________________
४४
पुष्पिका-उपाङ्गसूत्रम् ४/८
य उक्किट्ठा उक्किट्टसरीरा जाव भविस्सति । तते णं तं सोमं दारियं अम्मापियरो उम्मुक्कबालभावं विण्णयपरिणयमित्तेजोव्वणगमणुप्पत्ता पडिकुविएणंसुक्केणं पडिरूवएणंनियगस्स भायणिज्जस्स रहकूडयस्स भारियत्ताए दलयिस्सति।
साणंतस्सभारिया भविस्सतिइट्ठा कंताजावभंडकरंडगसमाणातिलकेला इवसुसंगोविआ चेलपेला (डा) इव सुसंपरिहितारयणकरंडगतो विव सुसारखिया सुसंगोविता माणंसीयं जाव विविहा रोयातंका फुसंतु। ततेणंसासोमा माहणी रहकूडेणंरद्धिं विउलाइंभोगभोगाइं जमाणी संवच्छरे २ जुयलगं पयायमणी सोलसेहिं संवच्छरेहिं बत्तीसं दारगरूवे पयाति।
ततेणं सा सोमा माहणी तेहिं बहूहिं दारगेहि यदारियाहि य कुमारएहि य कुमारियाहि य डिभएहि यडिभियाहि य अप्पेगइएहि उत्तामसेज्जएहि यअप्पेगइएहि यथणियाएहि यअप्पेगइएहि पीहगपाएहिं अप्पे० परंगणएहिं अप्पेगइएहिं परक्कममाणेहिं अप्पेगइएहिं पक्खोलणएहिं अप्पे० थणं मग्गमाणेहिं अप्पे० खीरं मग्गमाणेहिं अप्पे० खिल्लणयं मग्गमाणेहिं अप्पेगइएहिं खजगं मग्गमाणेहिं अप्पे० कूरं मग्गमाणेहिं पाणियं मग्गमाणेहिं हसमाणेहिं रूसमाणेहिं अक्कोसमाणेहिं अक्कुस्समाणेहिं हणमाणेहिं हम्ममाणेहिं विप्पलायमाणेहिं अणुगम्ममाणेहिं रोवमाणेहिं कंदमाणेहिं विलवमाणेहिं कूवमाणेहिं उक्कवमाणेहिं निद्दयमाणेहिं पलवमाणेहिं दहमाणेहिं वममाणेहिंछेरमाणेहिं सुत्तमाणे हिंमुत्तपुरीमिसुलित्तोवलित्ता मइलवसणपुव्वड (दुब्बला) जाव अइसुबीभच्छा परमदुग्धंधा नो संचाएइ रहकूडे णं सद्धिं विउलाई भोगभोगाइं भुंजमाणी विहरित्तए।
तते णं से सोमाए माहणीए अन्नया कयाइ पुव्वरत्तावरत्तकालसमयंसि कुडुंब जागरियं जागरमाणीए अयमेयारूवे जाव समुप्पज्जित्था-एवं खलु अहं इमेहिं बहूहिं दारगेहि य जाव डिभियाहि य अप्पेगइएहिं उत्ताणसेज्जएहियजाव अप्पेगइएहिं सुत्तमाणेहिंदुज्जाए हिंदुज्जम्मएहिं हयविप्पहयभग्गेहिं एगप्पहारपडिएहिं जेणं मुत्तपुरी सवमियसुलित्तोवलित्ताजाव परमदुभिगंधा नो संचाएमि रट्टकूडेण सद्धिं जाव भुंजमाणी विहरित्तए । तं धन्नाओणं ताओ अम्मयाओ जाव जीवियफलेजाओणं वंझाओअवियाउरीओजाणुकोप्परमायाओ सुरभिसुगंधगंधियाओ विउलाई माणुस्सगाइ भोगभोगाइं जमाणीओ विहरंति, अहंणं अधन्ना अपुन्नाअकयपुन्ना नो संचाएमि रहकूडेण सद्धिं विउलाइंजाव विहरित्तए।
तेणंकालेणं२ सुब्वयाओ नाम अज्जाओइरियासमियाओजाव बहुपरिवाराओपुवाणुपुब्बिं जेणेव विभेले संनिवेसे अहापडिरूवंओग्गहंजाव विहरति।ततेणंतासिं सुव्वयाणं अजाणंएगे संघाडए विभेले सन्निवेसे उच्चनीय जाव अडमाणे रट्टकूडस्स गिह अणुपविढे । तते णं सा सोमा माहणीताओअज्जाओएजमाणीओपासति २ हट्ट खिप्पामेव आसणाओअब्भुढेति २ सत्तट्ठपयाई अनुगच्छति २ वंदइ, नमसइ, विउलेणं असन २ पडिलाभित्ता एवं वयासी-एवं खलु अहं अजाओ रट्टकूडेणं सद्धिं विउलाईजाव संवच्छरे २ जुगलं पयामि, सोलसहिं संवच्छरेहिं बत्तीसं दारगरूवे पयाया, ततेणंअहंतेहिं बहूहिंदारएहियजावडिंभियाहि यअप्पेगतिएहिं उत्ताणसिज्जएहिं जाव सुत्तमाणेहिं दुजातेहिं जाव नो संचाएमि विहरत्तए, तमिच्छाणि णं अज्जाओ तुम्हं अंतिए धम्मं निसामित्तए । तते णं तातो अज्ञातो सोमाते माहणीए विचित्तं जाव केवलिपण्णत्तं धम्म परिकहेति।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org