________________
मरणसमाधि-प्रकिर्णकंसूत्रम् ५६१
मू. (५६२)
क्वचिदतिदुष्प्रेक्ष्यो भीषणविकरालघोरवदनोऽहम् । आसं महानपि च व्याघ्रो रुरुमहिषवराहविद्रावकः ॥ कत्थइ दुव्विहिएहिं रक्खसवेयालभूयरूवेहिं । छलिओ वहिओ य अहं मणुस्सजम्मम्मि निस्सारो ॥ छा. क्वचिद्दुर्विहितै राक्षसवैतालभूतरूपैश्छलितो हतश्चाहं मनुष्यजन्मनि निसारः ।। पयइकुडिलम्मि कत्थइ संसारे पाविऊण भूयत्तं । बहुसो उव्वियमाणो मएवि बीहाविया सत्ता ।। प्रकृतिकुटिले क्वचित्संसारे प्राप्य भूतत्वं बहुश
मू. (५६३)
उद्विजन् मयाऽपि भापिताः सत्वाः ।। विरसं आरसमाणो कत्थइ रन्नेसु घाइओ अहयं । सावयगहणम्मि वणे भयभीरू खुभियचित्तोऽहं ॥ विरसमारसन् क्वचिदरण्येषु घातितोऽहम् । श्वापदगहने वने भयभीरु क्षुब्धचित्तोऽहम् ॥ पत्तं विचित्तविरसं दुक्खं संसारसागरगएणं । रसियं च असरणेणं कयंतदंतंतरगएणं ॥ प्राप्तं विचित्रविरसं दुःखं संसारसागरगतेन । रसितं चाशरणेन कृतान्तदन्तान्तर्गतेन ॥ तइया कीस न हायइ जीवो जइया सुसाणपरिविद्धं । भल्लुकिकंकवायससएसु ढोकिज्जए देहं ।। तदा कथं न हीयते जीवो यदा श्मशानपरिविद्धः । श्रृ गालकङ्कवायसशतेषु अढौक्यत देहः ॥ ता तं निज्जिणिऊणं देहं मुत्तूण वञ्च्चए जीवो । सो जीवो अविनासी भणिओ तेलुक्कदंसीहिं ॥
तत्तं निर्जित्य देहं मुक्त्वा व्रजति जीवः स जीवोऽविनासी भणितस्त्रैलोक्यदर्शिभिः ॥ तं जइ ताव न मुच्चइ जीवो मरणस्स उव्वियंतोऽवि ।
३७२
छा.
छा.
मू. (५६४)
छा.
यू. (५६५)
छा.
मू. (५६६)
छा.
मू. (५६७)
छा.
मू. (५६८)
तम्हा मज्झ न जुज्जइ दाऊण भयस्स अप्पाणं ।। तद् यदि तावन्न मुच्यते जीवो मरणादुद्विजन्नपि । तस्मान्मम न युज्यते दातुं भयायात्मानम् ॥ मू. (५६९) एवमनुचिंतयंता सुविहिय! जरमरणभावियमईया । पावति कयपयत्ता मरणसमाहिं महाभागा ॥ एवमनुचिन्तयन्तः सुविहित ! जरामरणभावितमतिकाः । प्राप्नुवन्ति कृतप्रतिज्ञा मरणसमाधिं महाभागाः ।। एवं भावियचित्तो संधारवरंमि सुविहिय ! सयावि । भावेहि भावणाओ बारस जिनवयणदिट्ठाओ ।।
For Private & Personal Use Only
छा.
छा.
भू. (५७०)
Jain Education International
www.jainelibrary.org
