________________
३१२
छा.
मू. (५०)
छा.
मू. (५१)
मू. (५२)
छा.
मू. (५३)
छा.
मरणसमाधि-प्रकिर्णकंसूत्रम् ४९ यथा कण्टकेन विद्धः सर्वेष्वंगेषु वेदनाऽदितो भवति । तथैव उध्धृते निरशल्यो निर्वृतो (निर्वातः) भवति। एवमणुद्धियदोसो माइल्लो तेण दुक्खिओ होइ।
सो चेव चत्तदोसो सुविसुद्धो निव्वओ होइ। एवमनुद्ध तदोषो मायावी तेन दुःखितो भवति । स एव त्यक्तदोषः सुविशुद्धो निर्वृतो भवति॥ रागद्दोसाभिहया ससल्लमरणं मरंति जे मूढा ।
ते दुक्खसल्लबहुला भमंति संसारकतारे । रागद्वेषाभिहताः सशल्यं मरणं म्रियन्ते ये मूढाः । ते दुःखिनो बहुशल्या भ्राम्यन्ति संसारकान्तारे ॥ जे पुण तिगारवजढा निस्सल्ला दंसणे चरित्ते य ।
विहरंति मुक्कसंगा खवंति ते सव्वदुक्खाई॥ ये पुनस्त्रिगौरवरहिता निरशल्या दर्शने चारित्रे च। विहरन्ति मुक्तसंगाः क्षपयन्ति तानि सर्वदुःखानि ॥ सुचिरमवि संकिलिट्ठ विहरितं झाणसंवरविहीणं ।
नाणी संवरजुत्तो जिणइ अहोरत्तमित्तेणं॥ सुचिरमपि संक्लिष्टं विहृतं ध्यानसंवरविहीनं ।
ज्ञानी संवरयुक्तो जयति अहोरात्रमात्रेण ॥ जं निजरेइ कम्मं असंवुडो सुबहुणाऽविकालेणं ।
तं संवुडो तिगुत्तो खवेइ ऊसासमित्तेणं॥ यद् निर्जरयति कर्म असंवृतः सुबहुनाऽपि कालेन । तत् संवृतस्त्रिगुप्तःक्षपयत्युच्छ्वासमात्रेण॥ सुबहुस्सुयावि संता जे मूढा सीलसंजमगुणेहिं ।
न करंति भावसुद्धिं ते दुक्खनिभेलणा हुंति ॥ सुबहुश्रुता अपि सन्तो ये मूढाः शीलसंयमगुणेषु । न कुर्वन्ति भावशुद्धिं ते दुःखभागिनो (गृहाणि) भवन्ति ।
जे पुण सुयसंपन्ना चरित्तदोसेहिं नोवलिप्पंति। ते सुविसुद्धचरित्ता करंति दुक्खक्खयं साहू ॥
ये पुनः श्रुतसंपन्नाश्चारित्रदोषैर्नोपलप्यन्ते । ते सुविशुद्धचारित्राः कुर्वन्ति दुःखक्षयं साधवः ।। पुब्बमकारियजोगो समाहिकामोऽवि मरणकालम्मि। न भवइ परीसहसहो विसयसुहपराइओ जीवो । पूर्वमकृतयोगः समाधातुकामोऽपि मरणकाले । न भवति परीषहसहो विषयसुखपराजितो जीवः॥
छा.
मू. (५५) छा.
मू. (५६)
छा.
मू. (५७)
छा.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
