________________
२३०
[भा. ९८९] जो जत्थ अचित्तो खलु, पमाणपुरिसो पधाणपुरिसो वा । तम्मी वरसद्दो खलु, सो गामियरट्ठितादी तु ।।
चू. जो पुरिसो जत्थ गामनगरादिसु अर्च्यते, अर्चितो वा, खलुशब्दः अवधारणाथ, गामनगरादि कारणेसु पमाणीकतो, तेसु वा गामादिसु घणकुलादिणा पहाणो, एरिसे पुरिसे वरशब्दप्रयोगः । सोय इमो हवेज "गामिए " त्ति गाममहत्तरः "रट्ठिए "त्ति राष्ट्रमहत्तरः । आदिसद्दातो भोपुरिसो वा शेषं पूर्ववत् ॥ [भा. ९९०]
संता संतसतीए, गवेसणं पुव्वमप्पणो कुज्जा । तो पच्छा जयणाए, वरं गविट्टं पि कारेज्जा ।।
मू. (८८) जे भिक्खू बल- गवेसियं पडिग्गहगं धरेइ; धरेंतं वा सातिज्जति ॥ चू. "बलं" सारीरं जनपदादि वा
[भा. ९९१] जो जस्सुवरिं तु पभू, बलियतरो वा वि जस्स जो उवरिं । एसो बलवं भणितो, सो गहवति सामि तेणादि ।।
चू. "जो" त्ति यः पुरुषः यस्य पुरुषस्योपरि प्रभुत्वं करोति सो बलवं भण्णति । अहवाअप्रभू वि जो बलवं सो वि बलवं भण्णति । सो पुण गृहपति गामसामिगो वा तेणगादि वा । शेषं पूर्ववत् ॥
[भा. ९९२]
निशीथ-छेदसूत्रम् - १-२/८६
मू. (८९) जे भिक्खू लवगवेसियं पडिग्गहगं धरेइ, धरेंतं वा सातिज्जति ॥ चू- दानफलं लविऊणं पडिग्गहं मग्गति
[भा. ९९३]
संतासंतसतीष गवेसणं पुव्वमप्पणो कुज्जा ।
तो पच्छा उ बलवता, जयणाए गवेसणं कारे ।।
दानफलं लवितूणं, लावावेतु गिहिअन्नतित्थीहिं ।
जो पादं उप्पा, लव-गविट्टं तु तं होति ॥
चू- दानफलं अप्पणा कहेति । गिहिअन्नतित्थिएहिं वा कहावेत्ता जो पादं उप्पादेति एवं लव-गविट्टं भण्णति ।।
तस्सिमे विहाणा
भा. ( ९९४ ]
लोइय लोउत्तरियं, दाणफलं तु दुविधं समासेणं ।
लोइयनेगविधं पुण, लोउत्तरियं इमं तत्थ ।
- समासतो दुविधं दानफलं - लोइयं लोउत्तरियं च । लोइयं अनेगविहं गोदानं भूमीदानं भक्तप्रदानादि । लोउत्तरियं इमं ॥
[भा. ९९५]
Jain Education International
अन्ने पाने सज्ज -पत्त-वत्थे य सेज संथारे ।
भोजविधे पानरोगे, भायण भूसा गिहा सयणा ॥
चू- अन्नपानादियाण सत्तण्हं पच्छद्धेण जहासंखं फला - अन्नदाने भोजविही भवति, पानकदाने द्राक्षापानकविधी, भेसजदाणे आरोग्यविधी, पत्तदानेन भायणविधी, वत्थदानेन विभूसणविधी, सेज्जादानेन विविहा गिहा, संधारगदाणेण भोगंगादि सेज्जाविहाणा भवंति ॥
संखेवओ वा फलं इमं
For Private & Personal Use Only
-
www.jainelibrary.org