Agam Suttani Satikam Part 14 Nirayavalika Aadi 10agam payanna

SR No.: 003318
Original Sutra Author: N/A
Author: Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Agam Shrut Prakashan
Publication Year: 2000
Total Pages: 404
Language: Prakrit, Sanskrit
Classification: Book_Devnagari, Agam, Canon, & agam_nirayavalika
File Size: 19 MB

Page 91

८८
आतुरप्रत्याख्यान-प्रकिर्णकसूत्रम् ४४ . वृ. जिनवचने अनुरुकतास्तद्वासितमनसः गुरुवचनं धर्माचार्योपदेशं असबला शबलस्थानदूरवर्तिनः असंक्लिष्टास्तुपरित्त संसारिणा । भवंतीत्यर्थः । मू. (४५) बालमरमाणि बहुसो बहुयाणि अकामगाणि मरणाणि ।
मरिहंति ते वराया जे जिनवयणं न याणंति ॥ वृ. ये वराका जिनवचनं न जानंति ते बालमरणानिशस्त्रग्रहणादीनि बहुशो मरिष्यति तथा बहुनि बहुकानि च अकामकानिरभिलाषातिमरणानि केचित् । केचित् वराका महारोगादि दुःखपीडिता अनिच्छंतोपि मरिष्यति। जिनवचन बाह्याः संतः॥ मू. (६) सत्यग्गहणं विसभक्खणंच जलणं च जलपवेसो य।
अणयारभंडसेवी जम्मणमरणानुबंधीणि ॥ वृ. तीर्थादौ मस्तकेकक्रच दापन, विष तालुपुटादिः वैराभ्यात्ज्वलन प्रवेशः, पंचाग्नि तपश्च जलप्रवेशः पयासि निमज्जानं माघमासे च शब्दादन्यदपि तु बंधनादि बालमरणं ज्ञातव्यं आचारः शास्त्रविहितो व्यवहारस्येन भांडमुपकरणमाचारता वा अनावारता सेवितुं शीलं येषां ते परिव्राजकादयो मिथ्यादृष्टयः । जन्ममरणानि तान्यनुबंधीनि बहुनि मरिष्यतीत्यर्थः मू. (७) उड्डमहे तिरियमिवि मयाणि जीवेण बालमरणाणि।
दसणनाणसहगओ पंडिअमरणं अणुमरिस्सं॥ वृ.ऊर्ध्वलोकः अधोलोकः अधोग्रामादौ तिर्यगलोकेपिचाष्टादशयोजन शतमानेमृतानि अनुभूतानि दर्शन ज्ञान समन्वितः सन अनुमरिष्ये।। मू. (४८) उब्वेयणयं जाई मरणं नरएसु चेयणाओ य।
एयाणि संभरंतो पंडियमरणं मरसु इण्हि ।। वृ. उद्वेग जनकं भयानकमुद्वेगकारि किं जति मरणंत संसारे भ्रमतस्ते भविष्यतीत्याध्याहारः । नरकेषु वेदनाः छेदनाद्याः एतानि संस्मरन् चिंतयन् ॥ मू. (४९) जइ उप्पज्जइ दुक्खं तो इट्टव्वो सहावओ नवरं।
किं किंमए न पत्तं संसारे संसरंतेणं? ॥ वृ. अथ गुरुणा श्रावित व्रतविराधने क्षपकचिंता । जई यदितुत्पद्यते जायते दुःखं कष्टं । ततो इष्टव्यो जेय स्वभावत स्वत प्रादुर्भावः न कोप्यात्म व्यतिरिक्तो धन्यो हेतु। आत्मैव हेतु रेति विचिंतयति । अथवा नवरं पुनः कियदुखमेतत् । पुरापि का दुःख परंपरा मे मया। मएत्तिमदेतद जात्यादौ असक्तचेत संसारे संसरता । भ्रमता स तान प्राप्तानानुभूताः परंता अकामनिर्जया सोढाः अल्पस्यसेहतेफलविशेषः । इदानीच्चानंतगुणनिर्जरालाभहेतुत्वा त्सम्यक् सोढव्याइत्यर्थः अथवा यदितुत्पद्यते दुःखंततः किं कर्तव्यंइत्यहेतोतदाद्रष्टव्यो सौसखा मित्रंरागादि। पुरुषादिर्वा कथंभूतः सखा आपदं ददातीति आपदः। ससखा दृष्टव्यः नवरमयं विशेषः। काश्च पतकत्री मे इति मां कर्मतापम् अन्नं न प्राप्ता । अथवा आपत कर्मतापन्ना मया कर्ता न प्राप्तानु लब्धा किं विशिष्ट न संसरतापरिभ्रमता संसारे॥ मू. (५०) संसारचक्कवालंमि सब्वेऽविय पुग्गला मए बहुसो।
___आहारिया य परिणामिया य नाहं गओ तित्तिं॥