________________
३८०
निशीथ-छेदसूत्रम् -१-४/२३३
भए बितिओसहाओ भवति, गेलन्ने पडियरणं, अद्धाणे सहाओ, रोधनिग्गमणट्ठा, एतेहिंकारणेहिं सव्वत्थ पणगादि-जयणाए जाहे मासलहुं पत्तो ताहें देति वा पडिच्छति वा ॥
मू. (२३३) जे भिक्खू उदउल्लेण वा ससिणिद्धेण वा हत्थेण वा दव्वीए वा भायणेण वा, असनं वा पानं वा खाइमं वा पडिग्गाहेति, पडिग्गाहेंतं वा सातिञ्जति ॥ ___ मू. (२३४) जे भिक्खू ससरक्खेण वा १मट्टिया-संसट्टेण वा ऊसा-संसट्टेण वा लोणियसंसट्टेण वा हरियाल-संसट्टेण वा मनोसिला-संसट्टेण वा वन्निय-संसट्टेण वा गेरुय-संसटेण वा सेडिय-संसटेण वा सोरट्ठिय-संसट्टेण वा हिंगुल-संसटेण वा अंजण-संसडेण वा लोद्ध-संसटेण वा कुक्कुस-संसट्टेण वा पिट्ठ-संसट्टेण वा कंतव-संसट्टेण वा कंदमूल-संसट्टेण वा सिंगबेर संसटेण वा पुष्फ-संसट्टेण वा उक्कुट्ट-संसटेण वा असंसट्टेण वा हत्थेण वा दव्वीए वा भायणेण वा असणं वा पानं वा खाइमं वा साइमं वा पडिग्गाहेति, पडिग्गाहेंतं वा सातिजति ॥
चू-गिहिणा सचित्तोदगेण अप्पणट्ठा धोयं हत्थादि, अपरिणयं उदउल्लं भन्नति । पुढविमओ मत्तओ । कंसमयं भायणं । अंजणमिति सोवीरयं रसंजणं वा । ते पुढविपरिणामा वन्निया, जेण सुवन्नं वणिज्जति । सोरठ्ठिया तुवरि मट्टिया भन्नति । तंदुलपिढें आमं असत्थोवहतं । तंदुलाण कुक्कुसा । सचित्तणस्सती-चुन्नो ओक्कुट्ठो भन्नति । असंसट्ठ अनुवलित्तं । [भा.१८४८] उदउल्ल मट्टिया वा, ऊसगते चेव होति बोधव्वे।
___ हरिताले हिंगुलएष मनोसिला अंजणे लोणे॥ [भा.१८४९] गेरुय वन्निय सेडिय, सोरठ्ठिय पिट्ठ कुक्कुसकते य ।
उक्कट्ठमसंसट्टे, नेतव्वे आनुपुव्वीए॥ [भा.१८५०] एत्तो एगतरेणं, हत्थेणं दब्विभायणेणं वा।
जे भिक्खू असणादी पडिच्छते आणमादीणि ॥ [भा.१८५१] उदउल्लादीएसू, हत्थे मत्ते य होति चतुभंगो।
पुढविआउवणस्सति, मीसे संयोगपच्छित्तं ।। चू-हत्थे उदउल्ले, मत्ते उदउल्ले, 1१।हत्थे उदउल्ले नो मत्ते।२। नो हत्थे, मत्ते ।३। नो हत्थे नो मत्ते।४। एवंपुढवादिसु चउभंगो । एते चउरो भंगा पुढवी-आउ-वणस्सतीसुसंभवंति, नो सेसकाएसु । मीसेसु वि चउभंगा कायव्वा ।
संजोगपच्छित्तं" त्ति पढमभंगे दो मासलहुं, सेसेसु एक्केकं । चरिमो सुद्धो।अहवा- “मीसे संजोगपच्छित्तं" ति सचित्तआउणा उदउल्लो हत्थो, मीसपुढवीकायगतो मत्तो । एत्थ जं पच्छित्तं तं संजोगपच्छित्तं भवति । एवं सर्वत्र योज्यम् ।। असंसढे इमं कारणं[भा.१८५२] मा किर पच्छाकम्मं, होज्ज असंसट्टगंतओ वजं ।
कर-मत्तेहिं तु तम्हा, संसद्धेहिं भवे गहणं॥ चू-कारणे गहणं[भा.१८५३] असिवे ओमोयरिए, रायदुढे भए व गेलन्ने।
___अद्धाण रोधए वा, जतणा गहणं तु गीतत्थे॥ चू-“जयणाए गहण" ति जया पनगपरिहानीए मासलहुं पत्तो ततो गेण्हति ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org