Page Text
________________
पीठिका - [भा. ३२७]
१०५ चू. जाइता पाडिहारिया वत्था गहिया, ते य गहणकाले एवं भासिया “अमुगे काले दाह" ति अमुगकालं वसंतं परिभुंजिऊण गिम्हे पच्चप्पिणिस्सामि, “नदेति पुण्णे'' वित्ति, पुण्णे वि अवहिं काउं न देति ताणि वस्त्रणीत्यर्थः । एसो उ विवच्चासो य त्ति जो भणियो, तु सद्दो अवधारणे, “विवच्चासो" त्ति, न जहा भासितं करेति त्ति वृत्तं भवति । एवं अवहिकालाओ जावतियं कालं उवरिं अदत्तं जतितं कालओअदत्तादानं भवति । जंवत्ति वत्थादिवतिरित्तस्स अनिदिट्ठसरूवस्स गहणं । “पर" आत्मव्यतिरिक्तः, नस्वकीयं, परकीयमित्यर्थः। तंपुव्वाभिहिएण कालविवच्चासेण “अप्पणो कुणति" आत्मीकरोतीत्यर्थः ।
अहवा “जं च परक्कप्पणो कुणति"त्ति सामण्णेण दव्वादिआण वक्खाणं “जं च"त्ति दव्वखेत्तकाला संवजंति, तेसिंपरसंतगाण जंअप्पीकरणं तं तेण्णं भवती ति वुत्तं भवति । काले त्ति गयं ।। मच्छरे त्ति अस्य व्याख्या[भा. ३२८] कोहा गोणादीणं, अवहारं कुणति बद्धवेरो तु।
माणे कस्स बहुस्सति, परधण्ण सवत्थुपक्खेवो ।। चू. पुव्वद्धं “कोहो' । कोवेण जं गोणादीणं अवहारं करेति, “आदि' सद्दाओ महिषाश्वादीनां, वद्धवैरोऽनुबद्धवैरत्वात्, “तु" शब्दो कोहतेण्णावधारणे ।
अहवा सीसो पुच्छति-“भगवं! कहं क्रोधात्स्तैन्यं भवति" ? आचार्याह-गोणादीणं अवहरणं करेति बद्धवैरो, “तु" निर्णयः । एवं कोहातो भावतेण्णं भवति । “अहिमाणघण्णे" त्ति अस्य व्याख्या – “माणे" पच्छद्धं । जहा मुसावाए तहेहावि । नवरं-परघण्णं हरिऊण, सवत्थपक्खेवो त्ति "स" इति स्वात्मीये, “वत्थु" रिति घण्णरासी, “पक्खेवो" पुनः छुभण भवति । “माहं जिच्चिस्सामी" ति पराययंधण्णं अवहरिऊण सवत्थुते पक्खित्ता भणति “पुव्वं मए भणितं मम बहु-सतीहत्थो इदानिं पच्चक्खं । एवं माणतो भावतेण्णं भवति ।
"दगमायं" ति अस्य व्याख्या[भा. ३२९] वारगसारणि अण्णावएस पाएण निक्कभेत्तूणं ।
लोहेण वणिगमादी सव्वेसु निवत्तती लोहो॥ चू. “वारग" पुव्वद्धं । बहवे करिसगा वारगेण सारिणीए खेत्तादी पन्जेतिवारगोपरिवाडी, सारणी निक्का । तत्थेगो करिसगो अण्णस्स वारए अण्णावदेसा पादेम निकं भेत्तुण अन्नावदेसो अदंसियभागो हितो चेव “माहं निउडमाणो दिस्सिस्सामि"त्ति पाएण निकं भेत्तूण फोडेऊण अप्पणो खेत्ते पाणियं छुभत । एवं भावओ मायातेण्णं भवति । ___“लोभतो सव्वं" ति अस्य व्याख्या। “लोभेण" पच्छद्धं । लोभेण तेण्णं, वणियमादि त्ति जं वाणियगा परस्स चक्टुं वंचेऊण मप्पकं करेंति, कूडतुलकूडमाणेहिं वा अवहरंति तं सव्वं लोभतो तेण्णं । अहवा सव्वेसु कोहातिसु, निवडति लोभो त्ति, सव्वेसु कोहातिसु लोभोऽतर्भूत एवेत्यर्थः ।। एवं भावतो लोभतेण्णं भवति।लोइयं तेण्णं गतं । इयाणिं लोउत्तरियं तेणंभण्णति[भा. ३३०] सुहुमंच बादरं वा, दुविधं लोउत्तरं समासेणं।
___ तण-डगल-च्छार-मल्लग-लेवित्तिरिए य अविदिन्ने ॥ चू. सुहुमं स्वल्पं, बादरं नाप बहुगं । पायच्छित्त-विहाणगे वा सुहुमबादरविकप्पो भवति
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
| SR No. | 003319 |
| Book Title | Agam Suttani Satikam Part 15 Nishitha |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Dipratnasagar, Deepratnasagar |
| Publisher | Agam Shrut Prakashan |
| Publication Year | 2000 |
| Total Pages | 484 |
| Language | Prakrit, Sanskrit |
| Classification | Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_nishith |
| File Size | 22 MB |