________________
३००
निशीथ-छेदसूत्रम् -२-११/७४६ चू-“उव्वत्तणाईणि"त्ति दारं-उस्सग्गेणयतेन सयमेव उव्वत्तण-परियत्तण-उठ्ठ-निसीयणनिग्गमनपवेस-उवकरणपडिलेहण-पाणगाणयणं च कायव्वं, चाउक्कालं सज्झायं च करेइ । जं जहा तरइ तंतहा सयमेव करइ ।अह न तरइ ताहे से सव्वं अन्ने करेंति, अंतोहितो बाहिं नोनेति, बाहिरतो वा अंतो पवसेंति जहाजहा ससमाहीधीईयतहा करेंति। एवं पिकीरमाणेजइ न तरेज्ज ताहे से इमं कहिज्जइ, धीरपुरिसपन्नतेमरणविभत्तिगाहाओधोसेयव्वाओ, जाव “एयंपाउवगमणं, निप्पडिकम्मं जिनेहिं पन्नत्तं ।सं सोऊण परिनी, वससायपरक्कमं कुणइ ।
-सारण[भा.३९२१] केई परीसहेहिं, बाउलिउवेतणुडतो वा वि।
ओभासेज्ज कयाती, पढमं बितियं च आसज्ज ॥ [भा.३९२२] गीयत्थमगीयत्थं, सारेत्तुंमतिविसोहणं काउं ।
तो पडिबोहिय (छ) अट्ट, पढमे पगयं सिया बितियं ।। चू-“सारेऊणं" ति दारं-कोइ पढमविइयपरीसहऽद्दिओ दिया राओ वा भासेज ? ताहे से संभारिजइ - “कोसि तुमं?" “सयणो हं।" "किं पडिवन्नो' ? “उत्तिमहूँ।" "का वेला" ? कहेइ “दिवसं रातिं वा ।" तो "किं ओभाससि वलियं, मे सज्झाणवाघाओ वट्टइ", एवं से सरिऊण असमाहिपडिघायत्थं समाहिहेतुंच भत्तं पान वा दिवा राओ वा दिज्जइ । ___ चोदगाह - “न जुत्तं" आयरिओ “कवए"त्ति दिटुंतं कहेइ - जाहे किल कालं करेइ जीवो ताहे आहारे गाढं अभिलासो भवइ ।
-कवय[भा.३९२३] परीसहचमू, जोहेयव्वा मणेण कारणं।
तो समरदेसकाले, कवयतुल्लो उ आहारो॥ [भा.३९२४] संगामदुगपरूवणवेडगएगसरउग्गहो चेव ।
असुरसुरिंदावरणं, संवुभमं रहियकणगस्स ।। [भा.३९२५] लोवए पवए जोहे, संगामे पंथिए ति य ।
आउरे सिक्खते चेव, दिलुतो कहते ति य॥ [भा.३९२६] संगामे साहसितो, कणतेन तत्थ आहतो संतो।
सत्तुं पुव्वलिग्गं, आहणइ उ मंडलग्गेणं ॥ [भा.३९२७] रुक्खविलग्गो रुधितो, पहणइ कणएण कूणियं सीसे ।
अनहो य कूणिओ से, हरति सिरमंडलग्गेणं ।। [भा.३९२८] सरीरमुज्झयंजेण, को संगो तस्स भोयणे ।
समाहिसंवरणा हेउं, दिज्जती सो उ अंततो॥ [भा.३९२९] सुद्धं एसित्तु ठावेंति, हानी उ वा दिने दिने ।
पुव्युत्ताए उ जयणाए, तं तु गोविंति अन्नहिं ।। चू- एत्थ दिलुतो जहा - कोइ सहस्सजोही संगामे वम्मित-कवइओ हत्थिखंधगओ संगामं
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org