Agam Suttani Satikam Part 16 Nishitha

SR No.: 003320
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 412
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_nishith
File Size: 20 MB

Page 202

१९९
उद्देशकः ११, मूलं-६६३, [भा. ३३०४]
गणि आयरिए सपदं, दानं आवजणा चरिमं । [भा.३३०५] गिहिणं मूलगुणेसू, देसे गुरुगा तु सव्वहिं मूलं ।
उत्तरगुणेसु देसे, लहुगा गुरुगा तु सव्वेसिं॥ [भा.३३०६] मूलगुणे उत्तरगुणे, गुरुगा देसम्मि होति साहूणं ।
सव्वम्मि होति मूलं, अवण्णवायं वयंतस्स। चू-कहं पुण वदंतो आसादेति? [भा.३३०७] जीवरहिते व पेहा, जीवाउलमुग्गदंडता मोयं ।
को दोसो य परकडे, चरणे एमातिया देसे ।। घू-जीवेहिं विरहिते जाव पडिलेहणा कज्जति सा निरत्थिया । जीवाउले वा लोगे संकमणादिकिरियं करेंतो कहं निद्दोसो? परित्तेगिंदियाणयसंघट्टणेमासलहुंदाणे, एवंअप्पावराहे उग्गदंडया अजुत्ता । जव बितियपदे णु मोयायमणं भणियं तं पि अजुत्तं___ आहाकम्मादिएसुपरकडेसुको दोसो? एवमादिचरणस्स देसेअवण्णो।सर्वयम-नियमात्मकं चारित्रं कुशलपरिकल्पितं एष सर्वावर्णवादः॥इमेरिसं सुत्ते अवण्णं वदति[भा.३३०८] काया वया य तच्चिय, ते चेव पमाय अप्पमादाय ।
जोतिस-जोनि-निमित्तेहिं किं च वेरग्गपरयाणं॥ चू-अयुत्तंपुणो पुणो कायवयाणवण्णणंपमादप्पम याणय किंवावेरग्गपवण्णाणं, जोतिसेण जोनीपाहुडेण वा निमित्तेण वा । सव्वं वा पागतभासाणिबद्धं, एवमादि सुय-आसायणा । एवं अवन्नं वदंतो आणाइया य दोसा, सुयदेवता वा खित्तादिचित्त करेज, अन्नेण वा साहुणा सह असंखडं वा भवे- “कीस अवन्नं भाससि" त्ति । जम्हा एते दोसा तम्हा नो अवण्णं वदे ।।
कारणे वदेज्जा वि[भा.३३०९]बितियपदमणप्पज्झे, वएल अविकोविते व अप्पज्झे।
जाणते वा वि पुणो, भयसा तव्वादिसू चेव ॥ चू-अणपज्झो खेत्तादियो वएज, अप्पज्झो वा अविकोवितो सो वा वएज्जा । 'तव्वादि'त्ति जो अवन्नवादपक्खग्गहणं करेति सो य रायादि बलवंतो तब्भया वदेज्जा, नो दोसो।।
मू. (६६४) जे भिक्खू अधम्मस्स वण्णं वयति, वयंतं वा सातिज्जति॥
घू-इह अहम्मो भारह-रामायणादिपावसुत्तं, चरगादियाणयजेपंचग्गितवादिया वयविसेसा। अहवा-पाणातिवायादिया मिच्छादसणपज्जवसाणाअट्ठारसपावट्ठाणा, एतेसिंवणं वदतीत्यर्थः।
[भा.३३१०] एसेव गमो नियमा, वोच्चत्थे होति तु अहम्मे वि । . देसे सव्वे य तहा, पुव्वे अवरम्मि य पदम्मि॥ चू-वोच्चत्थे विपक्खे, वन्नवायं वदतीत्यर्थः । सेसं कंठं। [भा.३३११] इहरह वि ताव लोए, मिच्छत्तं दिप्पए सभावेणं ।
किं पुण जति उववूहति, साहू अजयाण मज्झम्मि॥ चू-“इहरहवि"त्तिसहावेणप्रदीपतेप्रज्वलते, किमिति निर्देशे, पुनः विशेषणे, किं विशेषयति? सूतरां दीप्यत इत्यर्थः । यदीत्यभ्युपगमे, अजयाणं अग्गतो उववूहति ताहे थिरतरं तेसिं मिच्छत्तं