________________
मू० ३१
१९९
वृ. भगवद् कीदृशस्य सतः संस्तारको भणितः कीदृशो वा अवकाशेस्थान काल सत्कैक कीशे वा अवष्ठंति तस्य कारणे येन क्रियमाणे नावष्टंभ्यते विशेषतो जीवः स्थिरी क्रियते पर्यंताराधनायां एतत् तावद् जानुमिच्छानि ।।
पू. (३२)
हायंति जस्स जोगा जरा य विविहा य हुंति आयंका । आरुहइ अ संथारं सुविसुद्धो तस्स संथारो ॥ यं यस्य योगा जरा च विविधाश्च भवन्त्यातङ्काः । आरोहति च संस्तारकं सुविशुद्धस्तस्य संस्तारकः ॥ जो गारवेण मत्तो निच्छइ आलोअणं गुरुसगासे । आरुहइ अ संथारं अविसुद्धो तस्स संथारो ॥ यो गौरवेण मत्तो नेच्छत्यालोचनां गुरोः सकाशे । आरोहति च संस्तारकः अविशुद्धः ०॥ ity पत्तभूओ करे आलोअणं गुरुसगासे । आरुहइ अ० सुवि० ।।
छा.
भू. (३३)
छा.
पू. (३४)
वृ. जो 'पुणण्' । पात्रभूतो योग्य आलोचनायाः । मू. (३५)
छा.
यः पुनः मलिनदर्शन श्लथचारित्रः करोति श्रामण्यम् । आरोहति च संस्तारकं अविशुद्ध० ॥
मू. (३६)
जो पुण दंसणसुद्धो आयचरित्तो करेइ सामन्नं । आरु० सुवि० ॥
मू. (३७)
वृ. 'जो पुणण्' प्राकृतत्वात् 'आप्तचरित्रः । अथवा यो लाभस्वद्भूतं निरतिचारतया चारित्रं यस्य तथा आत्मचरित्रं यस्य स आप्तचरित्र आत्मचरित्रो वा ध्ढचारित्रो जीवः इत्यर्थः ॥ जो रागदोसरहिओ तिगुत्तिगुत्तो तिसल्लमयरहिओ । आरुहइ० सुवि० ॥ यो राग द्वेषरहितः त्रिगुप्तिगुप्तस्त्रिशल्य मदरहितः। आरोहति च संस्तारकं सुवि० ॥
मू. (३८)
तिहिं गारवेहिं रहिओ तिदंडपडिमोयगो पहिअकित्ती । आरुहइ० सुवि० ।।
वृ. त्रिदंडा मनोवचनकायास्वेषां मोचकः प्रथितकीर्तिः ॥ मू. (३९) चउविहकसायमहणो चउहिं विकहाहिं विरहिओ निच्चं । आरुहइ० सुवि० ॥
छा.
छा.
जो पुण दंसणमइलो सिढिलचरित्तो करेइ सामन्नं । आरु० अवि० ।।
पू. (४०)
चतुर्विध कषायमथनश्चतसृभिर्विकथाभिर्विरहितो नित्यम् । आरोहति च संस्तारकं सुवि० ॥ पंचमहव्वयकलिओ पंचसु समिईसु सुटु आउत्तो । आरुहइ० सुवि० ॥
For Private & Personal Use Only
Jain Education International
www.jainelibrary.org
