________________
पीठिका - [ भा. ३१२]
[ भा. ३१२]
मासो लहुओ गुरुओ, चउरो मासा हवंति लहुगुरुगा । छम्मासा लहुगुरुगा, छेदो मूलं तह दुगं च ॥
चू. दुगं अणवट्टपारंचियं । सेसं कंठं । घोडगमुहीओ त्ति गतं ॥ इदानि अवस्सगमणं ति । अस्य व्याख्या
[भा. ३१३] गच्छसि न ताव गच्छं, किं खु न यासि त्ति पुच्छतो भण्णति । वेला न ताव जायति, परलोगं वा वि मोक्खं वा ॥
१०१
चू. गच्छसि न तावत्ति । कोइ साहू केणइ साहुणा पुच्छिओ - “अज्जो ! गच्छसि भिखायरियाए न ताव गच्छसि त्ति" एसा पुच्छा । गच्छं ति सो भणति अवस्सं गच्छामि । तेन साहुणा गिहीतभायणोवकरणेण भण्णइ - अजो ! एहि वच्चामो । सो पच्चाह-अवस्सं गंतव्वे न ताव गच्छामि, तेन साहुणा पुणो भण्णति - तुभे भणियं “ अवस्सं गच्छामि" तो किं पुण जासि त्ति । एवं पुच्छिओ भणति - वेला न नाव पच्छद्धं । परलोगगमणवेला न नाव जायति, तो न ताव गच्छामि, मोक्खगमणवेला, वा “अपि” पदार्थ संभावने, किं पुण संभावयति ? अवस्सं परलोगं मोक्खं वा गमिष्यामीत्यर्थः, “वा" विकल्पे । गमणे त्ति गतं ॥
इदानं दिस त्ति । अस्य व्याख्या
[भा. ३१४] कतरं दिसं गमिस्ससि, पुव्वं अवरं गतो भणति पुट्ठो । किं वा न होइ पुव्वा, इमा दिसा अवरमागस्स ।।
चू. एगो साधू एगेण साधुणा पुच्छितो-अज्जो ! कतरं दिसं भिक्खायरियाए गमिस्ससि । सो एवं पुच्छितो भणति - पुव्वं । सो पुच्छंतगसाहू उग्गाहेऊण य गतो अवरं दिसं । इयरो वि पुव्वदिसिगमणवादी अवरं गओ । “अज्जो ! तुमे भणियं अहं पुव्वं गमिस्सामि, कीस अवरं दिसिमागतो", एवं पुट्ठो भणइ - "पुट्ठो” पुच्छिओ त्ति वृत्तं भवति “किं वा ” पच्छद्धं । अन्नस्स अवरगामस्स इमा पुव्वदिसा किं पुण न भवति ? भवति चेव । दिस त्ति गतं ॥ एगकुले त्ति । अस्य
व्याख्या
[भा. ३१५]
अहमेगकुलंगच्छं वच्चह बहुकुलपवेसणे पुट्ठो ।
भति कह दोन्नि कुले, एगसरीरेण पविसि ॥
चू. भिक्खणिमित्तुट्ठितेण साहुणा साहू भण्णति - प्रज्जो ! एहि वयामो भिक्खाए । सो भणति - अहं एगकुलं गच्छं, वच्चह तुब्भे । “अहमि" ति आत्मनिर्देशे, “कुलं" इति गिहं, “गच्छं” पविसे, वञ्च्चह त्ति विसर्जनं । गता ते साधवो । सो वि य एवं भणिऊण पच्छा बहकुलाणि पविसति तेहिं साहुहिं भणितो- अज्जो ! तुमे भणियं एगकुले पविसिस्सं । एवं बहुपवेसणे पुट्ठो भणति "कहं" केणप्पगारेण एगसरीरेण दोन्नि कुले पविसिस्सामि, एगं कुलं चेव प्रविशेत्यर्थः । एगकुले त्ति गतं । इदानिं एगदव्व त्ति । अस्य व्याख्या-
[ भा. ३१६ ]
वच्चह एगं दव्वं, घेच्छं नेग्गहपुच्छितो भणति ।
गहणं तु लक्खणं पुग्गलाण नन्नेसिं तेणेगं ।।
चू. भिक्खाणिमित्तुट्ठितेण साहुसंघाडगेणेगो साहू भण्णति-वयामो भिक्खा । सो भणति - वञ्चह तुब्भे, अहमेगं दव्वं घेच्छं । ते गता । इतरो वि अडंतो ओदणदोच्चंगादी बहुदव्वे
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org