________________
१५
पीठिका - [भा. १५] ठिता । तीसे य दरिसणत्थं तरुणेहिं सगडा पि उप्पहेण पेरियाणि । भग्गाणि य । तो से दारियाए लोगेण नामं कतं असगडा।
असगडाए पिआ, असगडपिआ । तस्स तं चेव वेरग्गं जातं । दारियं दाउं पव्वइतो । पढिओ जाव चाउरंगिजं । असंखए उद्दिढे तन्नानावरणं उदिन्नं । पढंतस्स न ठाति । छट्वेण अणुण्णवइत्ति भणिए-एयस्स को जोगो । आयरिया भणंति-जाव न ठाति ताव आयंबिलं । तहा पढति । बारस वित्ता । बारसहि वरिसेहिं आयंबिलं करेतेणं पढिया । तं च से नाणावरणं खीणं । एवं सम्मं आगाढजोगो अनागाढजोगो वा अणुपालेयव्यो त्ति । उवहाणे त्ति दारं गयं ॥ इयाणिं अनिण्हवणे त्ति दारं-अनिण्हवणंअनवलावो, तप्पडिवक्खो अवलावो, जतो भण्णति[भा. १६] निण्हवणं अवलावो, कस्स सगासे अधितं अन्न चउगुरुगा।
हावितछुरघरए, दाण तिडंगे निवे हिमवं ॥ चू. कोवि साहू विसुद्धक्खरपदबिंदुमत्तादिए पढंतो परवेंतो य अन्नेण साहुणा पुच्छिओ कस्स सगासे अहीयं । तगार-हिगाराणं संधिप्पओगेण अगारोलब्मति; ततो अहीतं भवति । तेण य जस्स सगासे सिक्खियं सो य न सुद्धतक्कसद्दसिद्धतेसु पवीणो जच्चादिसु वा हीनतरो। अतो तेण लज्जति । 'अन्नत्ति' अन्नं जुगप्पहणं कहयति । तगार-नगाराणं संघिप्पओगा अगारो लब्भति, तेण अन्नमिति भवति । एवं निण्हवणं भवति । इमंच से पिच्छत्तं ङ्क। अहव सुत्ते ।ङ्क अत्थे । ङ्का । वायणायरियं निण्हवेंतस्स इहपरलोए य नत्थिकल्लाणं ।
एगस्सण्हावियस्स छुरघरयं विजाए आगासे चिट्ठति।तंच परिव्वायगो बहूहिं उवासणेहिं लद्धविजंगंतुंतिदंडेण आगासगतेन लोए पूइज्जइ । रन्नापुच्छिओभगवं किं विजातिसतोतवाइसतो वा। सो भणति-विजातिसओ।कओ आगामिओत्ति-“हिमवंते महरिसिसगासाओत्ति" तिदंडं खडखडेंतं पडितं । एवं जो वि अप्पगासो आयरिओसो वि न निण्हवेयव्यो । अनिण्हवणे त्ति दारं गयं ।। इदाणिं वंजणेत्ति दारं-व्यंजयतीति व्यंजनं ।तंच अक्खरं।अक्खरेहिंसुत्तं निष्फज्जतित्ति काउं सुत्तं वंजणं । तमण्णहा करेंति। कहं ? [भा. १७] सक्यमत्ताबिंदू, अन्नभिधाणेण वा वितं अत्थं ।
वंजेति जेण अत्थं, वंजणमिति भण्नते सुत्तं ।। चू. पाइतं सुत्तं सक्कएति, जहा-धर्मो मंगलमुत्कृष्टं । अभूतं वा मत्तं देति फेडेति वा, जहासव्वं सावजं जोगं पच्चक्खामि एवं वत्तब्वे-सव्वे सावज्जे पंच वि साणुस्सारा नगारा वत्तव्वा, सो पुण नमो अरहंताण भणति । अभिधीयते तेण-तमभिहाणं, जहा-घडो पडो वा । अन्नं अभिहाणं अन्नभिहाणं । ततो तेण अन्नेणं अभिहाणेण 'तमिति' तं चेव अत्थं अभिलवति, जहा-पुण्णं कल्लाणमुक्कोसं, दयासंवरनिजरा । अविसद्दो विकप्पत्थे पयत्थ-संभावमे वा । किं पुण पदत्थं संभावयति, सक्खरपएहिं वा हीनातिरित्तं करेति, अन्नहा वा सुत्तं करेति, एवं पयत्थं संभावेति-सुत्तं कम्हावंजणंभन्नति? उच्यते-वंजतित्ति व्यक्तंकरोति, जहोदणरसोवंजणसंयोगा व्यक्तो भवति । एवं सुत्ता अत्थो वत्तो भवति । जेणं ति जम्हा कारणा वंजिज्जतित्ति अत्थो । एवं वंजणसामत्थातो, वंजणमिति वुच्चते सुत्तं, निगमनवयणं । तं वंजणं सक्कयवयणादिभिकप्पयंतस्स पच्छित्तं भवति॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org