________________
पीठिका - [भा. ३२०]
१०३ चू. लहुओत्ति सुहुममुसावाते पच्छित्तं “लहुग' त्ति। बायरमुसावातेपच्छित्तं दिसावहारे चउगुरुगा पायच्छित्तं । साहमितेणेवि चउगुरुगा चेव । अहवा साहमियतेणे अणवठ्ठो । आदेसो नाम सुत्ताएसो, तेन अणवठ्ठप्पो भवति।
तं चइमं सुत्तं- “तओ अणवट्टप्पा पन्नत्ता तं जहा- साहमियाणं तेणं करेमाणे, अण्णहम्मियाणं तेणं करेमाणे, हत्थातालं दालं] दलेमाणे।
तिण्हं ति तिविहो मुसावातो-जहन्नो मज्झिमो उक्कोसो।जत्थ मासलहुं भवति सजहन्नो मुसावातो, जत्थ पारंचियं स उक्कोसो, सेसो मज्झिमो । एगतराए त्ति जति जहन्न मुसावातं पढमताएभासति, ततो पत्थारपसज्जणंकुज्जा ।अह उक्कोसंपढमता भासति, ततोवा पत्थारपसज्जणं कुज्जा । “प्रस्तारो" विस्तारः “प्रसज्जनं" प्रसंगस्तदेकैकस्मिन्नारोपयेदित्यर्थः । अहवा “तिन्नं'ति दिसा खेत्तं, कोहाती सेसं पूर्ववत् ।
अहवा तिण्हं मासलहु, चउलहु, चउगुरुगं । एतेसिं एगतरातो पत्थारपसज्जमं कुज्जा । केति पढंति चउण्हं एगतराए त्ति चउण्ह कोहादीणं एगतरेणावि मुसं वयमाणस्स पत्थारदोसो भवतीत्यर्थः । एसा मुसावायदप्पिया पडिसेवणा गता ॥ इयाणिं कप्पिया भण्णति[भा. ३२१] उड्डाहरक्खणट्ठा, संजमहेउं व बोहिके तेणे।
खेत्तंमि व पडिनीए, सेहे वा खेप्पलोए वा ।। चू. उड्डाहरक्खणट्ठा मुसावातं भासति । संजमहेउं वा मुसावातंभासति । बोहियतेणेहिं वा गहितो मुसावातं भासति । पडिनीयखेत्ते वा मुसावातो भासियव्यो । सेहनिमित्तं मुसावातो भासिज्जति । सेहस्स वा लोयनिमित्तं मुसावातो भासिज्जति॥
“उड्डाह-संजम-- बोहिय-तेणा" एगगाहाए वकखाणेति[भा. ३२२] भुंजामो कमढगादिसु, मिगादि नवि पासे अहव तुसिणीए।
बोहिगहणे दियाती, तेणेसु व एस सत्थो त्ति ॥ चू.जति धिज्जातियादयो पुच्छंति-तुब्भे कहं जह? ताहे वतव्यं, भुंजामो कमढगादिसु "कमढग" नाम करोडगागारं अदंगेण कज्जति । आदि सद्दातो करोडगं चेव घेप्पति । एवं उड्डाहरक्खणट्ठा मुसावातो वत्तव्यो । “संजमहेउं"त्ति । जइ केइ लुद्धगादी पुच्छंति “कतो एत्थ भगवं ! दिट्ठा मिगादी" ? “आदि” सद्दातो सुअराती, ताहे दिढेसु वि वत्तव्वं – “न विपासे" त्ति न दिट्ठत्ति वुत्तं भवति। ___ “अहवा तुसिणीओ अच्छति । भणति वा -- न सुणेमि त्ति । एवं संजमहेउं मुसावातो। "बोहिय-पच्छद्धं । बोहिएसु वा गहितो भणाति “दियादि"त्ति अब्राह्मणोपि ब्राह्मणोऽहमिति ब्रवीति । तेणेसु वा गहितो भण्णति “एस सत्थो" त्ति ते चारे भणति नासह नासह त्ति घेप्पइ त्ति।
“खेत्तंमि विपडिनीते" प्रत्यनीकभावते क्षेत्रे इत्यर्थः । तं च खेत्तं[भा. ३२३] भिक्खुगमादि उवासग पुट्ठो दाणस्स नस्थि नासो त्ति।
एस समत्तो लोओ, सक्को यऽभिधारते छत्तं ॥ चू.मिच्छुगारत्तपडा, “आदि" सद्दातो परिव्वायगादि ।तेहिंभावियंजखेत्तंतत्थ उवासगा
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org