________________
३०६
निशीथ - छेदसूत्रम् -२-१२/७४८
गवाइसु विविहोवक्खरेसुंच, एवं भणंतेसु साहुणा वत्तव्वं पच्छद्धं । “भूत” शब्दः भायणतुल्यवाची । जहा अलिंदाइभायणं गिहंतो बाहिरे वा ठियं न किं चि घरवावारं करेति तहेव अम्हे इह परिवसामो । वसहिग्गहणकाले अन्नत्थ वा वसंते जइ गिही किं चि विज्जं पुच्छिज्जा तत्थिमं भासेज्जा
[भा. ३९७९] न वि जोइसं न गणितं, न अक्खरे नेव किं चिर (व] क्खामो । अप्पस्सगा असुणगा, भायण-खंभोवमा वसिमो ।।
चू- धरे किं चि सुणगाइणा अवरज्झते अपस्सगा अम्हे, गिहिणो संदिसंतसस असुणगा अम्हे, झाणोवगया वा अन्नं न पस्सामो सुणेमो वा । सेसं कंठं ॥
“ तन्नगगहणं” किमर्थं चेत् ?
[भा. ३९८०] थणजीवि तन्नगं खलु, तन्नगगहणं तु तं बहु अवातं । सेसा वि सूइय खलु, तन्नगगहणेण गोणादी ||
चू-बालवच्छं तन्नगं । तं थणजीवी बहुअवायंच, अतः तन्नगगहणं कयं । सुत्ते तन्नगग्गहणाओ य सेसा वि गोणाई सव्वे सूइया, न बंधियव्वा इत्यर्थः ॥ अह बंधइ तो आणाइया दोसा । इमे य अन्ने य[भा. ३९८१ ]
अच्चावेढण मरणंतराय फडुंत आतपरहिंसा । सिंगरोल्लणं वा, उड्डाहो भद्द पंता वा ।।
धू- अईव आवेढियं परिताविज्जइ मरइ वा, अंतराइयं च भवइ । बद्धं च तडप्फडिंतं अप्पानं परं वा हिंसइ । एसा संजमविराधना । तं वा बज्झतं सिंगेण खुरेण वा काएण वा साहुं नोलेज्जा । एवं साहुस्स आयविराधना । तं च दट्टु जनो उड्डाहं करेज्ज - "अहो ! दुद्दिट्ठधम्मा परत्तत्तिवाहिणो” । एवं पवयणोवधओ । भद्दपंतदोसा वा भवे भद्दो भणाइ - "अहो ! इमे साहवो अहं परोक्खाण घरे वावारं करेंति ।" पंतो पुणो भणेज्ज - "दुद्दिट्ठधम्मा चाडुकारिणो कीस वा अम्हं वच्छे बंधंति मुयंति वा ।" दिया वा राओ वा निच्छुभेज्जा, वोच्छेयं वा करेज्ज ||
एए बंधणे दोसा । इमे मुयणे
[भा. ३९८२ ] छक्काय अगड विसमे, हिय नट्ठ पलाय खईय पीते वा । जोगक्खेम वहंति मणे बंधनदोसा य जे वृत्ता ॥
चू- तन्नगाइमुक्कामडंतं छक्कायविराधनं करेज, अगडे विसमे वा पडेज, तेणेहिं वा हीरेज, न अडवीए रुलंतं अच्छेज, मुक्कं वा पलायितं पुणो बंधिउन सक्कइ, वृगादिसणप्फडे (ए] हिंवा खज्जइ, मुक्कं वा माऊए थणात् खीरं पिएज्जा । जइ वि एमाइदोसा न होज्ज तहावि गिहिणो वीसत्था अच्छेज, अम्हं घरे साहवो सुत्थदुत्यजोगक्षेमवावारं वहंति, “मण" त्ति एवं मणेण चिंतिता मअणुत्तसत्ता अप्पणो कम्मं करेंति । अह तद्दोसभया मुक्कं पुणो बंधंति । तत्थ बंधणे दोसा जे वत्ता ते भवंति । जम्हा एते दोसा तम्हा न बंधंति मुयति वा ॥
कारणे पुण बंधणमुयणं करेज्ज
[ भा. ३९८३] बिइयपदमणप्पज्झे, बंधे अविकोविते व अप्पज्झे ।
विसमऽ गड अगनि आऊ, सणप्फगादीसु जाणमवि ॥
चू-अणप्पज्झो बंधइ अविकोवितो वा सेहो । अहवा-विकोविओ अप्पज्झो इमेहि कारणेहिं
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International