________________
उद्देश : ४, मूलं - ३१३, [भा. १८८९ ]
[ भा. १८९१]
देहस्स तु दोब्बल्लं, भावो ईसिं च तप्पडीबंधो । अगलाइ सोधिकरणेण वा वि पावं पहीणं से ।
चू-आयरिया अतीव देहदुब्बल्लं दङ्कं अतिसएण आगारेण वा भावं ईसिं विपुल-भत्ताभिलासिणं नच्चा पावं च से खीणपायं ताहे संघाडं देंति । इमेण विहिणा - आयरिया भणंति - एज्जाहि अज्जो अमुगधरं, तत्थ य पुव्वगता आयरिया सो पच्छा वच्चति, ताहे विरूवं रूवं ओगाहिमगादिभत्तं दव्वावेंति । एतेहिं कारणेहिं उवलक्खित्ता, अन्नहा न देंति ॥
"नाऊण तस्स भावं" ति अस्य व्याख्या
[भा. १८९०] आगंतु एतरो वा, भावं अतिसेसिओ से जाणिज्जा । तूहि वा स भावं, जाणित्ता अनतिसेसी वि ॥
चू- "इयरो' त्ति वत्थव्वो, अइसएण हेऊहिं वा स अणतिसती वि भावं नाऊण संघाडगं ददंतीत्यर्थः ॥
कारणाभावे पुर्ण इमं करेंति
[भा. १८९३] भत्तं वा पानं वा, न देंति पारिहारियस्सिमं करेंति ।
कारण उट्ठवणादी, चोदग गोणीए दिट्टंता ।।
चू-सेसकाले संघाडयं भत्तं वा आणेउं न देति । इमं पुण करेंति - जाहे खीणो न तरति उट्ठेउं पडिलेहणं वा काउं ताहे सो भणति उद्विज्जामि, निसिज्जामि, भिक्खं हिंडिज्जामि, भंडगं पडिले हिज्जामि, ताहे अनुपडिहारिओ बाहाए गहाय उट्ठवेति, निसियावेइ वा, घरेइ वा बाहं पडिलेहावेति, घरियं वा भिखं हिंडावेति, एवं जं जं न तरति, तं तं से कीरति ।
चोयगो भणति - किं पच्छित्तं ? अवसो य रायदंडो तुब्भ त्ति ? एयावत्थस्स जेण आनेउं न दिज्जति ? एत्थ आयरिओ दिट्ठतं करेइ - जहा नवपाउसे जा गोणी न तरति उट्ठेउं तं गोवो उट्ठवेति, अडविं चरणट्ठा नेति, जा न तरति गंतुं तस्स गिहे आनेउं पयच्छति, एवं परिहारिओ वि जं तरति काउं उं कारविज्जति । जं न तरति तं किज्जति । इमो गुणो -
[भा. १८९४] एवं तु असढभावो, विरियायारो य होति अनुविचिन्नो । भयजणणं सेसाणं, य तवो य सप्पुरिसचरियं च ॥
३९१
चू- एवं असढभावो भवति, वीरियं च न गूहितं भवति, सेससाहूण य भयं जणियं भवति, तवो य कतो, सत्पुरिसचरियं च कतं भवतीति ।
उद्देशक:-४
5:-४ समाप्तः
मुनि दीपरत्नसागरेण संशोधिता सम्पादिता निशीथ सूत्रे चतुर्थउद्देशकस्य
[ भद्रबाहु स्वामिना रचिता नियुक्ति युक्तं ] संघदासगणि विरचिता भाष्यं एवं
जिनदास महत्तर रचिता चूर्णिः परिसमाप्ता ।
उद्देशक: ५
चू- इदानीं उद्देसकस्स उद्देसकेन सह संबंध वक्तुकामो आचार्य भद्रबाहुस्वामी निर्युक्तिगाथामाह
Jain Education International
For Private & Personal Use Only:
www.jainelibrary.org