________________
१९८
संस्तारकं-प्रकिर्णकसूत्रम् २३ वृ. आश्रवाणामिंद्रियाणांसमाधान हेतुषुप्रवृत्ति। अहितेभ्योनिवृत्तश्च संवरः समित्यादि। निर्जरा तपः तयोऽर्था समाहितायत संस्तारके तत्र्यर्थं प्राकृतेनत्वं इति भणंति । शीलव्रतान्येव बद्धानि एतत्तीर्थस्य सोपानानियैः ।। मू. (२४) भंजिय परीसहचमू उत्तमसंजमबलेण संजुत्ता।
भुंजंति कम्मरहिआ निव्वाणमनुत्तरं रज्जं॥ वृ.साधवः॥ मू. (२५) तिहुअणरज्जसमाहिं पत्तोऽसि तुमं हि (पि) समयकप्पंमि(ति)।
रजाभिसेयमउलं विउलफलं लोइ विहरंति॥ वृ.तिहुण । त्रिभुवन राज्यंतीर्थकृत्वं केवलज्ञानं मुक्तिर्वा। तस्या हेतुर्यसमाधिः संप्राप्तोसि सिद्धांत कल्पेन सिद्धांत विचारेण ननु सिद्धांताभिप्रायेण किमिति राज्येनोपमितः । सदित्युच्यते राज्याभिषेकं विशिष्टं विपुलफलमैहिक सुखफल प्राप्यलोके प्रमुदितचित्ता विविधं । चेष्टंते । अथवातुलं राज्याभिषेकं संस्तारकलक्षणं विपुलफलं लोकं विशेषेण हरंति । आददति ॥ मू. (२६) अभिनंदइ मे हिअयं तुब्भे मुक्खस्स साहणोवाओ।
जंलद्धो संथारो सुविहिअ! परमत्थनित्थारो॥ वृ.अभिनंदनि आहलादं करोति मम हृदयं । तुभ्यं प्रणत्वया मोक्षस्य साधनोपायो लब्धः। परमार्थतो ज्ञानादि विस्तार्य ते यत्र ॥ मू. (२७) देवावि देवलोए भुंजंता बहुविहाइंभोगाई।
संथारं चिंतंता आसनसयणाइं मुंचंति॥ वृ. संस्तार गतं साधुं पूर्वानुभूताराधना संस्तारक गुणान् वा चिंतयंते । देवा अप्यासन शयनानि मुंचयंति॥ मू. (२८) चंदुव्व पिच्छणिज्जो सूरो इव तेअसा विदिप्पंतो।
धनवंतो गुणवंतो हिमवंतमंहतविक्खाओ। वृ. संस्तारक गतः साधुश्चंद्रवप्रेक्षणीयो भवति । सूर्यद्रवतपस्तेजसा दीप्तिमान् । धण। पुण्य धनवान्। हिमण । हिमवत् स्थैर्येण विख्यातः॥ मू. (२९) गुत्तीसमिइउवेओ संजमतवनिअमजोगजुत्तमणो।
समणो समाहिअमणो दंसणनाणे अणन्नमणो । वृ. यो गुप्त्यादि युतः श्रमणः समाहित भवाः दर्शनज्ञाने एकाग्रथित्तः तास्यैव संस्तारकः प्रमाणः॥ मू. (३०) मेरुव्व पव्वयाणं सयंभुरमणुव्व चेव उदहीणं ।
चंदो इव ताराणं तह संथोर सुविहिआणं॥ वृ. किमिति संस्तारगतः साधुर्विशेषेण वर्ण्यते । यतः पर्वतानां मध्ये मेरुरित्यादि तथा शोभतानुष्ठानानां मध्ये संस्तारकः॥ मू. (३१) भण केरिसस्स भणिओ संथारो केरिसे व अवगासे।
उक्खंपिगस्स (भिअस्स) करणं एअंता इच्छिणो नाउं ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
