेकम्मे असंपत्तेविपुरेकम्मभवति बितियभंगे, पुरेकम्मे संपत्ते विपुरेकम्मेपुरेकम्मदोसो न भवति पढमभंगे, जतो एवं ततो मे चित्तस्स पतिट्टियं पुरेकम्मं ठवणमेत्तमेव निप्पयोयणं परूविज्जति" ॥आचार्य आह-हे चोदग! जो तुमे बंभवज्झादिद्वंतो दिन्नो कम्मबंधं पडुच्च ममं पि सो चेव दिटुंतो इमो[भा.४१०१] इंदेण बंभवज्झा, कया उ भीओ उ तीए नासंतो।
सो कुरुखेत्तपविट्ठो, सा वि बहि पडिच्छए तं तु ।। [भा.४१०२] निग्गत पुनरवि गेण्हति, कुरुखेत्तं एव संजमो अम्हं ।
जाहे ततो तु नीते, घेप्पति ता कम्मबंधेणं ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org