________________
२२९
उद्देशक ः २, मूलं-८५, [भा. ९८२] करेज, साहुणा गिहत्थेण वा सद्धिं दाविउ त्ति तो असंखडं करेज, साहुस्स गिहत्थस्स वा उभओ वा पउसेज, पत्थारओ वा सव्वसाहूणं पदुसेज्ज । पत्थारओ वा डहण-धाय-मारणादि सयं करहेज कारवेज वा ॥कारणओ पुण गिहिणा मग्गावेउं कप्पेज्ज[भा.९८३] संतासंतसतीए, अथिर अपज्जत्तलब्भमाणे वा।
पडिसेधऽनेसनिजे, असिवादी संततो असती॥ चू. “संतं" विजमानं, "असंतं" अविजमानं। संतेसुचेव विसूरति, असंतेसुवा विसूरेइ तत्थ संतासंती इमा अथिरं हुंडं अपज्जत्तं वा अस्थि गिहकुलेसु वा न लब्भंति, रायादिणा वा पडिसेधिए न लब्मंति, अनेसनिजा वा लब्भंति, असिवादीहिं वा, संततो असती॥
असिवादी इमं[भा.९८४] असिवे ओमोयरिए, रायदुढे भए व गेलण्णे।
असती दुल्लहपडिसेवतो य गहणं भवे पादो। चू. भाणभूमीए अंतरावा असिवं, एवंओमरायदुट्ठभया वि, गिलाणोन सक्केतिपादभूमि गंतुं, दुल्लभपत्ते वा देसे, राइणा वा पडिसिद्धा, परिसाए संतासंतीए गिहिगविट्ठस्स गहणं भवे ।।
असंतासंती इमा[भा.९८५] भिण्णे व ज्झामिते वा, पडिनीए साणतेणमादीसु।
एएहिं कारणेहिं, नायव्वाऽसंततो असती॥ चू. भिण्णं, “झामियं" दडं, पडिणीयसाणतेणमादीहिं हडं, अन्नं व नत्थि, एवं असतो असंतासंती गया॥दुविहा ऽसतीए इमं विधिं कुजा[भा.९८६] संतासंसतीएष गवसणं पुव्वमप्पणा कुज्जा।
तो पच्छा जतणाए, नीएण गवेसणं कारे। चू. दुविहा ऽसतीए पुव्वमप्पणा गवसेणं कुजा, सयमलब्भमाणे पच्छा जयणाए नितेण गवेसावते ॥अहवा गविढे अलद्धे इमा विही[भा.९८७] पुव्वोवट्ठमलद्धे, नीयमपरं वा वि पट्ठवे तूणं ।
पच्छा गंतु जायति, समणुप्वूहतिय गिही वि॥ चू. पुव्वं संजएण गविट्ठन लद्धं ताहे संजतो नियं परं वा पुव्वंतत्थ पट्टवेति, गच्छतुमंतो पच्छा अम्हे गमिस्सामो, तुज्झयपुरओतं मग्गिस्सामो, तुमं उववूहेज्जासि- “जतीणं पत्तदानेन महंतो पुण्णखंधो बज्झति," उववूहिते जति न लब्भति पच्छा भणेज्जासु वि “देहि" त्ति एवं पदोसादयो दोसा परिहारिया भवंति ॥
मू. (८६) जे भिक्खू पर-गवेसियं पडिग्गहगंधरेइ, धरेंतं वा सातिज्जति॥
चू. “परः" अस्वजनः भंगचतुष्कादि शेषं पूर्वसूत्रवत् द्रष्टव्यम् । [भा.९८८] संजयपरे गिहिपरे उभयपरे, चेव होति बोद्धव्वे ।
एते तिन्नि विकप्पा, नायव्वा होति उ परंमि ॥ मू. (८७) जे भिक्खू वर-गवेसियं पडिग्गहगंधरेइ धरेतं वा सातिञ्जति॥ चू. “वर" शब्दप्रतिपादनार्थमाह
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org