________________
मू०२२८
३३३
मू. (२२८)
मू. (२२९)
मू. (२३०)
छा.
मू. (२३१)
मू. (२३२)
जं कुणइ भावसल्लं अणुद्धियं उत्तमट्टकालम्मि ।
दुल्लहबोहीयत्तं अनंतसंसारियत्तं च ॥ यत्करोति भावशल्यं अनुध्धृतं उत्तमार्थकाले ।
दुर्लभबोधिकत्वं अनन्तसंसारिकत्वं च ।। तो उद्धरंति गारवरहिया मूलं पुनब्भवलयाणं ।
मिच्छादसणसल्लं मायासलं नियाणं च ॥ तत उद्धरन्ति गौरवरहिता मूलं पुनर्भवलतानां ।
मिथ्यादर्शनशल्यं मायाशल्यं निदानं च ॥ कयपावोऽवि मणूसो आलोइय निंदिय गुरुसगासे।
होइ अइरेगलहुओ ओहरियभरुव्व भारवहो । कृतपापोऽपि मनुष्यः गुरुसकाशे आलोच्य निन्दयित्वा ।
भवत्यतिरेकलघुः उत्तारितभर इव भारवाट् ॥ तस्स य पायच्छित्तंजं मग्गविऊ गुरू उवइसति ।
तंतह अनुचरियव्वं अनवत्थपसंगभीएणं॥ तस्य च प्रायश्चित्तं यन्मार्गविदो गुरवः उपदिशन्ति । तत्तथा अनुचरितव्यं अनवस्थाप्रसङ्गभीतेन । दसदोसविप्पमुक्कं तम्हा सव्वं अमग्ग माणेणं । जं किंचि कयमकजं आलोए तं जहावत्तं॥
दशदोषविप्रमुक्तं तस्मात् सर्वमगूहयता। यत्किञ्चिदपि अकार्यं कृतं तद्यथावृत्तमालोचयेत् ।।
सव्वं पाणारंभं पञ्चखामित्ति अलियवयणं च । ___ सव्वं अदिन्नदाणं अब्बंभपरिग्गहं चेव ॥ सर्वं प्राणारम्भं प्रत्याख्यामीति चालीकवचनं च ।
सर्वमदत्तादानमब्रह्म परिग्रहं चैव ॥ सव्वं च असनपानं चउब्विहं जा य बाधिरा उवही ।
अभितरं च उवहिं जावजीवं वोसिरामि ॥ सर्वं च अशनपानं चतुर्विधः यश्च बाह्योपधिः। अब्भ्यन्तरं च उपधिं यावज्जीवं व्युत्सृजामि ।। कंतारे दुभिक्खे आयंके वा महया समुप्पन्ने । जं पालियं न भग्गं तं जाणसु पालणासुद्धं ॥
कान्तारे दुर्भिक्षे आतङ्के वा महति समुत्पन्ने । यत्पालितं न भग्नं तत् जानीहि पालनाशुद्धम् ।। रागेण व दोसेण व परिणामेण व न दूसियं जंतु। तं खलु पच्चक्खाणं भावविसुद्धं मुणेयव्वं ॥
छा.
मू. (२३३)
मू. (२३४)
छा.
मू. (२३५)
छा.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org